رفتن به محتوای اصلی

● صفحه شما

دوستان و خوانندگان عزیز، امکان کامنتها واقعا به شما تعلق دارد. هدف ما ایجاد محیطی دوستانه برای تبادل نظر است. آزادانه نقد، نظر، خبر، تفسیر، تحلیل و... بنویسید اما خواهش می کنیم بدون نام بردن از اشخاص حقیقی و حقوقی در کمال امنیت برای خود و دیگران فضایی ایجاد نمائید که بدور از توهین و اتهام و جوسازی و مسموم کردن محیط تبادل نظر باشد. توجه داشته باشید کامنتهایی که این موارد را در نظر نگیرند، منتشر نخواهند شد.

لطفا اعتراض، انتقاد و پیشنهاد خود را به آدرس info@iranglobal.info ارسال کنید. از پاسخ به اعتراضات در کامنتها معذوریم.

افزودن دیدگاه جدید

تاریخ: سه‌شنبه, 16. آوریل 2024 - 09:58
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: 2 گونه قلم بدست.
دیدگاه:

وضعیت اپوزیسیون و روشنفکران؛ معلول و ناشی از شرایط اجتماعی و تاریخی و فرهنگ چامعه از زمان انقلاب مشروطه است. مهمترین علت ضعف روشنفکران ناشی از دیکتاتوری زمان شاه و شیخ است. سلطه اسلام ارتجاعی در تعلیم و تربیت و آموزش و در فرهنگ نیز قوز بالا قوز شده است. کسروی میگفت سبک انشاء نویسی و زبان بازی های ادبی و غیرسیاسی و غیراجتماعی بخشی از قلم بدستان، عامل دیگر در عقب افتادگی و بی خیالی و آدرس غلط دادن روشنفکران لیبرال و غیرمردمی و سرگرم کننده و متظاهر است ؛که هم در زمان شاه و هم در زمان شیخ گاهی مزد خود را از طریق فروش تعداد کلمات بکاربرده در متن دریافت میکردند و هنوز میکنند.چپ ها وابستگی طبقاتی روشنفکر و نویسنده سیاسی و ادبی را عامل موضع گیری او در فضای فرهنگی و همت روشنگری مهم میدانند.

ادامه نظر:
- روشنفکران، قشری اجتماعی میان بورژوازی و زحمتکشان هستند. روشنفکر انقلابی و مردمی با اراده گرایی ولنتاریستی و احساس گرایی پوپولیستی مرزبندی و اختلاف دارد.
او نحستین قدم برای پروسه شناخت را رجوع به عقل و خرد و فهم و هوش و تجربه میداند. روشنفکرگرایی بینشی تئوریک شناختی است که جنبه عقلگرایی در پروسه شناخت را مهم و عمده میداند. وی صاحب نیروی قضاوت و تفکر است. با انقلاب صنعتی و پیشرفت علم و تکنیک و رونق اقتصاد، تعداد روشن فکران سریع رشد نمود و در فضای فرهنگی و سیاسی اهمیت یافتند و ارزشمند شدند. بخشی از روشنفکران مردمی و مبارز برای: صلح، عدالت، دمکراسی، سکولاریسم، و رهایی ملی شرکت نمودند و متحد زحمتکشان شدند.
نوع و گروه روشنفکر لیبرال در نظام طبقاتی سرمایه داری اتحادی قوی با بورژوازی و دولت استثمارگر حاکم دارد و مشمول تمام تضادها و قوانین جامعه طبقاتی کاپیتالیستی است. روشن فکران طبقه نیستند بلکه یک قشراند، چون رابطه مشخصی نسبت به مالکیت وسایل تولید کلان ندارند و معمولا در در بخش غیرتولیدی اقتصاد به کار فکری یا به کار خلاق مشغول هستند. قشر روشنفکر جریانی است سیاسی که از طریق عقلگرایی به کار فکری مشغول است و معمولا تحصیلکرده و آموزش دیده است. روشنفکر در زبان لاتین به معنی صاحب اندیشه، فهم و هوش است که گاهی به شکل اغراق آمیزی روی تئوری و تفکر تاکید میکند. نوع اجتماعی و مبارز برخاسته از میان زحمتکشان و طبقه کرگر در جوامع عقب افتاده و طبقاتی کمتر دیده میشود چون کاپیتالیسم مانع ورود فرزندان زحمتکشان به مراکز آموزشی و آکادمیک میشود.
بخشی از روشنفکران طبقات و اقشار دیگر به طبقات کارگر و زحمتکشان می پیوندند چون سرمایه داری و امپریالیسم قادر به تهیه شغل خلاق و امکان فعالیت آزاد برای همه آنها نیست و خطر جنگ و تهدید بمب اتم و عوارض محیط زیست و احساس از خودبیگانگی مدام هستی شان را نیز زیر سئوال میبرد. سیستم های راسیونالیستی در فلسفه غرب تمایل شدیدی به روشنفکرگرایی دارند، دو نماینده روشنگری در فلسفه کلاسیک بورژوازی و لیبرال: هگل و لایبنیتس میباشند. جنبش چپ پیش بینی میکند که بعد از پیروزی سوسیالیسم بر نظام کاپیتایستی، در غالب کشورها روشنفکران مبارز و مردمی در آغاز از طریق شرکت در انقلاب فرهنگی، به نوزایی و تربیت انسان نوین در جامعه میپردازند، و سپس در کنار طبقه کارگر و طبقه تعاونی های دهقانی، برای وحدت روشنفکران و زحمتکشان خواهند کوشید.
سوسیالیستها بر این باورند که قشر روشنفکر در جامعه طبقاتی آنتاگونیستی بدلیل ضرورت تقسیم کار میان کار یدی و کار فکری بوجود می آید. تعداد انها از زمان رنسانس و در عصر جدید بدلایل نام برده در بالا افزایش یافته و به نقش اجتماعی شان اهمیت داده میشود. روشنفکر گرایی ناشی از پروسه عقلگرایی است و نه محصول: غرایز، اراده، انگیزههای ناخودآگاه، یا حواس و احساسات و تصورات. روشنفکر معمولا منتقد اجتماعی و مخالف دولت طبقاتی استثمارگر حاکم است. وی اغلب سکولار، عدالتخواه، آزاداندیش، ماتریالیست، و گاهی از جان گذشته و فدایی است. پیرامون تاریخ روشنفکری و روشنفکرگرایی به وجود متفکران گوناگونی اشاره میشود؛ از جمله به آلکساندر آفرودیس از یونان در قرن 3-2 میلادی که مفسر اثار ارسطو بود و میگفت تمان انسانها به اندازه مساوی و بشکل ذاتی دارای هوشمندی هستند. این نظر او را بعدا در سدههای میان دو متفکر عرب و ایرانی بنام ابن رشد و ابن سینا و متفکر مسیحی بنام آگوستین در فرهنگ غرب و شرق اشاعه دادند. آفرودیس و ارسطو انسان را موجودی عقلگرا بشمار می آوردند که محتوا و نتیجه اندیشگی اش بقول ابن رشد و ابن سینا؛ نه دین؛ بلکه علم و فلسفه است. ارسطو میگفت بردهها فاقد توانایی تفکر هستند.
ماکس وبر، جامعه شناس آلمانی، روشنفکری را بخشی از عقلگرایی ماتریالیستی میدانست. تعریف روشنفکر و روشنفکرگرایی از قرن 18 میلادی در غرب مورد توجه فرهنگسازان قرار گرفت. سیستم های راسیونالیستی لیبرال تمایل شدیدی به فلسفه کلاسیک بورژوازی مخصوصا نظرات لایبنیتس و هگل داشتند. روشنفکران حامی بورژوازی در جامعه طبقاتی سرمایه داری اغلب از میان تحصیل کردگان طبقه متوسط و خزده بورژوازی عضوگیری میشوند. مارکسیست ها روشنفکران مبارز و مردمی را حلقه اتحاد میان: علم دوستان، رنسانس گرایان سکولار، و مخالفان سیستم فئودالیستی و کلیسا و شاه مطلقه خودسر، میدانند. آگاهی آنها از جمله دست آوردها و ارزش های عصر روشنگری است.
در دوره فئودالیسم و در قرون وسطا گروهی از روحانیون مردمی، بخشی از روشنفکران جوامع غربی بشمار می آمدند. مدرسین اسکولاستیک متعصب ارتدکس در پایان سدههای میانه هنوز روشنفکری را احساسی فراطبیعی و ناشی از انوار الهی میدانستند. تمایل به روشنفکرگرایی حتی در بسیاری از سیستم های ایده آلیستی توسط عقلگرایان وجود دارد. در نظام ها و فرماسیون های اجتماعی مانند: برده داری، فئودالی، بورژوایی،و سرمایه داری نقش روشنفکر از نظر:قدرت، عظمت، ساختار، استعداد سیاسی، سطح ایئولوژیک، رابطه با مالکیت وسایل تولید، فرق میکند. روشنفکران در هیچ جامعه ای تشکیل طبقه خاصی نمیدهند چون در روابط تولید نقش مستقلی ندارند آنها از طبقات و اقشار گوناگون بوجود می آیند.
روشنفکر لیبرال معمولا متحد بورژوازی و همکار دولت حاکم است. روابط سرمایه داری او را وادار میکند که به طبقه حاکم و علیه خلق خود خدمت کند. روشنفکر در منابع چپ و در منابع لیبرال عنوانی است نسبتا جوان و دارای چند معنی. لیبرالها روشنفکر را به فردی هوشمند تجسم میکنند که شامل متخصصان میشود و ممکن است علاقه به مبارزه اجتماعی و کمک به زحمتکشان نداشته باشد. پیرامون تاریخ آن گفته میشود در قرن 18 میلادی که بحث حقیقت و شناخت واقعیت از زیر انحصار دین و کلیسا بیرون آمد، و به قدرت تشخیص عقل و تجربه طبیعی اهمیت داده شد، روشن فکران بعنوان قشری سکولار شناخته شدند که اغلب تحصیل کردههای دانشگاهی بودند و در زمینه های علوم انسانی و علوم اجتماعی فعال بودند.روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه، یک دمکرات مردمی آرامانگرا است.
بخشی از روشنفکران مردمی و مبارز برای: صلح، عدالت، دمکراسی، سکولاریسم، و رهایی ملی شرکت نمودند و متحد زحمتکشان شدند.
نوع و گروه روشنفکر لیبرال در نظام طبقاتی سرمایه داری اتحادی قوی با بورژوازی و دولت استثمارگر حاکم دارد و مشمول تمام تضادها و قوانین جامعه طبقاتی کاپیتالیستی است. روشن فکران طبقه نیستند بلکه یک قشراند، چون رابطه مشخصی نسبت به مالکیت وسایل تولید کلان ندارند و معمولا در در بخش غیرتولیدی اقتصاد به کار فکری یا به کار خلاق مشغول هستند. قشر روشنفکر جریانی است سیاسی که از طریق عقلگرایی به کار فکری مشغول است و معمولا تحصیلکرده و آموزش دیده است. روشنفکر در زبان لاتین به معنی صاحب اندیشه، فهم و هوش است که گاهی به شکل اغراق آمیزی روی تئوری و تفکر تاکید میکند. نوع اجتماعی و مبارز برخاسته از میان زحمتکشان و طبقه کرگر در جوامع عقب افتاده و طبقاتی کمتر دیده میشود چون کاپیتالیسم مانع ورود فرزندان زحمتکشان به مراکز آموزشی و اکادمیک است.
بخشی از روشنفکران طبقات و اقشار دیگر به طبقه کارگر و زحمتکشان می پیوندند چون سرمایه داری و امپریالیسم قادر به تهیه شغل خلاق و امکان فعالیت آزاد برای همه آنها نیست و خطر جنگ و تهدید بمب اتم و عوارض محیط زیست و احساس از خودبیگانگی مدام هستی شان را نیز زیر سئوال میبرد. سیستم های راسیونالیستی در فلسفه غرب تمایل شدیدی به روشنفکرگرایی دارند، دو نماینده روشنگری در فلسفه کلاسیک بورژوازی و لیبرال هگل و لایبنیتس میباشند. جنبش چپ پیش بینی میکند که بعد از پیروزی سوسیالیسم بر نظام کاپیتایستی، در غالب کشورها روشنفکران مبارز و مردمی در آغاز از طریق شرکت در انقلاب فرهنگی، به نوزایی و تربیت انسان نوین در جامعه میپردازند، و سپس در کنار طبقه کارگر و طبقه تعاونی های دهقانی، برای وحدت روشنفکران و زحمتکشان خواهند کوشید.
سوسیالیستها بر این باورند که قشر روشنفکر در جامعه طبقاتی آنتاگونیستی بدلیل ضرورت تقسیم کار میان کار یدی و کار فکری بوجود می آید. تعداد انها از زمان رنسانس و در عصر جدید بدلایل نام برده در بالا افزایش یافته و به نقش اجتماعی شان اهمیت داده میشود. روشنفکر گرایی ناشی از پروسه عقلگرایی است و نه محصول: غرایز، اراده، انگیزههای ناخودآگاه، یا حواس و احساسات و تصورات. روشنفکر معمولا منتقد اجتماعی و مخالف دولت طبقاتی استثمارگر حاکم است. وی اغلب سکولار، عدالتخواه، آزاداندیش، ماتریالیست، و گاهی از جان گذشته و فدایی است. پیرامون تاریخ روشنفکری و روشنفکرگرایی به وجود متفکران گوناگونی اشاره میشود؛ از جمله به آلکساندر آفریس یونان در قرن 3-2 میلادی که مفسر اثار ارسطو بود و میگفت تمان انسانها به اندازه مساوی و بشکل ذاتی دارای هوشمندی هستند. این نظر او را بعدا در سدههای میان دو متفکر عرب و ایرانی بنام ابن رشد و ابن سینا و متفکر مسیحی بنام آگوستین در فرهنگ غرب و شرق اشاغه دادند. آفرودیس و ارسطو انسان را موجودی عقلگرا بشمار می آوردند که محتوا و نتیجه اندیشگی اش بقول ابن رشد و ابن سینا؛ نه دین بلکه علم و فلسفه است. فلسفه کلاسیک بورژوازی مخصوصا نظرات لایبنیتس و هگل داشتند. روشنفکران حامی بورژوازی در جامعه طبقاتی سرمایه داری اغلب از میان تحصیل کردگان طبقه متوسط و هزده بورژوازی عضوگیری میشوند.

















