رفتن به محتوای اصلی

فوریه 2011

حکایت غریبی امروز فرزندان موسوی و حکایت غریبی ما در زمان نخست وزیری موسوی

چند لحظه پیش در سایت جرس نامه فرزندان آقای موسوی را میخواندم. نامه ای که مرا ناراحت کرد و به فکر فرو برد. با خود فکر کردم هرگز برای هیچ کس این دربدری و غریبی را نخواسته ام. ولی نتوانستم به غریبی پدر و مادر و خانواده های خودمان در زمان خمینی و نخست وزیرش آقای موسوی فکر نکنم و آه نکشم. فرزندان موسوی نوشته اند :

آقای مخملباف چرا به علی سجادی اتهام دروغ می زنيد

در 30 سال گذشته از دعواهای شخصی در اپوزيسيون ايران پرهيز کرده ام و هرگاه با نظر کسی هم مخالفتی داشتم اختلاف خود را با آن نظر بيان داشتم و تلاش کردم از ذکر نام افراد اجتناب کنم و از بحث های شخصی دوری جسته و موضوع سياسی را بحث کنم و نه افراد را. با اينحال در مورد زير با آنکه کماکان بحثم در مورد عرصه سياسی است و نه عرصه خصوصی، اما متأسفانه بدون ذکر نام افراد نميتوانم اين بحث را انجام دهم.

آب رفته رانمی توان به جوی بازگرداند

مردم دیگر دنباله رو شعارهائی از قبیل «اجرای بدون تنازل قانون اساسی» و یا «بازگشت یه عصر طلائی خمینی» که بطور مکرر از سوی آقایان موسوی و کروبی تکرار میگردد، نمی باشند و اساساٌ این نوع مقولات را منشا تمام بدبختی های امروزی مملکت میدانند.

سجاده بر روی آب

«سخن سایه ی حقیقت است و فرع حقیقت» شمس تبریزی سخنی با آقای سروش و... پیشکش به اسماعیل خویی که در سالِ 2007، در نامه ی سرگشاده ای پاسخی درخور و ارزنده و سنجیده به آقای سروش، نوشتند که ایشان نوشته بود:«روشنفکری ی دینی طریقتِ روشنفکرانِ دیندار است» و خویی نوشته بود:«انسان سنگ است،سنگ بال دارد پس، انسان بال دارد» و اکنون باز شکواییه ی سروش در پیشِ روست... با مضمونِ:«لعنت و نفرین بر جمهوری کافرپرور اسلامی» و خدا نیست خدا نیست... سعدی:

جنبش سبز در یک نگاه

نباید فراموش کرد که برخی از جریانهای افراطی فارس گرایانه به ویژه در خارج از کشور که خود را از اعضا و طرفداران جنبش سبز معرفی کرده و به نام آن بیانیه نیز صادر می‌کنند، با مورد حمله قرار دادن هویت‌طلبان و متهم ساختن آنها به خیانت، تجزیه طلبی و غیره؛ پلهای اطمینان و در نتیجه پلهای ارتباطی میان آزادیخواهان مرکز و آزادیخواهان سایر نقاط کشور را یکی پس از دیگری فرو می‌ریزند و برای مبارزه با تمامیت‌خواهی مذهبی، از روش تمامیت‌خواهی قومی که حداقل به همان اندازه مخرب است، استفاده می‌کنند.

لیست هشتاد نفره از مسئولان جمهوری اسلامی برای تحریم توسط اروپا

اتحادیۀ اروپا از ماه مارس آینده بررسی مجازات احتمالی 80 تن از رهبران و مقامات جمهوری اسلامی ایران را که در قتل، شکنجه و نقض حقوق بشر شهروندان این کشور دست داشته اند آغاز میکند. به گفتۀ منابع دیپلماتیک، اتحادیۀ اروپا از ماه مارس آینده بررسی مجازات احتمالی 80 تن از رهبران و مقامات جمهوری اسلامی ایران را که در قتل، شکنجه و نقض حقوق بشر شهروندان این کشور دست داشته اند آغاز میکند.

اروپا هشتاد تن از ناقضان حقوق بشر در ایران را مجازات می کند

به گفتۀ منابع دیپلماتیک، اتحادیۀ اروپا از ماه مارس آینده بررسی مجازات احتمالی 80 تن از رهبران و مقامات جمهوری اسلامی ایران را که در قتل، شکنجه و نقض حقوق بشر شهروندان این کشور دست داشته اند آغاز میکند. این فهرست که به یاری عمدتاً سازمان های مدافع حقوق بشر تهیه شده دربرگیرندۀ اسامی برخی وزرای کلیدی دولت محمود احمدی نژاد، نظیر وزارتخانه های کشور، اطلاعات، فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین عالیترین مقامات نظامی، قضایی، رؤسای دادگاه های انقلاب و زندان ها و حتا زندانبانان کشور است.

آیا ما قبل از دگرگونی سیاسی نیازمند به دگرگونی فرهنگی‌ نیستیم؟

چه شد که ایران با آن بزرگی‌ و شکوهش به این روز افتاده ؟! شاید دلایل سیاسی زیادی در این زمینه باشد که هست، اما خیلی‌ از مسائل ما ریشه فرهنگی‌ هم دارد. من فکر می‌کنم که قبل از خیلی‌ از دگرگونیها ، یک انقلاب فرهنگی‌ بیشترین کمک را به ایران مصیبت زده خواهد کرد.

بی‌کاری در میان جوانان ایران

سالانه در حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر به بازار کار ایران افزوده و وارد بازار کار می‌شوند، ما می‌بایست نرخ رشد اقتصادی بسیار بالایی را داشته باشیم تا بتوانیم فقط بی‌کاری را در همین حد نگه داریم. دولت محمود احمدی‌نژاد بارها اعلام کرده است ما امسال یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل ایجاد می‌کنیم. چطور ممکن است با نرخ رشد یک درصدی و یا صفر درصدی بتوان این مقدار شغل ایجاد کرد! برای این که اگر بخواهد برای جامعه‌ی ایران یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل ایجاد کند، با جمعیت ۷۳ میلیونی، ما حداقل می‌بایست نرخ رشد ...

نگاهی دیگر: تجربه کردستان عراق؛ ضعف ها و قوت ها

فضای سیاسی کردستان عراق در روزهای اخیر متشنج بوده است. در دو هفته گذشته تجمعات و تظاهراتی در اعتراض به فساد اداری و عملکرد مسئولان حکومت منطقه‌ای صورت گرفته است . این تظاهرات در چندین مورد به خشونت هم کشیده شده است. هفته پیش در واکنش به حمله به دفتر حزب دمکرات کردستان عراق ( یکی از دو حزب حاکم) در شهر سلیمانیه، سه تن از ناراضیان کشته شده و چند تن دیگر زخمی شدند.