سپتامبر 2017

با پایان زمان رأی‌گیری و بسته شدن صندوق‌ها، همه‌پرسی استقلال در اقلیم کردستان عراق به پایان رسید و شمارش آرا آغاز شده است. مقام‌های اقلیم می‌گویند که بیش از ۷۵ درصد واجدان شرایط در این همه‌پرسی شرکت کرده‌اند. گزارش‌ها از جشن و پایکوبی در شهرهای مختلف اقلیم حکایت دارد. همچنین شهرهای کردنشین ایران و ترکیه و برخی شهرهای اروپا نیز، جشن ها و پایکوبی ها شروع شده است.

سوم مهرماه، روز همه‌پرسی. بالاخره اصرار و اکراه، ترغیب، تهدید و تشویق کشورهای منطقه نتوانست مسعود بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق را راضی کند تا از برگزاری همه‌پرسی سر باز زند.

وزیر امور خارجه قطر می‌گوید: تحریم‌های عربستان سعودی و متحدان عرب این کشور، قطر را به سوی ایران هل داد.

نخست‌وزیر عراق اعلام کرد که دولت او درباره نتیجه همه‌پرسی استقلال با اقلیم کردستان در شمال عراق مذاکره نخواهد کرد. در همان حال نتایج اولیه شمارش آرای همه‌پرسی استقلال در اقلیم کردستان عراق، از پیشتازی قابل توجه موافقان استقلال حکایت دارد.

به‌گزارش رویترز، جیمز ماتیس که به هندوستان سفر کرده، در یک نشست رسانه‌ای در دهلی نو گفت: «هدف ما این است که [مسئله کره را] به‌شکل دیپلماتیک حل کنیم.»

مدافعان سیاست پوپولیستی "حق تعیین سرنوشت" در مواجه با همه پرسی اقلیم کردستان نشان دادند که "حق تعیین سرنوشت" مصرف فرقه ای - قبیله ای دارد و با حمله به "جبهه کردستانی" و "ناسیونالیسم" کرد و ...دو تناقض خود را آشکار ساختند. نخست: "حق تعیین سرنوشت" بدون توجه به ماهیت سیاسی لائیک دمکراتیک و سمتگیری تاریخی آن، می تواند ابزار قدرتگیری اسلامگرایان و پان فاشیست ها گردد. دوم: اگر "حق تعیین سرنوشت" یک "پرنسیب" است، فرمایشات در مورد کیفیت سیاسی همه پرسی اقلیم کردستان بیجا می باشد؟!

اقلیم کردستان عراق مرز ثابتی ندارد و از زمان ظهور پدیده داعش ، قلمرو خود را به دوبرابر افزایش داده است که برخلاف مرزهای تعیین شده بعد از حمله آمریکاست که سازمان ملل نیز بر آن نظارت داشت. از جمله منطقه نفت خیز کرکوک است که خارج از حوزه صلاحیت حقوقی اقلیم کردستان بود اما اقلیم بعد از سقوط موصل و گریز ارتش مرکزی ، انرا اشغال کرده است. صدور برنامه ریزی شده جمعیت کردی به کرکوک و برهم زدن حساب شده بافت دموگرافیک آنجا ، آنرا بطور عملی ضمیمه اقلیم کردستان کرده است. همین شیوه را کردهای سوریه نیز در پیش

نظام مردمی نظامی ست که اراده آن برایند اراده ی آزاد همه ی تشکلهای جمعی در یک واحد فدرال، یا کل یک کشور باشد.
این مفهوم از دولت، متضاد با مفهوم رایج دولت در نظامهای غیر مردمی ست.
اینجا اراده ی جمعی یک واحد فدرال از برایند اراده های جمعی همه تشکلهای آن حاصل میشود.جهت اداره ی امور زندگی فردی و اجتماعی.