Intellektualismus.
روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق.
آرام بختیاری

روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا

- روشنفکران، قشری اجتماعی میان بورژوازی و زحمتکشان هستند. روشنفکر انقلابی و مردمی با اراده گرایی ولنتاریستی و احساس گرایی پوپولیستی مرزبندی و اختلاف دارد. او نحستین قدم برای پروسه شناخت را رجوع به عقل و خرد و فهم و هوش و تجربه میداند. روشنفکرگرایی بینشی تئوریک شناختی است که جنبه عقلگرایی در پروسه شناخت را مهم و عمده میداند. وی صاحب نیروی قضاوت و تفکر است. با انقلاب صنعتی و پیشرفت علم و تکنیک و رونق اقتصاد، تعداد روشن فکران سریع رشد نمود و در فضای فرهنگی و سیاسی اهمیت یافتند و ارزشمند شدند. بخشی از روشنفکران مردمی و مبارز برای: صلح، عدالت، دمکراسی، سکولاریسم، و رهایی ملی شرکت نمودند و متحد زحمتکشان شدند.
نوع و گروه روشنفکر لیبرال در نظام طبقاتی سرمایه داری اتحادی قوی با بورژوازی و دولت استثمارگر حاکم دارد و مشمول تمام تضادها و قوانین جامعه طبقاتی کاپیتالیستی است. روشن فکران طبقه نیستند بلکه یک قشراند، چون رابطه مشخصی نسبت به مالکیت وسایل تولید کلان ندارند و معمولا در در بخش غیرتولیدی اقتصاد به کار فکری یا به کار خلاق مشغول هستند. قشر روشنفکر جریانی است سیاسی که از طریق عقلگرایی به کار فکری مشغول است و معمولا تحصیلکرده و آموزش دیده است. روشنفکر در زبان لاتین به معنی صاحب اندیشه، فهم و هوش است که گاهی به شکل اغراق آمیزی روی تئوری و تفکر تاکید میکند. نوع اجتماعی و مبارز برخاسته از میان زحمتکشان و طبقه کرگر در جوامع عقب افتاده و طبقاتی کمتر دیده میشود چون کاپیتالیسم مانع ورود فرزندان زحمتکشان به مراکز آموزشی و آکادمیک میشود.
بخشی از روشنفکران طبقات و اقشار دیگر به طبقات کارگر و زحمتکشان می پیوندند چون سرمایه داری و امپریالیسم قادر به تهیه شغل خلاق و امکان فعالیت آزاد برای همه آنها نیست و خطر جنگ و تهدید بمب اتم و عوارض محیط زیست و احساس از خودبیگانگی مدام هستی شان را نیز زیر سئوال میبرد. سیستم های راسیونالیستی در فلسفه غرب تمایل شدیدی به روشنفکرگرایی دارند، دو نماینده روشنگری در فلسفه کلاسیک بورژوازی و لیبرال: هگل و لایبنیتس میباشند. جنبش چپ پیش بینی میکند که بعد از پیروزی سوسیالیسم بر نظام کاپیتایستی، در غالب کشورها روشنفکران مبارز و مردمی در آغاز از طریق شرکت در انقلاب فرهنگی، به نوزایی و تربیت انسان نوین در جامعه میپردازند، و سپس در کنار طبقه کارگر و طبقه تعاونی های دهقانی، برای وحدت روشنفکران و زحمتکشان خواهند کوشید.
سوسیالیستها بر این باورند که قشر روشنفکر در جامعه طبقاتی آنتاگونیستی بدلیل ضرورت تقسیم کار میان کار یدی و کار فکری بوجود می آید. تعداد انها از زمان رنسانس و در عصر جدید بدلایل نام برده در بالا افزایش یافته و به نقش اجتماعی شان اهمیت داده میشود. روشنفکر گرایی ناشی از پروسه عقلگرایی است و نه محصول: غرایز، اراده، انگیزههای ناخودآگاه، یا حواس و احساسات و تصورات. روشنفکر معمولا منتقد اجتماعی و مخالف دولت طبقاتی استثمارگر حاکم است. وی اغلب سکولار، عدالتخواه، آزاداندیش، ماتریالیست، و گاهی از جان گذشته و فدایی است. پیرامون تاریخ روشنفکری و روشنفکرگرایی به وجود متفکران گوناگونی اشاره میشود؛ از جمله به آلکساندر آفرودیس از یونان در قرن 3-2 میلادی که مفسر اثار ارسطو بود و میگفت تمان انسانها به اندازه مساوی و بشکل ذاتی دارای هوشمندی هستند. این نظر او را بعدا در سدههای میان دو متفکر عرب و ایرانی بنام ابن رشد و ابن سینا و متفکر مسیحی بنام آگوستین در فرهنگ غرب و شرق اشاعه دادند. آفرودیس و ارسطو انسان را موجودی عقلگرا بشمار می آوردند که محتوا و نتیجه اندیشگی اش بقول ابن رشد و ابن سینا؛ نه دین؛ بلکه علم و فلسفه است. ارسطو میگفت بردهها فاقد توانایی تفکر هستند.
ماکس وبر، جامعه شناس آلمانی، روشنفکری را بخشی از عقلگرایی ماتریالیستی میدانست. تعریف روشنفکر و روشنفکرگرایی از قرن 18 میلادی در غرب مورد توجه فرهنگسازان قرار گرفت. سیستم های راسیونالیستی لیبرال تمایل شدیدی به فلسفه کلاسیک بورژوازی مخصوصا نظرات لایبنیتس و هگل داشتند. روشنفکران حامی بورژوازی در جامعه طبقاتی سرمایه داری اغلب از میان تحصیل کردگان طبقه متوسط و خزده بورژوازی عضوگیری میشوند. مارکسیست ها روشنفکران مبارز و مردمی را حلقه اتحاد میان: علم دوستان، رنسانس گرایان سکولار، و مخالفان سیستم فئودالیستی و کلیسا و شاه مطلقه خودسر، میدانند. آگاهی آنها از جمله دست آوردها و ارزش های عصر روشنگری است.
در دوره فئودالیسم و در قرون وسطا گروهی از روحانیون مردمی، بخشی از روشنفکران جوامع غربی بشمار می آمدند. مدرسین اسکولاستیک متعصب ارتدکس در پایان سدههای میانه هنوز روشنفکری را احساسی فراطبیعی و ناشی از انوار الهی میدانستند. تمایل به روشنفکرگرایی حتی در بسیاری از سیستم های ایده آلیستی توسط عقلگرایان وجود دارد. در نظام ها و فرماسیون های اجتماعی مانند: برده داری، فئودالی، بورژوایی،و سرمایه داری نقش روشنفکر از نظر:قدرت، عظمت، ساختار، استعداد سیاسی، سطح ایئولوژیک، رابطه با مالکیت وسایل تولید، فرق میکند. روشنفکران در هیچ جامعه ای تشکیل طبقه خاصی نمیدهند چون در روابط تولید نقش مستقلی ندارند آنها از طبقات و اقشار گوناگون بوجود می آیند.
روشنفکر لیبرال معمولا متحد بورژوازی و همکار دولت حاکم است. روابط سرمایه داری او را وادار میکند که به طبقه حاکم و علیه خلق خود خدمت کند. روشنفکر در منابع چپ و در منابع لیبرال عنوانی است نسبتا جوان و دارای چند معنی. لیبرالها روشنفکر را به فردی هوشمند تجسم میکنند که شامل متخصصان میشود و ممکن است علاقه به مبارزه اجتماعی و کمک به زحمتکشان نداشته باشد. پیرامون تاریخ آن گفته میشود در قرن 18 میلادی که بحث حقیقت و شناخت واقعیت از زیر انحصار دین و کلیسا بیرون آمد، و به قدرت تشخیص عقل و تجربه طبیعی اهمیت داده شد، روشن فکران بعنوان قشری سکولار شناخته شدند که اغلب تحصیل کردههای دانشگاهی بودند و در زمینه های علوم انسانی و علوم اجتماعی فعال بودند.
Intellektualismus.
روشنفکر از نظر رفقا و ما زحمتکشان سابق.
آرام بختیاری

روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا

- روشنفکران، قشری اجتماعی میان بورژوازی و زحمتکشان هستند. روشنفکر انقلابی و مردمی با اراده گرایی ولنتاریستی و احساس گرایی پوپولیستی مرزبندی و اختلاف دارد. او نحستین قدم برای پروسه شناخت را رجوع به عقل و خرد و فهم و هوش و تجربه میداند. روشنفکرگرایی بینشی تئوریک شناختی است که جنبه عقلگرایی در پروسه شناخت را مهم و عمده میداند. وی صاحب نیروی قضاوت و تفکر است. با انقلاب صنعتی و پیشرفت علم و تکنیک و رونق اقتصاد، تعداد روشن فکران سریع رشد نمود و در فضای فرهنگی و سیاسی اهمیت یافتند و ارزشمند شدند. بخشی از روشنفکران مردمی و مبارز برای: صلح، عدالت، دمکراسی، سکولاریسم، و رهایی ملی شرکت نمودند و متحد زحمتکشان شدند.
نوع و گروه روشنفکر لیبرال در نظام طبقاتی سرمایه داری اتحادی قوی با بورژوازی و دولت استثمارگر حاکم دارد و مشمول تمام تضادها و قوانین جامعه طبقاتی کاپیتالیستی است. روشن فکران طبقه نیستند بلکه یک قشراند، چون رابطه مشخصی نسبت به مالکیت وسایل تولید کلان ندارند و معمولا در در بخش غیرتولیدی اقتصاد به کار فکری یا به کار خلاق مشغول هستند. قشر روشنفکر جریانی است سیاسی که از طریق عقلگرایی به کار فکری مشغول است و معمولا تحصیلکرده و آموزش دیده است. روشنفکر در زبان لاتین به معنی صاحب اندیشه، فهم و هوش است که گاهی به شکل اغراق آمیزی روی تئوری و تفکر تاکید میکند. نوع اجتماعی و مبارز برخاسته از میان زحمتکشان و طبقه کرگر در جوامع عقب افتاده و طبقاتی کمتر دیده میشود چون کاپیتالیسم مانع ورود فرزندان زحمتکشان به مراکز آموزشی و اکادمیک است.
بخشی از روشنفکران طبقات و اقشار دیگر به طبقه کارگر و زحمتکشان می پیوندند چون سرمایه داری و امپریالیسم قادر به تهیه شغل خلاق و امکان فعالیت آزاد برای همه آنها نیست و خطر جنگ و تهدید بمب اتم و عوارض محیط زیست و احساس از خودبیگانگی مدام هستی شان را نیز زیر سئوال میبرد. سیستم های راسیونالیستی در فلسفه غرب تمایل شدیدی به روشنفکرگرایی دارند، دو نماینده روشنگری در فلسفه کلاسیک بورژوازی و لیبرال هگل و لایبنیتس میباشند. جنبش چپ پیش بینی میکند که بعد از پیروزی سوسیالیسم بر نظام کاپیتایستی، در غالب کشورها روشنفکران مبارز و مردمی در آغاز از طریق شرکت در انقلاب فرهنگی، به نوزایی و تربیت انسان نوین در جامعه میپردازند، و سپس در کنار طبقه کارگر و طبقه تعاونی های دهقانی، برای وحدت روشنفکران و زحمتکشان خواهند کوشید.
سوسیالیستها بر این باورند که قشر روشنفکر در جامعه طبقاتی آنتاگونیستی بدلیل ضرورت تقسیم کار میان کار یدی و کار فکری بوجود می آید. تعداد انها از زمان رنسانس و در عصر جدید بدلایل نام برده در بالا افزایش یافته و به نقش اجتماعی شان اهمیت داده میشود. روشنفکر گرایی ناشی از پروسه عقلگرایی است و نه محصول: غرایز، اراده، انگیزههای ناخودآگاه، یا حواس و احساسات و تصورات. روشنفکر معمولا منتقد اجتماعی و مخالف دولت طبقاتی استثمارگر حاکم است. وی اغلب سکولار، عدالتخواه، آزاداندیش، ماتریالیست، و گاهی از جان گذشته و فدایی است. پیرامون تاریخ روشنفکری و روشنفکرگرایی به وجود متفکران گوناگونی اشاره میشود؛ از جمله به آلکساندر آفریس یونان در قرن 3-2 میلادی که مفسر اثار ارسطو بود و میگفت تمان انسانها به اندازه مساوی و بشکل ذاتی دارای هوشمندی هستند. این نظر او را بعدا در سدههای میان دو متفکر عرب و ایرانی بنام ابن رشد و ابن سینا و متفکر مسیحی بنام آگوستین در فرهنگ غرب و شرق اشاغه دادند. آفرودیس و ارسطو انسان را موجودی عقلگرا بشمار می آوردند که محتوا و نتیجه اندیشگی اش بقول ابن رشد و ابن سینا؛ نه دین بلکه علم و فلسفه است. ارسطو میگفت بردهها فاقد توانایی تفکر هستند.
ماکس وبر، جامعه شناس آلمانی، روشنفکری را بخشی از عقلگرایی ماتریالیستی میدانست. تعریف روشنفکر و روشنفکرگرایی از قرن 18 میلادی در غرب مورد توجه فرهنگسازان قرار گرفت. سیستم های راسیونالیستی لیبرال تمایل شدیدی به فلسفه کلاسیک بورژوازی مخصوصا نظرات لایبنیتس و هگل داشتند. روشنفکران حامی بورژوازی در جامعه طبقاتی سرمایه داری اغلب از میان تحصیل کردگان طبقه متوسط و هزده بورژوازی عضوگیری میشوند. مارکسیست ها روشنفکران مبارز و مردمی را حلقه اتحاد میان: علم دوستان، رنسانس گرایان سکولار، و مخالفان سیستم فئودالیستی و کلیسا و شاه مطلقه خودسر، میدانند. آگاهی آنها از جمله دست آوردها و ارزش های عصر روشنگری است.
در دوره فئودالیسم و در قرون وسطا گروهی از روحانیون مردمی، بخشی از روشنفکران جوامع غربی بشمار می آمدند. مدرسین اسکولاستیک متعصب ارتدکس در پایان سدههای میانه هنوز روشنفکری را احساسی فراطبیعی و ناشی از انوار الهی میدانستند. تمایل به روشنفکرگرایی حتی در بسیاری از سیستم های ایده آلیستی توسط عقلگرایان وجود دارد. در نظام ها و فرماسیون های اجتماعی مانند: برده داری، فئودالی، بورژوایی،و سرمایه داری نقش روشنفکر از نظر:قدرت، عظمت، ساختار، استعداد سیاسی، سطح ایئولوژیک، رابطه با مالکیت وسایل تولید، فرق میکند. روشنفکران در هیچ جامعه ای تشکیل طبقه خاصی نمیدهند چون در روابط تولید نقش مستقلی ندارند آنها از طبقات و اقشار گوناگون بوجود می آیند.
روشنفکر لیبرال معمولا متحد بورژوازی و همکار دولت حاکم است. روابط سرمایه داری او را وادار میکند که به طبقه حاکم و علیه خلق خود خدمت کند. روشنفکر در منابع چپ و در منابع لیبرال عنوانی است نسبتا جوان و دارای چند معنی. لیبرالها روشنفکر را به فردی هوشمند تجسم میکنند که شامل متخصصان میشود و ممکن است علاقه به مبارزه اجتماعی و کمک به زحمتکشان نداشته باشد. پیرامون تاریخ آن گفته میشود در قرن 18 میلادی که بحث حقیقت و شناخت واقعیت از زیر انحصار دین و کلیسا بیرون آمد، و به قدرت تشخیص عقل و تجربه طبیعی اهمیت داده شد، روشن فکران بعنوان قشری سکولار شناخته شدند که اغلب تحصیل کردههای دانشگاهی بودند و در زمینه های علوم انسانی و علوم اجتماعی فعال بودند.


در زیر تصاویر: لاینیتس و هگل آلمانی- و آفرودیس یونانی.

















تاریخ: سه‌شنبه, 16. آوریل 2024 - 09:42
نویسنده: نظرات رسیده
عنوان دیدگاه: اگر ملت به مفهوم  معاصر آن …
دیدگاه:

اصغر جیلو : اگر ملت به مفهوم  معاصر آن  در نظر باشد ما فقط يك ملت داريم. ملتهاي ايران اصطلاحي نادرست و خطرناك است  و چنين است أقليتها ي ملي. 
پايه هاي نظري يك ملت بودن ساكنان ايران  طي تجربه تاريخي بعد از مشروطيت موضوع  مجادلات نظري  بي پايان بوده و هنوز هم  به سر انجام نرسبده  است. يك گرايش در اين مجادلات، حذف يا نديدن تفاوتهاي پر رنگ فرهنگي و  زباني بوده كه غالب هم بوده و به نوبه خود به ايجاد واكنش متقابلي به همان ميزان زيانمند گشته كه از درون اين نفاوتها  ملتهاي متفاوت را  بيرون كشيده است.
نظريه ايران واحد و دموكرات بايد با هر دو گرايش فوق
مرزي روشن و شفاف داشته باشد.  تا به امروز اپوزيسيون جمهوري اسلامي چه در داخل و چه خصوصا در خارج به يك فهم واحد  در اين  مورد دست نيافته است.
هيچ يك از پيشنهادات موجود نتوانسته به اين مشكل پاسخ روشن و قطعي بدهد.  نه فدراليسم قومي و نه نفي تفاوتها و عدم پاسخ به آنها كه در واقع نفي پاسخ به رفع تبعيض هست كه هر دو بسيار زيانبار براي يك وحدت ملي است.
فرمول حقوق واحد شهر وندي يكسان و همگاني   نيز قادر به حل همه پرسشها نيست ولي ميتواند و بايد .
كار پايه نظري وسياسي براي رسيدن به تعريفي واحد از مقوله رفع تبعيضاتي باشد كه رنگ قومي دارند.

ادامه نظر:
تاریخ: سه‌شنبه, 16. آوریل 2024 - 09:32
عنوان دیدگاه: کنشگرانی که نه گوش هوش دارند و نه گوش طبیعی!
دیدگاه:

درووود بر ابوالفضل عزیز!

باز هم بحثی مختصر برای تکیه نکردن به عصا و دوچرخه سواری کردن!

همانطور که تمام عشقهای صمیمی و اصیل با ناکامی روبرو شدند، عشق تو نیز کامیاب نخواهد شد و به تراژدیهای تاریخ خواهد پیوست. فراخوان را برای کسانی باید صادر کرد که «گوش طبیعی و گوش هوش» داشته باشند. کسانی که مادرزاد، «گوش هوش» نداشته اند و گوشهای طبیعی خود را با دست خودشان بریده اند، چگونه میتوانند بشنوند که آدم بخواهد برایشان فراخوانی نیز صادر کند؟.

بردار اگر وقت کردی یه نگاه تورقی به کتابهای من بینداز، سراسر آنها مملوّ از انتقادات گسترده به اخلاقیات ایرانیان است که خودم را نیز مشمول میشود با این تفاوت که من در جدال با خودم خیلی سرسخت و قیراطی رفتار کرده ام و از طرف دیگر در باره راهگشائیها و پیشنهادها و امکانهای اجرایی بحث کرده ام آنهم از بیست و هفت سال پیش تا امروز.  ولی هیچکس گوشش بدهکار این حرفها نبوده و نیست؛ زیرا همانطور که گفتم، حضرات مدّعو نه گوش هوش دارند، نه گوش طبیعی. اینهایی که تو و دیگران میشناسید، هیچگاه دور میز باهماندیشی و همبستگی و همپایی و همدردی و همگرایی جمع نخواهند شد؛ بلکه ترجیح میدهند آنهم با جان و دل که ایران و مردمش از روی کره زمین محو شوند تا قداست عقاید فرقه ای و گروهی و سازمانی و حزبیشان جاودان بماند. حقیقتهای کذّایی حضرات بر واقعیّت ایران و مردمش، اولویّت دارند. حضرات اگر واقعا ایران و مردمش را از جان و دل دوست میداشتند، محال بود که خلفای الله بتوانند چهل و پنج سال تمام بر ایران، گیوتندار اقتلویی بمانند و همچنان با بی شرمی تمام به کثافتکاریهای خودشان ادامه بدهند؛ ولو خودشان در باتلاق کثافتکاریهای خودشان سرانجام جمعا غرق شوند.

