سپتامبر 2013

رژیم اسلامی چون بختکی روی پیکر فرهنگ، زبان و تاریخ ایران افتاده تا راه تنفس را برایش دشوار کند. 35 سال تحریف، سانسور و فرهنگ کشی به شکست انجامیده و همواره نقش پیشتازان زبان و فرهنگ ملی ما برجسته تر می گردد. یکی از جیره خواران حکومتی از ممنوعیت ورود شاملو و چوبک به کتاب‌ درسی سخن گفته است:

فکر می‌کنم تاریخ سیاسی جمهوری ایران هیچ زمانی به اندازهٔ این روز‌ها سکوت و رخوت را تجربه نکرده است. ظاهرا این هم از ویژگی‌های عصر پسا احمدی نژادی است. همه و همه به نوعی در قدرت شریک شده‌اند و آرامش مطلق بر فضا حکم فرما شده است.

مطهری: اگر آزادی زندانیان صرفا به خاطر سفر رییس‌جمهور به نیویورک باشد تا قدری از فشار حقوق بشری علیه ایران کاسته شود، اقدامی اصولی نیست، چراکه اگر این افراد مستحق آزادی بودند چرا زودتر آزاد نشدند، اما اگر آزادی زندانیان حوادث سال 1388 سیاست جدید و ادامه‌دار باشد، اقدام خوبی است. وجود چنین نگاهی نشان می‌دهد که اساسا تغییر روش در مسائل امنیتی و اجتماعی بوجود آمده است و بنده امیدوارم این آزادی‌ها تداوم یابد.

بالاخره پس از 35 سال قتل، جنایت، سرکوب، شکنجه و زندان سیاسیون، متن پیشنهادی «جرم سیاسی» توسط عده ای مجلس نشین طرح شد که امروز از سوی هیئت رئیسه مجلس اعلام وصول شد.

موزش به زبان کردی در ایران، ترکیه، عراق و سوریه همواره یکی از خواست‌های اصلی کرد‌ها بوده است. اما تنها عراق زبان کردی را به صورت قانونی به رسمیت می‌شناسد.

اوج این اعدام‌ها به تابستان سال ۱۳۶۷ بر می‌گردد که به حکم آیت‌الله خمینی و به بهانه انجام عملیات "فروغ جاویدان" صورت گرفت. اما این اعدام‌ها تنها شامل اعضای سازمان مجاهدین نشد و شمار زیادی از اعضای گروه‌های چپ و دیگر مخالفین جمهوری اسلامی نیز به صف اعدامی‌ها پیوستند. اعدام‌های کردستان که سالها پیش از این تاریخ آغاز شده بود، سالها بعد از آن و خصوصا در سال ۶۸ نیز ادامه داشت.