فوریه 2018

وَ بَثَّ فِیها مِنْ کُلِّ دَابَّةٍ* بعضها للأکل وَ الْأَنْعامَ خَلَقَها لَکُمْ فِیها دِفْ‏ءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْکُلُونَ و...

نکته دیگر به زمینه اعتراض های سال های ۷۱ تا ۷۴ باز می گردد که از مشهد شروع شد. یکی از مهم ترین مولفه ها در آن دوران هم احساس ظلم ناشی از بی عدالتی بود که موتور محرک اعتراض ها شد. ۲۵سال بعد از آن ماجرا دوباره مردم در مشهد به دلیل قربانی شدن در سیاست های ناکارآمد اقتصادی و بی عدالتی دست به اعتراض زدند. در واقع آنچه در هشتاد شهر ایران در دی ماه ۹۶ رخ داد، یک تصویر بزرگ تر و عمیق تر و پیچیده تر از آن چیزی بود که ۲۵سال در چند شهر ایران رخ داده بود.

عصر روشنگری در ایران در ۲۰ سال گذشته و توسط جوانان آغاز شده است. تعدد سازمان‌های غیردولتی و نهادهای مدنی در ایران ، مشارکت گسترده زنان در تجمعات اعتراضی و از همه اینها نتیجه گرفت که "مصالح دموکراسی در ایران فراهم شده است و تنها باید به گذار مسالمت‌آمیز به دموکراسی فکر کرد.
برای اولین بار بهترین شرایط برای پرواز ایران به سوی یکی از مدرن‌ترین و پیشرفته‌ترین دموکراسی‌ها در میان کشورهای اسلامی فراهم شده و ما می‌توانیم با یک شتاب بسیار زیاد خودمان را به کاروان پیشرفت بشری پرتاب کنیم.

دادگاه انقلاب جمهوری اسلامی، با دستاویز کردن تبصره ی ماده ی 48 قانون آیین دادرسی کیفری، مانع از حضور وکلای مستقل در پرونده‌های امنیتی می شود.... تبصره ی ماده ی 48 قانون آیین دادرسی کیفری، که حق متهم در انتخاب وکیل را نقض کرده است، با اصول و مبانی حقوق کیفری و دادرسی عادلانه مغایراست

چگونه تصور می‌کنیم که فقرا، آوارگان، یا مردم سرزمین‌های اشغالی می‌توانند به بقای خود ادامه دهند، هنگامی که جوامع‌شان محو و نابود شده است؟ آیا آن‌ها هم باید به سادگی محو شوند؟ آیا می‌توانیم بفهمیم که هستی مدام آن‌ها جزء ضروریِ انسانیتِ مشترکِ ما است؟ اگر نتوانیم این را بفهمیم، چگونه می‌توانیم از پیشرفت «تمدن» سخن بگوییم؟
غرب ِ بهره مند از جهانی شدن، به راحتی از پذیرفتن مسئولیت‌هایش امتناع می‌کند، اگرچه وضعیت بسیاری از پناهجویان نتیجه‌ی حرص ذاتی در یک نظام سرمایه داری جهانی است.

ما در ایران ملل داریم که هر کدام زبان فرهنگ خاص خود را دارند، وقتی گفته می شود ملت ایران، زبان فارسی در ذهن شنونده تداعی می شود، زبان فارسی بدون پرسش از ملل غیر فارس همانند قانون نانوشته و نامرعی به زبان رسمی کشور تبدیل و تحمیل شده است، و موزیانه و زیرکانه در دانشنامه های جهانی هم چپانده شده.

به نظر می رسد موج اعتراضات اخیر در ایران، حتی اگر موقتی نیز بوده باشد، فرو کش کرده باشد. این اعتراضات که ابتدا در مقابل "مسجد گوهر شاد" شهر مشهد، به دعوت و یا ابتکار گروه "عماریون" (از طرفداران احمدی نژاد) بعد از مشورت و هماهنگی با امام جمعه ی مشهد شروع شده بود بسرعت از حیطه ی اهداف و شعارهای بین جناحی (ضد دولت حسن روحانی) فراتر رفته و کل نظام جمهوری اسلامی ایران را هدف قرار داد. چیزی حدود 20 نفر طی اعتراضات خیابانی کشته و بدنبال آن چندین نفر نیز در بازداشتگاه های مختلف جان خود را از دست دادند.