ادامه نظر:
احتمالا خواهی پرسید پس چه باید کرد؟. اینطور که نمیشه. الان برایت توضیح میدهم.
سرنوشت ایران را در همان تواریخ رسمی که نگاهی بیفکنی از عصر ساسانیان تا امروز میتوانی تمییز و تشخیص دهد. میبینی که همواره «نیرویی مخرّب» از بیرون به قلمرو حُکّام وقت حمله کرده است و به دنبال حملاتشان، تغییراتی در سراسر ساختار اجتماعی و کشوری و فرهنگی مردم ایران ایجاد شده است. دو تا از بهترین منابعی که به حیث منابع تاریخی محسوب نمیشوند؛ ولی آیینه تمام نمای تحوّلات تاریخی ایران میتوانند باشند، کتاب زنده یاد «ملک الشعرای بهار» است به نام «سبک شناسی» و یکی دیگر نیز کتاب «تاریخ ادبیات ایران» از زنده یاد «ذبیح الله صفا» که یه تار گندیده موی او را من حاضر نیستم با تمام تاریخ نکبت بار اسلامیّت عوض کنم.
من با آنچه خودش را اتیکت بی مسمای «اپوزیسیون» زده است – مهم نیست چه کسانی هستند و چه هارت و پورتهایی میکنند – هیچ اعتقادی ندارم؛ زیرا بی مایه بودن و ناکارآمدی خودشان را مکرّر اندر مکرّر اثبات کرده اند و هر دفعه فقط توانسته اند به سرتا پای همدیگر با احترامات فائقه و واکنشهای چاله میدانی برینند و برینند. من به تنها نیرویی که امیدوار هستم، همان مردم ایران در داخل و نیروی جوانان و نوجوانان و بیدارفهمان و مسئولان و دلاوران و میهندوستان ایرانی در داخل است که احتمالا بتوانند کاری کارستان را پیش ببرند و موجب تحوبلات رضایتبخش در ایران شوند. سوای این امید میتوانم فقط چند چیز را احتمال نیز بدهم که باید منتظر بود و دید که روزگار به کدام گزینه اولویّت خواهد داد.
1- بیگانگان در معنای وسیع کلمه تصمیم خواهند گرفت که برای درو کردن خامنه ای و کندوی وابسته به او بر گرایش شاهزاده رضا پهلوی با شرط و شروطهای لازم سرمایه گذاری کنند و به مقاصد خود برسند که صد در صد از قبل چنین اقدامی خیلی از مسائل از لحاظ تئوریک حلّ خواهند شد؛ ولی ممکن است از لحاظ پراکتیک، عواقب وخیمی نیز داشته باشند.
2- یا اینکه اسرائیلیان کار را یکسره خواهند کرد و وارد جنگی ضربتی علیه بیت رهبری و ارگانهای تابعش خواهند شد و مردم نیز از فرصت استفاده خواهند کرد و سیستم فقاهتی را واژگون. پیامدهای چنین اقدامی نامعلومند و پیشاپیش نمیتوان گفت که چه خواهد شد.
3- یا اینکه مدّعیان «اپوزیسیون» بالاخره به «گوش هوش» مسلّح خواهند شد و گوشهای طبیعی خود را بازخواهند یافت و قبل از اینکه حوادثی ناگوار اتّفاق افتند، به سوی «همبسستگی با همان پرنسیپهایی که من سالیان سال است فریاد میزنم» پا پیش خواهند گذاشت و چرخ تحوّلات را به نفع ایرانیان و تمام مردم منطقه خاورمیانه تغییر خواهند داد.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان
تاریخ: دوشنبه, 15. آوریل 2024 - 19:36
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: علیه جنگ متحدشویم
دیدگاه:

با توجه به آنچه گذشته است، جنگ بسود دو کشور ایران و اسرائیل نیست.
لاجرم من به عنوان یک ایرانی به همه مخالفان جنگ پیشنهاد میکنم، طی فراخوانی مشترک از دولت اسراییل بخواهند تا از هر گونه انتقام جویی نابخردانه و کینه توزانه طرف نظرکند و برای پایان جنگ و سرنوشت کشور فلسطین اقدام های عملی به عمل آورد.
نداشتن کشوری مستقل برای مردم فلستین تا پایان مرگ عربهاادامه خواهد یافت.
عقل و انصاف و وجدان آگاه حکم می‌کند حقوق دوطرف درگیر محترم شمرده شود.
نظام حاکم در کشورمافقط حق دارد درچهار چوب قوانین جهانی در باره فلستین وارد کارزار شود ونه بیشتر.
اگر مردم اسراییل خواهان صلح وآرامش هستند باید کشوری بنام فلستین را بپذیرند.
سازمانها و احزاب ایرانی در برون و درون باید از اسرائیل بخواهند که به تشنج وانتقام‌جویی پایان دهد و بیش از این مردم اسراییل را دچار وحشت ودربدری و تنفرجهانی قرار ندهد.

ادامه نظر:
تاریخ: دوشنبه, 15. آوریل 2024 - 15:14
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: رژیم آخوندی تهران و سؤ تفاهم با غرب
دیدگاه:

جناب شاملی، رژیم آخوندی تهران مثل رژیم شاه الهی سابق، دست پروده غرب است. هر وقت دلشان میخواهد رهایش میکنند، هر وقت لازم ببینند غلاده را بدست میگیرند. صرف نظر از بعضی سؤ تفاهمها، غرب هیچگاه با رژیم آخوندی مستقیم وارد جنگ نمیشود. زیرا خود غرب این رژیم جنایتکار را 45 سال است که در راس قدرت نگه داشته است. غرب اگر ایران را از دست دهد، نیروی بزرگ نیابتی خود را در منطقه می بازد. این رژیم مثل رژیم شاه الهی سابق، هر چه که غرب دیکته میکند، انجام میدهد. در دست غرب به مثابه ابزار فشار بر کشورهای منطقه است. خصوصا سیاست ضد تورک و ضد آذربایجانی او را در چشم امپریالیسم به مهره مهم و محبوبی بدل میکند. آمریکا و غرب بخوبی میدانند که ادامه موجودیت رژیم با تمام جنایتهایش به موئی بند است. به همین جهت برای نگهداشتن آن در راس قدرت همچنان ادامه خواهند داد. آگاهند که با رفتن رژیم مستبد آخوندی، ملتهای ایران به هیچ نوع دیکتاتوری تن در نخواهند داد. چه دیکتاتوری شاه الهی، چه دیکتاتوری حزب الهی، و چه دیکتاتوری "همه با هم" پان ایرانیستی ایرانشهری. و چون غرب و بی بی سی، توان تحمیل دیکتاتور جدیدی بر ملل ایران را ندارند، میدانند که با کوچکترین تغییری در رژیم آخوندی ، جغرافیای موسوم به ایران متلاطم خواهد شد، از این جهت برای تدوام رژیم و تا جائیکه منافعشان ایجاب کند، تا آخرین ثانیه این رژیم پوسیده و متعفن را برای زهر چشم گرفتن از کشورهای همسایه، که در حال رشد سریع هستند، حتا به سلاح هسته ای نیز مسلح خواهند کرد. تا بطریق رژیم آخوندی و نیروهای نیابتی اش مثل حزب الله لبنان، حماس، هوسی ها، زینبی یون، پژاک، داشناک، فاطمی یون، حسینیون، گروه محافظان حرم، حزب الله تاجیک... و امثالهم هر جا که خواستند، مداخله نمایند.

ادامه نظر:
تاریخ: دوشنبه, 15. آوریل 2024 - 12:11
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: تحلیل واقع بینانه و منصفانه…
دیدگاه:

تحلیل واقع بینانه و منصفانه. زنده باشی .

ادامه نظر:
تاریخ: دوشنبه, 15. آوریل 2024 - 10:59
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: الدرم بلدرم
دیدگاه:

 همه حرفها را زد که باید چنین و چنان کنیم. آخر سر اما گفت «غرب می‌تواند با مجموعه‌ای از اقدام‌های نرم و هوشمندانه، بدون نیروی نظامی، فروپاشی اجتناب‌ناپذیر رژیم را تسریع کند. به یاد داشته باشید، اتحاد جماهیر شوروی بدون نیاز به حمله مستقیم آمریکا فروپاشید. بیایید انجامش دهیم.»

یعنی این که حمله نمی کنیم اگر غرب با اقدامات بالا رژیم را مثل رژیم شوروی به زیر بکشد. خب.. بالاخره حمله می کنی یا نمی کنی؟ در مورد درخواست نفتالی بنت غرب چنین نخواهد کرد. اروپا نه سپاه را تروریست خواهد خواند و نه تحریم ها اثری خواهد داشت. تا چین و روسیه هستند تحریم بی معنی است. این دو کشور به آخوندها انقدر میرسانند که بخورند و به نیروهای سرکوب شان نیز بدهند و مردم را سرکوب کنند. تحریم تاثیر دارد اما راه حل نهایی نیست. 

ادامه نظر:
تاریخ: دوشنبه, 15. آوریل 2024 - 06:52
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: جوابی در کار نیست! چون:
دیدگاه:

مگر ج.ا. چه کار کرده؟ هفت سردارش را کتلت کرد و نظام مقدس اسلامی فقط یک دختر بچه را زخمی کرده آنهم از باز اسرائیل باعث شد یعنی اگر موشک ضد موشک یکمتر آنطرف تر به موشک خورده بود آن تیکه آهن سربچه نمیافتاد.
نتانیاهو برنده اصلی این قمار بود. تا دیروز مدام انتقاد پشت سرش بود و امروز بلطف ج.ا. همه دنیا باز حمایتش میکنن.
پاسخش فقط تشکر خواهد بود.

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 23:31
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: مومنت مومنت
دیدگاه:

‏سازمان اطلاعات سپاه هشدار داد هر کس ترقه‌بازی دیشب رو مسخره کنه بازداشت می‌شه

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 21:31
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: آثار مارکسیستی
دیدگاه:

آقای حیدریان عزیز، ضمن تایید سخنان شما، تا جایی که من خبر دارم جزوه های آموزش جنگ های چریکی و تروریستی ممنوع بود مثل   مبارزه مسلحانه هم استراتژی هم تاکتیک از مسعود احمد زاده از چریک های فدایی خلق. دکتر عباس میلانی  میگفت آثار مارکس را در رشته جامعه شناسی در دانشگاه تهران تدریس میکرده. ایرج اسکندری هم حدود 55 سال پیش کاپیتال مارکس را به فارسی ترجمه و در اختیار حزب توده قرار داد. کسی اگر طالب بود آنرا میافت. کتابهای خمینی هم پیدا میشد. مشکل همانگونه که شما دریافتید در تنبلی حضرات است. سه جلد کتاب کاپیتال مارکس مگر رمان بینوایان ویکتور هوگو است که از هیجان و کشش داستان نتوانید کتاب را زمین بگذارید؟ رفقا همانقدر به دنبال لقمه آسانش هستند که همتایان شان در حزب الله. هردو اهل مطالعه نبوده و نیستند. من هم کتاب کاپیتال مارکس را نخوانده ام کار سختی است کتاب به آن کلفتی! حالش نیست. اما اگر نتیجه اش میخواهد بشود اتحاد شوروی و کره شمالی یا کامبوج زمان پول پوت.. نخوانده آنرا از جوانی رد کردم. اصلا با شیره این سخن که هرکس به اندازه توانش و هرکس به اندازه نیازش از همان جوانی مشکل داشتم و عقیده داشتم کسی که به این «آیین درویشی» اعتقاد داشته باشد باید نشئه باشد یا سوپر انسان. نه من سوپر انسان بودم و نه دور و بری هایم. این که میگفتند در جامعه بی طبقه مارکسیستی دراثر تربیت جمعی همه احساس مسئولیت می کنند و از زیر کار در نمیروند هم باز به نظرم کودکانه می آمد و هنوز هم هست. شما باید به این مرام اعتقادی از جنس دینی داشته باشید اگرنه کار نمی کند. در عمل در اتحاد شوری آنچنان فسادی پدید امد که رسوب آن زدودنی نیست. در اوکراین ژنرال ها کمک های غرب را بالا می کشند. زنگ فساد سوسیالیستی زدودنی نیست. 

