آوریل 2019

هیچکس بیشتر از خود اردوغان در سالهای اخیر بویژه سالهای پس از اعتراضات پارک گزی در 2013 به او ضربه وارد نکرده است . مواضع دائمأ تغییر یابنده او بعضأ هیچ نشانی از عقلانیت سیاسی با خود ندارد.او نمونه آشکار اصل بدیهی و هزاران بار تجربه شده "قدرت فساد می آورد" می باشد. اصلی که نه انقلابی می شناسد و نه ارتجاعی. هرکجا ، تأکید می کنم هرکجا که قدرت متمرکز و غیرمسئول می شود با خود فساد می آورد. هیچ رهبری سیاسی و هیچ پیشوای ایدئولوژیکی در نقطه تمرکز قدرت مطلقه بدور از این فساد نیست و رجب طیب اردوغان نیز!

سروده ای از رضا مقصدی

مطلب زیر ترجمه دو مقاله است که ده سال پیش در چنین روزهایی ۲۹ فروردین ۱۳۸۸، ترجمه کردم و در چند سایت خبری منتشر شد. نظر به اهمیت مضمون این دو مقاله مطلب بازنویسی کردم و همراه پیش‌نوشته‌ای کوتاه تقدیم حضور می‌شود.

وظیفه یک روشنفکر نقد تمام نهادهای قدرت، ایدئولوژی ها و ادیان است. وظیفه روشنفکر انتقاد به تمامی مکانیسم هایی است که بردگی روانی و عقب ماندگی فکری و سلطه گری را بازتولید می کنند. بخش بزرگی از روشنفکران ایران این وظیفه مرکزی را فراموش کرده اند. آنها فاقد درک روشن از وظیفه روشنفکری بوده، به خودسانسوری مزمن دچارشده و به ایدئولوژی خطرناک اسلام خوکرده اند.

یک ترس عجیبی در دل دلسوزان ایران افتاده که تحریم سپاه مقدمه ای است بر جنگ آمریکا با ایران و ایران میرود که به سرنوشت سوریه و افغانستان و عراق دچار شود. البته این ترس رفقا مایه امیدواریست که کمی از تعارف شعار کم کرده و بر مبلغ تجربه بیافزایند و این آسان و ارزان بدست نیامد. تا وقتی برادر بزرگ هنوز فرو نریخته بود و آمریکا برای گرفتن اسامه بن لادن حکومت طالبان را تحت فشار قرار داد و تهدید به حمله کرد رفقا پوزخند میزدند که مگه شوروی میذاره! در آن زمان در شهر مالمو سوئد بودم و به دوستان گفتم که شما