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 17:25
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: چنین جنگی راسفارشی میگویند
دیدگاه:

سالام.
این جنگ ایران واسرائیل یک رمز همچون دشمنی باحجاب برای استمرار
سیستم توتالیتاریسم شعوبیه ایرانشهری
ماسون فارسی است.
آسیبش وآوارش فقط برسرمردم ایران
ودرنهایت برسرمردم مسلمان منطقه
می‌ریزد وریخت.
خوش‌خیالی حرفی باطل است،
روشنفکرایرانی وظیفه دارند، و باید
درآدرس دهی انحرافي بازی کنند.
بهمین دلیل سیستم ماسونی شاهی وشیخی یکی هستند.

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 16:53
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: عینک ریبن در شب
دیدگاه:

 این طرز لباس پوشیدن را در قبل از انقلاب فقط در مقامات عربستان سعودی دیده بودم. تصور نمی کنم حتا مردم عادی عربستان هم چنین سرپوش هایی داشته باشند. این سرپوش مخصوص پادشاهان و شاهزادگان کشورهای عرب است.  در خوزستان هم دو سال در پایگاه پنجم شکاری بودم و به خانه سربازهایی که عرب بودند هم دعوت شدم به جشن عروسی. در اهواز  سربندر و بندرماهشهر و امیدیه و اهواز هرگز چنین سرپوش هایی ندیدم بلکه همان بود که قبل از انقلاب بصورت چفیه. عکسهای شیخ خزعل و اطرافیان هم نوعی چفیه و عمامه به سر داشتند.  حالا این چه وضعیت هست شاید جدیدا مد شده. خب .. مبارکه. اما این قضیه عینک آفتابی در شب به چشم داشتن دیگه خیلی ضد ایران و ایرانیه.. طرف فک کنم از مملکت آبادون با ملیت آبادونی باشه که با بچه تهرون ها سر خالی بندی جنگ دارن .. جنگ شون هم از قبل از انقلاب بوده. .. ایوالله .. خیلی هم ممنون. لب کارون.. چه گل بارون.. 

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 14:59
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: جیمی جامپ ایرانی
دیدگاه:

 خسن و خسین هردو دختران معاویه اند.  

ادامه نظر:
«جیمی جامپ» یک نام مستعار است و در مورد کسانی بکار میرود که وسط یک بازی ورزشی یک دفعه به میدان می پرد و گاه دچار هیجان شده و گاه میخواهد خود را به یک بازیکن برساند او را در آغوش بگیرد یا لگد بزند. بهرحال نام مستعار این گونه افراد مرد یا زن یا دختر و یا پسر  «جیمی جامپ» است. جیمی جامپ ایرانی تعدادی بوده اند که در طی سالیان در بازی های گوناگون پریده اند وسط. 

با توجه به تلاش چند ساله بانوان ایران برای حضور در ورزشگاه ها و بهانه های رژیم که ورزشگاه ها جای مناسبی برای بانوان نیست و حرکات زشت و کلمات زشت مانند شیر سماور و «پرچم فلسطینو بکن تو...» و این حرفها میشود اما تلاش ها دارد به نتیجه میرسد. مردان هم رعایت می کنند و در حضور بانوان سخنان زشت بر زبان نمی آورند. به این گونه رژیم آچمز میشود. خب... شما خودت را بگذار جای وزارت اطلاعات. از آغاز در 17 تیر کسانی که تازه ریش تراشیده بودند چپیدند داخل دانشجویان و آنها را به خارج از محوطه دانشگاه فراخواندند و بهانه به دست نیروی سرکوب داده شد و با شعار یا زهرا دانشجو را از بالای ساختمان به پایین پرت کردند. بارها شده که اطلاعاتی ها در جریان اعتراضات خود را داخل مردم کرده و بعنوان سر گروه تشویق به خرابکار کرده اند. خب اینجا هم وقتی برای جلوگیری از حضور خانم ها دیگر مانعی دیده نمیشد بعید نیست که یک پرستو را برای این کار تیر کنند. نتیجه این که تندروهای رژیم در رسانه ها به حرکت این جیمی جامپر دختر توجه کرده و دارند تبلیغ می کنند که دیدید.. وقتی گفتیم استادیوم جای زنان نیست چطور این دختر بی حجاب پرید تو بغل فلان بازیکن؟ 

آنچه من میگویم این است که چه پرستوی رژیم و چه این دختر سرخود این کار را کرده باشد نتیجه یکسان است: به خطر افتادن تلاش سالیان زنان برای حضور در ورزشگاه ها. شاید پس از یکی دو سال که حضور زنان در ورزشگاه عادی شد رژیم تحمل کند که دختر جوانی هیجان زده شود یا بخواهد خودی به همگنانش نشان دهد و بپرد ورزشگاه و نگهبانان او را بگیرند ببرند و بازی ادامه پیدا کنند. اما وقت این کارها الان نیست. این دختر کار یک پرستو را انجام داده. کارش نه شجاعت که وقت نشناسی و حماقت بود و دارد زحمات چندین ساله زنان را به باد میدهد. وانگهی.. هدف زنان از حضور در ورزشگاه تماشای بازی است نه این کارها. این دختر اگر مبارز است وسط بزن بزن ها در خیابان روسری را بردارد بپرد تو بغل یک سرهنگ نیروی انتظامی و پیراهنش را بخواهد. یک گوگل سرچ کنید می بینید که رسانه های تندرو قضیه را دارند بزرگ می کنند.
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 11:20
عنوان دیدگاه: مقلّد، مقلّد است، خواه در وطن سانسوری باشد، خواه در دنیای آزادی
دیدگاه:

دروووود!

توضیحی دم دست برای به هوش آمدن و  اَلو نگرفتن!

به فرض اینکه مثلا در دوران «پهلوی دوم»، انتشار متون مارکسیستی ممنوع بود یا مشمول سانسور، هیچ چیزی را تغییر نمیدهد. وقتی کسی نمیفهمد و هیچ درکی از مقولات فلسفی ندارد، اگر هزاران متون را نیز مطالعه کند آنهم به زبان اصلی، اصلا و ابدا نخواهد توانست که حتّا یک کلمه را بفهمد؛ زیرا مغز پرسنده و جوینده و سنجشگر ندارد؛ بلکه همچون ظرفیست که دنبال مبانی و منوط ایمانی میگردد تا خودش را از مفاهیم نفهمیده و ناگواریده انباشت کند و شبانه روز فقط شعار بدهد. از زمان فروپاشی حکومت پهلوی تا امروز، بیش از چهل و پنج سال میگذرد و اکثر مدّعیان و مومنان به «مذهب مارکسیه» در کشورهای اروپایی و آمریکا و اسکاندیناوی ساکن هستند و میتوانند در آزادی مطلق، تمام متون را بدون سانسور بخوانند. ولی حضرات در تمام مشقهایی که تا امروز نوشته و منتشر کرده اند، ثابت کرده اند که کما فی السّابق با تمام انرژی وجودشان، سرنا را همچنان از سر گشادش مینوازند و تشخیص نمیدهند که «مقولات ایده آلیسم و ماتریالیسم»، مفاهیم ذهنی هستند و هیچ کس بر روی کره زمین از کهنترین ایّام تا همین امروز نمیداند که «ماده به ذات/نفس خودش» چیست؟.

بنابر این، کسی که درکی از موضوع و مسئله ندارد، برای توجیه حماقتهایش مدام دنبال بهانه میگردد به جای آنکه به اصل مسئله بپردازد و حواسش را متوجّه استدلال کند و در صدد جستجو و پاسخ منطقی برآید. همین.

شاد زیید و دیر زیید!

فرامرز حیدریان

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 10:32
نویسنده: کیانوش توکلی
عنوان دیدگاه:  
 
فرامرز حیدریان : «چپ…
دیدگاه:

 

 

فرامرز حیدریان : «چپ ایرانی از قدیم الایّام تا همین ثانیه های گذرا» به طور کلّی، هیچ چیزی از «فلسفه و فلسفیدن» نمیدانست و هنوزم نمیداند. فقط فهمیدن یک جمله از کتاب چُسکی «ژرژ پلیتسر/اصول مقدماتی فلسفه» فرانسوی که برای «کودکان پیش دبستانی» تحریر شده بود؛ ولی برای ایدئولوژیستهای ایرانی مومن به سلاح الله اکبر- پرولتاریا رهبر به حیث «انجیل فلسفه دانی و فلسفه خوانی!!» محسوب میشد و همچنان محسوب میشود، کفایت میکند تا اگر احدی که به توهم مثلا «چیزدانی» مبتلاست، احیانا بتواند تمییز و تشخیص دهد که مفاهیمی به نام «ایده آلیست و ماتریالیست» کلا مفاهیمی «ذهنی» هستند و هیچکس بر روی کره زمین نمیداند که «ماده» به ذات خودش/فی نفسه «چیست»؟. من بر آن نیستم در زمینه مقوله ای بحث کنم که مومنان به «مذهب مارکسیه»، لام تا کام، هیچ سررشته ای از آن ندارند و یک کلمه از مباحث آن را عمرا نمیفهمند. هنوز مدّعی «ماتریالیست-آته ائیست» نمیفهمد که «آته ایسم» روی دیگر سکّه «ایمان مطلق داشتن به چیزی به نام الله/عیسامسیح/یهوه/پرولتاریا و امثالهم» است. انسان آته ائیست به همان اندازه در رفتار و گفتارش، مومن متّقی است که انسان مومن به الاهی دیگر.

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 10:25
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: لجاجت کار خود را کرد
دیدگاه:

اساسن نگاه مردم یهود و غربی ها به مردم خاورمیانه از بالا به پایین است.
باورهای دین یهود مردمان غیر یهودی را حیوان های انسان نما می‌دانند که برای آسایش مردم یهود خلق شده اند.
غربی ها نیز در تاریخ استعماری خود در سرتاسر جهان کاری جز دزدی غارت و استعمار نداشته اند.
این باورهای ضد انسانی غربی ها و یهودان مانع از انجام صلح و بوجود آمدن دولت و سرزمینی برای مردم فلسطین شد.
سرنوشت اسفبار مردم فلسطین و زورگویی دولت های یهودی در صدسال گذشته حاصلی جز ایجاد تنفر و جنگ در منطقه نداشته است.
به درست ویا غلط حس عدالت خواهی مردم ایران و باورهای دینی وشعار های عدالت خواهانه، نظام اسلامی رادر کنار مردم فلسطین قرار داد.
دفاع از مردم فلسطین ربطی به نظام کنونی نداردبلکه نمایندگان ایران در سازمان ملل درآغاز
بوجود آمدن دولت اسراییل به دو کشور بودن اسراییل و فلستین باور و رای دادند.
از همان آغاز دولت آمریکا ویهود با دادن رشوه و تهدید دیگرکشورها به‌نفع دولت اسراییل رای دادند.
اسرائیل در حقیقت میراث استعمار انگلیس در منطقه است که بدون کمک آمریکا توان ادامه حیات ندارد.
سعادت مردم یهود و آینده مردم خاورمیانه فقط در گرو ایجاد یک کشور برای مردم فلسطین است.
هیچ کشوری خواهان نابودی کامل اسرائیل نیست بلکه این لجاجت دینی مردم یهود است که
جنگ را به جای تقسیم زمین انتخاب می‌کنند.انچه درنوار غزه از سوی اسراییل روی داد هیچ فرقی با کشتار یهودان اروپایی در جنگ دوم ندارد.
وظیفه عاجل غربی ها فشار بر دولت یهود برای ایجاد دو کشور بایدباشد.

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 09:48
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: سلام آقای توکلی.
این عنوان…
دیدگاه:

سلام آقای توکلی.
این عنوان چسکی در تیتر مقاله از کیست لطفن ؟
آیا این شخص از شرایط خفقان ساواک در سانسور کتاب آنزمان خبر دارد؟
اگر ممکن است اسم نویسنده مقاله را قید کنید. مرسی

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 08:11
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: مومنت مومنت
دیدگاه:

یک‌ ....... مالیخولیایی الان دارد نماز شب می خواند و به خلسه روانی می رود و نیرو می گیرد و شوربختانه عنان زندگی هشتاد میلیون نفر هم در دستان نیمه علیلش قرار دارد.
بلی این بود سرنوشت ایران و‌ ایرانی‌ که زمانی زمامدارانش رؤیای تمدن بزرگ و بهترینها را برایش داشتند.
......... توجیه گران غیرپشیمانش.
اما تاریخ نشان داده که دیکتاتورها با یک اشتباه محاسباتی در زمانی سرنگون شده اند که توقعش را نداشتند.

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 08:08
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: کار کار انگلیساست
دیدگاه:

آقای بایدن درنگ پذیرفته نیست
بدانید این جنگ حاصل سیاست مماشات شما و اوبامای با جنایتکاران جمهوری است
باید جمهوری اسلامی نابود شود

ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 06:25
نویسنده: کیانوش توکلی
عنوان دیدگاه: اقای محسن کردی گرامی / نمی…
دیدگاه:

اقای محسن کردی گرامی / نمی شود بدون سند و‌مدرک ، هر انچه را  که با تحلیل  سیاسی تان همخوانی ندارد را  به پرستو ها نسبت دهید ،

 جیمی جامپ : شهرت اصلی جیمی به دلیل خرابکاری‌های جلب‌توجه‌کننده او است که با پرش‌های ناگهانی و حضور سرزده و پیش‌بینی نشده در مکان‌های عمومی مانند مسابقات بزرگ ورزشی و کنسرت‌های معروف موسیقی همراه بوده‌است. خودش عملیات پریدن داخل زمین مسابقه را «پرش» یا «جامپ» نامگذاری کرده‌ است.

جیمی جامب زن ایرانی یک واقعیت  بود ؛ لطفا بدون مدرک به زنان شجاع ایران تهمت نزنید

  • در ۴ ژوئیه ۲۰۰۴ در خلال بازی فینال مسابقات جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴ بین یونان و پرتغال او به درون زمین مسابقه دوید و یک پرچم بارسلونا را به سمت لوئیز فیگوکاپیتان پرتغال پرتاب کرد. فیگو قبلاً در سال ۲۰۰۰ از باشگاه بارسلونا به رقیب قدیمی آن رئال مادرید نقل مکان کرده و باعث خشم طرفداران کاتالونیایی شده بود.
  • جیمی جامپ در مراسم اهدای جام بازی‌های فینال فیفا۲۰۱۰ به درون زمین پرید سعی کرد تا یک کلاه قرمز را در مقابل هزاران نفر روی جام بگذارد. اما پیش از اینکه موفق شود، مسئولان امنیتی فیفا او را بازداشت و از میدان بازی خارج کردند. او بعدها مجبور به پرداخت جریمه معادل ۲۹۰ دلار شد
ادامه نظر:
تاریخ: یک‌شنبه, 14. آوریل 2024 - 03:26
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: تمامیت خواهی به بهانه تمامیت ارضی
دیدگاه:

کلی گوئیهای آقای مهدی نصیری که خود فردی آخوند زاده و ..........ت، چیزی شبیهه موعظه گوئی آخوندهاست. او فردی ضد منطق و ضد فلسفه است. جان کلام مطلب وی در واقع در دوسطر خلاصه میشود. چیزی که ملکه ذهن پان ایرانیستهای شیخ الهی و شاه الهی نیز هست. رمز مطلب ایشان در کمی مانده به آخر نوشته اش که در بین سطور تقریبا مستور است، بدین گونه بیان میشود:
"دموکراسی، جدایی دین از حکومت، التزام به اعلامیه جهانی حقوق بشر و حفظ تمامیت ارضی با محوریت ملت ایرانی،۴ اصل مورد توافق اکثریت قاطع ایرانیان است که خود را برای تولدی دیگر آماده می کنند".
حال اگر کسی از وی به پرسد منظورتان از دمکراسی چیست؟ چه نوع دمکراسی در جغرافیای موسوم به ایران که از مردمان و ملتهای مختلفی تشکیل شده است باید بر قرار شود. احتمالا او نیز مثل پان ایرانیستهای تمامیت خواه میگوید؛ آقا این چه حرفیه؟ دمکراسی این حرفها را نداره. اگر تاکید شود؛ دمکراسی فرمهای مختلفی دارد. کلمه دمکراسی یک کلمه عام است. لطفا بفرمائید منظورتان چه فرمی از دمکراسی است؟ احتمالا مثل پان ایرانیستهای کم سواد خواهد گفت؛ دمکراسی دمکراسی است دیگه! آزادیست! در صورتیکه دمکراسی مفهومش آزادی نیست. آزادی فردی و یا لیبرته تنها یکی از ارکان دمکراسی است. و اگر کسی بپرسد منظورتان از حفط تمامیت ارضی با محوریت ملت ایران چیست، احتمالا باز کلی گوئی خواهد کرد. در صورتیکه در بطن مفهوم تمامیت ارضی در واقع "تمامیت خواهی" استتار شده است. همانگونه که در داخل کلمه " با محوریت ملت ایران" نیز با زرنگی، ملت فارس مورد نظر است. و حقوق نزدیک هشتاد درصد مردم و ملتهای غیر فارس ایرانی اصلا بحساب نمی آید. اینست آری، دمکراسی مورد نظر این آقایان. همان فاضلاب گندیده سابق.

ادامه نظر:
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 21:31
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: سناریویی تکراری و چندروزه
دیدگاه:

 مگر بار اول است که پاسدار رادان تهدید می کند؟ و مگر بار اول است که مردم تو دهنش میزنند؟ و گشت ارشاد پس از چند افتضاح یواشکی جمع میشود؟ مگر قرار نشد این وظیفه از روی دوش نیروی انتظامی برداشته شود؟  مردم دوباره توی دهن اینها خواهند زد. 

یک درخت تنومند با یک تبر سقوط نمی کند بلکه با آخرین ضربه تبر که همان شدت تبرهای اولیه را دارد سقوط میکند. 

ادامه نظر:
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 19:59
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: دروغ چرا تا قبر آآآآ
دیدگاه:

والله بابام جان دروغ چرا ما که با چشم خودمان ندیدیم اما ما به همشهری داریم که تو تيمارستان غیاث آباد بستری هست امروز که به ملاقاتش رفتم..بهم گفت که از ممداقا سیم کش شنیده ممداقا سیم کش از زن خمیر گیرشنیده زن خمیرگیر از طاهره زن شير علی قصاب شنیده که خطرناک ترین زمان وقتی که سکوت در جبهه ها حاکم است ولی همشهری ما معتقده حمله ج ا نه به اسرائیل که به قیمت های بنزین نون کالاهای اساسی خواهد بود پیش به سوی قطعی و گرسنگی

ادامه نظر:
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 19:47
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: کار کار انگلیساست
دیدگاه:

در دوران حکومت نازیسم در آلمان، اعتراضات و مبارزات مدنی متعددی در این کشور علیه دولت حاکم و اقداماتش برگزار می‌شد که عمدتا نیز با برخورد شدید و خشن گشتاپو، سرویس امنیتی آلمان نازی مواجه می‌شد.
شاید بتوان گشتاپو را با بسیج یا سپاه مقایسه کرد.
یه ویدیو که یکی از مخاطبان توانا درست کرده ...گشت ارشاد را با گشتاپو مقایسه کرده است.
گشت ارشاد یکی از ابزار سرکوب جمهوری اسلامی در حوزه سبک زندگی است. جمهوری اسلامی با ایجاد نهادهای سرکوب‌گر متعدد روی هیتلر و نازیسم را سفید کرده است!

ادامه نظر:
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 15:46
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: خامنه ای چه خواهد کرد
دیدگاه:

 آقای حیدریان گرامی، 

همانطور که نوشتید آرزوی رژیم این است که همان سیاست های قبلی خرابکاری ها و بکارگیری نیروهای نیابتی را دنبال کنند. بیش از آن را تحمل ندارند. رژیم به جایی رسیده است که در مقابل نیروهایی شبیه جیش العدل نیز عاجز است. جیش العدل این توان را دارد که حتا در تهران بوسیله پهبادها نارنجک و بمب دست ساز در نماز جمعه تهران بیاندازد و کاری از دست رژیم بر نمی آید. آخوندها بیش از آن مشکل دارند که بخواهند وارد یک جنگ تمام عیار شوند چون چیزی نصیب شان نخواهد شد و خواهند باخت. چنانچه کار به موشک پرانی بکشد، در حالت مختصر مکان های تولید اورانیوم را اسرائیل هدف قرار خواهد داد. اگر نبرد گسترش یابد بصورت هدفمند مراکز تجمع نیروهای ثار الله و وزارت اطلاعات و سپاه و احتمالا رادیو تلویزیون هدف قرار خواهند گرفت. حتا خانه های مقامات بالای سپاه نیز در امان نخواهند ماند. در آغاز کار مردم فقط تماشا خواهند کرد. بیرون آمدن مردم بسته به میزان ریزش رژیم دارد. کافیست چند آخوند حکومتی یا ژنرال سپاه در ترکیه یا پاکستان در حال فرار دیده شوند. ریزش رژیم آواری خواهد بود.   

ادامه نظر:
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 15:20
عنوان دیدگاه: پسزمینه هیاهو را دیدن، فراسوی گرد و غبارها
دیدگاه:

ردرووود بر آقای کردی گرامی!

اندکی گپ برای پشت سر را دیدن و روبرو را پاییدن!

هیچ اتّفاقی نخواهد افتاد. اگر برگردی به دوره قبل از فروپاشی حکومت شوروی و وقایع آن سالها را مرور کنی، مخصوصا مستقر کردن موشکهای قاره پیما در کشورهای اروپایی و امثالهم، آنگاه خواهی دید که همش کشمکشهای هارت و پورتی بود برای قیافه کردن در عرصه سیاست جهانی.  «نتانیاهو و خامنه ای» از یک خانواده اند و سبقه تربیتی «رجز خوانی» را در خونشان دارند. کافیست یه نگاهی به تاریخ آغارین اسلام و لشکرکشیهای قبایل عربی علیه همدیگر بیفکنی. در آغاز جنگ، یه خطیبی می آمده و  در باره «سردار و خلیفه و ایل و تبار خودش» رجزهای آنچنانی میکرده که فلان و چنین. این وظیفه رجزخوانی در دوره معاصر به عهده گردانندگان «رسانه ها و شبکه های اجتماعی/مجازی» واگذار شده است و در پسزمینه اینهمه رجزخوانی فقط منفعت و پول پارو کردن هدف اصلیه؛ ولاغیر. نه اسرائیل به ایران حمله خواهد کرد. نه آخوندها به اسرائیل. فوقش یه هارت و پورتهایی کمافی السّابقی و والسّلام. آخوندها آنقدر مکّارند که حدّ و حساب نداره. فعلا میگذارند سر و صداها بخوابه، بعدا اگر چند سالی همچنان در مصدر قدرت ماندند، یه عده ابله را مامور میکنند که مثلا در آمریکای لاتین یا در آسیا یا اروپا یا در گوشه ای از نقطه جهان، برای تلافی کردن و قصاص، سفارتی یا کنیسه ای از یهودیان را بمب گذاری و منفجر کنند. اگر کسی هم بگوید که ماجرا زیر سر حکومت آخوندهاست، آنها بلافاصله همه چیز را تکذیب خواهند کرد و خواهند گفت که ما اگر میخواستیم اسرائیل را نابود کنیم، همون موقع که جنگ غزّه داغ بود، به اسرائیل حمله میکردیم.

بنابر این نگران نباش آقای کردی. اتّفاقی نمی افته. «اینها مراسم «رجز خوانیه».

فرامرز حیدریان

ادامه نظر:
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 13:48
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: نه سرخ نه سیاه پرچم سه رنگ ایران
دیدگاه:

آفرین به نویسنده محترم وباید گفت بهتر از این نوشته نمی‌توان نتیجه گیری تاریخی بهتری کرد.
شعارهای عدالت اسلامی و جامعه بی طبقه توحیدی و جامعه سوسیالیستی درطول 44 سال گذشته رنگ باختند و هرگز باهم درگوره زمان یک رنگ نشدند.
مردم ایران درطول 44 سال گذشته متحمل بزرگترین خسارت‌های مالی وجنگی ودربدری
شدند، چرا که دو گروه سرخ و سیاه خوشبختی اجباری را در دنیا و آخرت برای مردم در سراب خود می‌دیدند.
آری نظام اسلامی با این کارنامه سیاه خواهد رفت ولی راه آینده مردم ایران چگونه ترسیم خواهد شد؟
تنها راه حل مطمن باور واحترام گذاشتن به آرا مردم و مراجعه به همه پرسی است.
ایجاد فضای مصنوعی دیگری از نوع چپی و اسلامی منجر به پس رفتن دمکراسی و برامدن استبداد دیگری خواهد شد.
ایجاد سازمان‌های ملی که نه دغدغه قدرت بلکه نگران سرنوشت ایران و باشنده گان آن هستند
را باید دردستورکار قرارداد .
جریان چپ بدون هیچ گونه تردیدی منافع و سرنوشت ملت ایران را قربانی سیاست خارجی بیگانه خواهد کرد. لذا لازم است جبهه نیرومندی از میهنپرستان ایرانی برای دفاع از تمامیت ارضی کشور و ایجاد حکومت قانون تشکیل شود تا مانع از ایجاد حکومت وحشت سرخ وسیاه شود.

ادامه نظر:
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 12:45
عنوان دیدگاه: کرانمند کردن قدرت و ممانعت از افسارگسیختگیها
دیدگاه:

درووود بر آقای کردی گرامی!

توضیحی همچنان نامتعارف در خلاف آمد عادات!

من هیچ صحبتی از «فدرالیسم» نکرده بودم و به فدرالیسم نیز اعتقادی ندارم. گفته بودم چنانچه از سر انتخاب یا ناگزیر شدن، قدرت در مرکز تمرکز کند، آنگاه ضرورت دارد که مجلس اقلیّتها نیز در کنار مجلس اصلی ایجاد شود و مسئله بر سر کنترل «قدرت» است. یا اینکه مجلس اصلی، استانها را مستقل اعلام کند به شرط اینکه قوانین آنها در سمت و سوی قانون اساسی و قوانین عام مملکت باشد. به عبارت ساده تر بخواهم بگویم. من تصوّری از نوع شاهنشاهی عصر هخامنشیان را در نظر دارم که «شاه ایران» برگزیده «شاهان» بود. نوعی  اقدام موازی در سمت و سوی «پرنسیپهای فرهنگ مردم ایران». یا بگونه ای دیگر مثل اختیارات اجرایی «ممالک محروسه» در عصر قاجار و قبل از آن. در این خصوص میتوان مشاجره ها کرد و بحثها و رایزنیها. ولی تمام نثقلگاه دیدگاه و تفکّر من «بر کرانمند و محدود  و مسئول کردن قدرت» است، مهم نیست که چه کسانی در دستگاههای دولتی به قدرت دست می یابند، اصل باید «محدودیّت کاربردی آن در چارچوب خاصّی» باشد؛ طوری که نتواند به هر سوراخ سنبه ای چنگ اندازد و دخالت کند و بخواهد نفوذ و سیطره خود را توسعه دهد. بنابر این تلاش برای «محدود و مسئول کردن قدرت» باید از اهم تکالیف و وظایف نمایندگان ملّت باشد، راهها و روشهای اجرایی محدود کردن قدرت را میتوانند آزادانه انتخاب کنند؛ ولی اصل مطلب به اعتبار خودش پابرجاست.

ادامه نظر:
اتّفاقا بر خلاف نظر شما، من دقیقا میدانم که متولّیان الهی، خیلی هم قدرتمند هستند. یکی از دوستان من که استاد «تئولوژی سیستماتیک» و فعلا بازنشسته شده است، یک بار در گفتگویی دوستانه برایم حکایت کرد که هیچ چیزی در جهان، خطرناکتر از مذهب/دین و امثالهم نیست. آخوندها بیش از هزار و اندی سال در تاریخ ایران همواره نقش پشت پرده و غالب را [Dominant] در امور اجرایی مملکت ایفا کرده اند. فقط با فاجعه 1357 بود که حکومتشان مطلق شد تا امروز. اینطور نیست که تصوّر کنیم آخوندها با تق و توقی فوری به «گه خوردن» می افتند و تمام. حتّا اگر به صورت کاملا صلح آمیز از دایره قدرت و مسائل مملکتی به کنار گذاشته شوند، باز از راههای دیگر میتوانند در مسائل مملکت دخالت کنند و باعث اغتشاشات شوند. در همان قانون اساسی مشروطه، قید کردن ماده نظارت علما، خودش زنگ خطر بود برای کسانی که هوش نبودند عمق فاجعه را ببینند. حتّا همان «پرسش شیخ فضل الله نوری» که همچون سیبی داغ در گلوی ایرانیان گیر کرده و آنها را تا امروز در وضعیّت «مرگ و زندگی» نگه داشته است، دقیقا از قدرت و نفوذ و نقش اسلامیّت شمشیرر اقتلویی در جامعه ایران سخن میگوید. به همین دلیل من اینقدرها هم خوش خیال نیستم که حضرات با آرامش خیال، جل و پلاسشان را جمع کنند و بگویند ببخشید ما میریم مسجد که دعای کمیل بخوانیم و توبه استغفاری کنیم و کلا آفتابه چی مسجد بمانیم. خیر اصلا از این خبرها نیست. آنها حاضرند جمعیّت ایران را پاش بیفته به یک سوم کاهش دهند اگر بدانند که همچنان مصدر حکومت و قدرت میمانند. ساده نباید بود. کسی که عمیق در باره اسلامیّت و تاریخ نکبت بارش تحقیق بی مرض و غرض کرده باشد و همچنین خیلی ظریف و عمیق از مقوله ای به نام «مذهب/دین/ایدئولوژی/عقاید آکبندی» آگاهی جامع داشته باشد، نیک میداند که ادیان/مذاهب/ایدئولوژیها و امثالهم در رقابت با یکدیگر برای حاکم شدن بر جامعه حاضرند به ایجاد هر نوع کشتار و خونریزی سرسام آور با افتخار و غرور و تکبّری توصیف ناپذیر رو آورند و با وجدانی آسوده به خونریزی و کشتار تا رسیدن به مقاصد خود اقدام کنند.
مسئله تضمین را نباید به معنای «تضمیننامه از نوع بانکی و اسنادی و امثالهم« برداشت کنی، بلکه بحث ضمانت در نظر و دیدگاه من به معنای، «آزمودن» است یا به عبارت آسانتر، «هندونه به شرط چاقو!» . حضرات اپوزیسیون، مهم نیست کی باشند و چه ادّعاهایی داشته باشند و چه اعتقاداتی را پدافند میکنند، مهم این است که خایه داشته باشند در کنار همدیگر دور یک میز جمع شوند و به هیچ وجه در صدد این نباشند که جمع مشاوره ای خود را با بریدن و کناره گیری و عقب نشینی و قهر کردن از هم بپاشند؛ بلکه به هر طریقی که شده است؛ برغم هجوم سرسام آور انتقادات به حقّ و ناحقّ، انسجام و خونسردی خود را حفظ کنند و در صدد مشاوره برآیند و به نتایج واحد برسند و سپس به آنچه که تصمیم گرفته اند، وفادار بمانند و مسئولیّت نشان دهند در عمل و گفتار و رفتار و کنشها و واکنشها. آنگاه میتوان امیدوار بود که «حضرات» اگر همان «چهار اصل» را تایید و تصدیق کنند، شرایط و لیاقت آن را دارند که در انتخابات شرکت کنند و شانس خود را امتحان کنند در دوره های متفاوت انتخابات. بنابر این بحث کلیدی من، «به محک زدن استعداد و توانمندی و مایه دار بودن و گشوده فکری مدّعیان اپوزیسون است قبل از اقدام. که تا کنون چنین موردی اتّفاق نیفتاده و مسئله جمع مهسا را هم که دیدی، ریدن به ستاپایش رفت. مسوله «آزمودن» را درست عین افسری تصوّر کن که سربازان خود را قبل از حمله جنگی به آموزشگاه میفرستد تا انواع و اقسام تکنیها و تاکتیها را یاد بگیرند سپس وارد میدان جنگ شوند. گمون کنم با این مثال ناخوشایند، منظور مرا از بحث «تضمین» متوجه شوی. فعلا تا همین جا بسه.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 10:56
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: نگاه آقای حیدریان
دیدگاه:

 نظر به این که شاید آقای نصیری خودشان از این مباحث بی خبر باشند و با توجه به عمومیت بحث نکته ای که آقای حیدریان مطرح کرده اند بعنوان بحث عمومی خوب است پی بگیریم و امیدوارم دوستان بیشتری شرکت کنند. 

ادامه نظر:

در نوشته آقای حیدریان جایی که از نگاه من به اصل مطلب میپردازند این بخش است: «بحث امّا در چگونگی «خلع ید و معزول کردن» .... در اینکه نوشته اید مخالفان به یک نقطه مشترک رسیده اند و آنهم چهار اصل: «دموکراسی، جدایی دین از حکومت، التزام به اعلامیه جهانی حقوق بشر و حفظ تمامیت ارضی با محوریت ملت ایرانی» ، باید عرض کنم که رسیدن به توافق مشترک، هیچ دلیل و تضمینی برای اجرای مواد توافقی نیست».
با آقای حیدریان موافقم که تضمینی کسی نمیتواند بدهد. در هیچ یک از راهکارهایی که ارائه میشود از جمله هرآنچه که آقای حیدریان پیشنهاد کنند ایشان نمیتوانند تضمین بدهند.. توجه بفرمایید تضمین بدهند که راهکارشان بی کاستی به مقصد میرسد. من چنین تضمینی را از بنی بشری نمیتوانم بپذیرم. حمله متفقین به فرانسه که تا برلین رفتند نیز تا آخرین لحظه با تردید ها توام بود و آیزنهاور و اتاق جنگ او هیچ تضمینی نمیتوانستند بدهند. در جنگ ها و مبارزات تضمینی در کار نیست! پس این که چون «تضمین» در کار نیست پس کار نشدنی است کلا پردختن به بحث را خالی از معنی می کند. فرض ما دیگرانی که با محوریت حقوق بشر و... موافق هستیم این است که بدون هرگونه تضمینی روی این مسائل پافشاری میکنیم و راهی بجز این به نظرمان نمیرسد. سوال من از آقای حیدریان این است که کدام نیروی مطرح هست که بجز «تمامیت ارضی» که ممکن است مورد مناقشه باشد روی سه اصل دیگر دموکراسی، جدایی دین از حکومت، التزام به اعلامیه جهانی حقوق بشر توافق ندارند؟ من که نمیشناسم اگر آقای حیدریان میشناسند بفرمایند ما هم بشناسیم. اگر منظورشان آخوندها و «دریایی مهیب وجود دارد به نام «ولایت خلفای الله» که حسب آمریّت خالق خود به نام «الله» برای اجرای هر نوع خونریزی و کشتار و قتل عام و ویرانگری، رسالت الهی دارند هست» خب.. حساب این را هم کرده ایم. من چنین هیولایی را مقابل چشمم نمی بینم. شاید تا دو سال پیش بودند اما امروز با تکانی فرار خواهند کرد چون ایمان ندارند. رژیم دیگر حسین فهمیده ندارد که برایش زیر تانک برود. سال 60 سپاهیان بدون کوچکترین چشمداشت مادی با مجاهدین در میافتادند و می کشتند و کشته میشدند. شما تصور می کنید آن روز موعود که فرا برسد و مردم با چنگ و دندان و ماهیتابه و چاقو و کتکل مولوتف و سلاح هایی که از پادگانها و مراکز تسخیر شده - سلاح هایی که سازمانی به آنها میرسد به کنار- به جان لات و لوت هایی که ساعتی 400 هزار تومن میگیرند زره به تن می کنند بیافتند آنها بازهم مانند سال 60 تا آخرین نفس خواهند جنگید؟ سال 60 ایمان بود امروز پول است. جان عزیز است. شما چقدر حاضرید پول بگیرید در یک نبرد شرکت کنید؟ لات و پاسدار هم مثل من و شما جانش را دوست دارد و هرگز بخاطر پول جانش را به خطر نمی اندازد. امروز چون جنگ یکطرفه است و مردم دست تهی دارند آنها شیر هستند. فردا با شلیک اولین گلوله اثری از آنها در خیابانها نمی بینید. من اصلا هیولایی که آقای حیدریان از آخوندها و خونریزی های آنها ترسیم می کنند را نمی بینم. یک مشت موش را می بینم که به فوتی بند هستند. در مورد تمامیت ارضی و آن مسائل، حتا کسی مثل عبدالله مهتدی تنور را آنقدر داغ نمی بیند که آقای مبتدی می بینند. با تمامیت ارضی کسی مشکل ندارد فدرالیسم میخواهند. مثلا حزب دمکرات کردستان. خب، این را پس از سقوط رژیم میتوان به آن پرداخت. حتا اگر موضوع جنگ داخلی سر این قضیه در کار باشد من فکر نمی کنم که چنین جنگی را حزب دمکرات کردستان یا کومله مثل اوایل انقلاب 57 بخواهند پی بگیرند. سمبه ارتش ملی بسیار پر زور تر است مضافا به این که اینها در میان مردم کردستان بابت فدرالیسم پشتیبانی نمیشوند. من اینقدر که امروز روی جیش العدل حساب میکنم روی این دو حزب حساب نمی کنم. این دو حزب ای یک عقلانیت برخوردارند که جیش العدلی که بر اساس مبانی دینی شالوده اش ریخته شده شاید نداشته باشد. دراین مورد هم امید من این است که چنانچه دولت مرکزی آینده اولیت در کار آفرینی و سرمایه گذاری را به بلوچستان، کردستان و خوزستان بدهد مشکل به احتمال قوی حل میشود حتا اگر حکومتی مرکز گرا بر سر کار باشد. بهرحال بحث در مورد حکومت مرکز گرا یا فدرال امری مربوط به انتخابات و رفراندم هاست. من فکر میکنم از هر انسان ایرانی بپرسید که آیا حکومت مرکز گرا مثل زمان شاه را ترجیح میدهد یا جمهوری اسلامی پاسخ عقلا مشخص است. اینها بحث های آینده است که حضور دین در سیاست چگونه باشد. البته که متدینین مثل اروپا که حزب دمکرات مسیحی دارد میتوانند با پذیرش قانون اساسی سکولار و فعالیت در چارچوب قانون اساسی در ساز و کار ساختن کشور حضور داشته باشند این در حقوق بشر می گنجد.
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 08:38
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: رژیم پشت این قضیه هست
دیدگاه:

در این شرایط حتا این که اجازه ورود زنان به استادیوم داده شده خودش قدم بزرگی هست. برای این که مطابق فرمان خامنه ای این چرخ پنچر شود چه بکنیم؟ دوتا پرستو بفرستیم تا این صحنه بوجود بیاد. دیگه چی؟ وقتی زنها نشستن یه عده «از خودشونه» رو تیر کنیم که شعار شیر سماور بدن و صدای وا اسلاما به آسمان بره. 

ادامه نظر:
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 08:37
عنوان دیدگاه: نخستین گام تضمینی برای گذار
دیدگاه:

درووود بر آقای نصیری گرامی!

اندکی بحث غیرمتعارف در تقابل با هر چیزی که متعارف  شده است!

در اینکه سیستم ولایت خلفای الله، هیچ حقّانیّتی به فرمانروایی از روز اول بر ایران و مردمش را نداشت و هنوزم ندارد، مسئله ایست که با نخستین قطره خونی که به دست حُکّام فقاهتی بر روی زمین ریخته شد، برای همیشه و ابد، لژیتیماتسون خودش را از دست داد. تا امروز نیز،  قدرت و دوام آنها فقط در گرو کشتار و شکنجه و قتل عام و تجاوز به نوامیس و عفاف مردم و گریزاندن مخالفان از خاک میهن و غارت و چپاول و کثافتکاریهای توصیف ناپذیر  و خصومت کور و عقده ای با تاریخ و بُنمایه های فرهنگ ایرانیان و نابودی آموزش و پرورش و آدمیگری بوده است و بس.  در اینکه چنین سیستم مخوف و ناحقّی، فروخواهد پاشید، بحثی در آن نیست.

ادامه نظر:
بحث امّا در چگونگی «خلع ید و معزول کردن» زمامداران دستگاه خشونتی و خونریز فقاهتی در سمت و سوی ایجاد مناسبات کشورداری و اجتماعی که در خور کرامت و شرافت و ارجمندی تمام آحادّ مردم ایران باشد، مهم نیست که به چه چیزهایی اعتقاد داشته باشند. در اینکه نوشته اید مخالفان به یک نقطه مشترک رسیده اند و آنهم چهار اصل: «دموکراسی، جدایی دین از حکومت، التزام به اعلامیه جهانی حقوق بشر و حفظ تمامیت ارضی با محوریت ملت ایرانی» ، باید عرض کنم که رسیدن به توافق مشترک، هیچ دلیل و تضمینی برای اجرای مواد توافقی نیست. فرض کنید همین چهار مورد، سوی دیگر ساحلی باشد که مطلوب ایرانیان است و این سوی ساحل نیز ایرانیان ایستاده اند. مابین ایرانیان و ساحل مطلوب، نمیخواهم بگویم باتلاق؛ بلکه دریایی مهیب وجود دارد به نام «ولایت خلفای الله» که حسب آمریّت خالق خود به نام «الله» برای اجرای هر نوع خونریزی و کشتار و قتل عام و ویرانگری، رسالت الهی دارند و امتیازهای اینجهانی و آنجهانی میگیرند؛ آنهم در بغل انواع و اقسام جنیفر لوپزهای برهنه در جزایر اهل جنّت. آیا تاریخ نکبت بار اسلامیّت، سوای این بوده است؟. - خواهش میکنم به سهم ایرانیان در تمدّن اسلامی اشاره نکنید که خشم مرا علیه خودتان شعله ور خواهید کرد؛ زیرا سهم ایرانیان، هیچ ربطی به اسلامیّت ندارد که کسانی بخواهند آن را مصادره به مطلوب کنند برای عقاید سخیف و بی مزه خودشان که فقط تهوّع آورند؛ ولاغیر- سهم ایرانی هر چقدر هم بوده باشد، هرگز و هیچگاه به شمشیر و شمشیر کشی و خونریزی آلوده نبوده است. این مسئله را ابدا از یاد نبرید و مدام درنظر داشته باشید.-
حال سئوال این است که با چه وسایل و ابزارهایی میخواهید خودتان و مردم را به سوی ساحل مطلوب انتقال دهید و به قول خودتان و کثیری از مدّعیان اپوزیسیون از «دارالحرب خلفای الله» گذر کنید؟. با کدام توافقهای مشروط و شرایط عینی و ملموس و واقعی و اجرا شدنی؟. چگونه میتوانید تضمین کنید که گرایشهای مخالف سیستم خلفای الله با آرامش و طمانینه و گشوده فکری و عاقبت بینی در همکاری با یکدیگر و فقط برای سعادت ملّت ایران اقدام کنند و هرگز به جان یکدیگر نیفتند و همدیگر را آنچنان تکه پاره نکنند که مردم بگویند صد رحمت به کفن دزد اولی؟. گفتن و صحبت کردن از مثلا «چهار اصل»، بحث در باره کلیّات است که اجرای فقط یکی از آنها هنوز نه از طرف مدّعیان اپوزیسیون به رسمیّت شناخته شده است نه از طرف حُکّام الهی. منظورم گزندناپذیری جان و زندگی است. اسلامیّت و خلفای الله باید در آغاز، شمشیر و گیوتین الهی را برای همیشه و ابد با دستان خودشان به خاک بسپارند و مجتهدین و اخوندها و شیوخ علنا و آشکارا در هر کوی و برزن فریادها بزنند که هر کس به نام الله، شمشیر به دست بگیرد و خون بریزد، کافر مطلق است و باید حبس ابد شود. شاهراه اصلی برای «گذار» از ولایت خلفای الله، در ابتدا، به رسمیّت شناختن و تضمین قطعی مسئله «گزند ناپذیری جان و زندگی» است که نشانگر شالوده ریزی گستره ای است برای زایش فضای دمکراسی و عدم حاکمیّت مذاهب/ ادیان/ایدئولوژیها بر سرنوشت کشور؛ نه سهیم نشدن آنها در دولت متکثّر. متاسفانه تا امروز هیچکس متوجّه این مسئله نیست که جدایی دین از حکومت به معنای مقیّد کردن دین/مذهب/ایدئولوژی به چارچوب منزل نیست. بلکه منظور از جدایی دین از دولت/حکومت این است که معتقدان هیچ دینی/مذهبی/ایدئولوژیی/اعتقاد آکبندی، محقّ و مجاز نیستند که بر جامعه حکومت واحد داشته باشند. ولی مومنان به هر دینی/مذهبی/ایدئولوژیی مجازند و میتوانند طبق قوانین مملکتی در تشکیل دولت متکثّر سهیم شوند و به حزب مطلوب خودشان رای بدهند. ردرک این تمایز و مسئله خیلی مهم است. ولی متاسفانه تحصیل کردگان و کنشگران ایرانی تا امروز تفاوت این مسئله را اصلا و ابدا نفهمیده اند؛ برغم اینکه در کشورهایی اروپایی شاهد این مسئله در واقعیّت عینی اجتماعات هستند، معذالک حضرات مدام بر طبلی میکوبند که هیچ شناخت دقیقی از آن ندارند. بگذریم.
همینطور موارد دیگر از همان چهار اصل که جای بحث و گفتگو دارند. من شخصا به شدّت ضدّ هرگونه تمرکز قدرت در مرکز هستم. حتّا اگر مثلا موردی پیش بیاید که فرض کنیم قدرت در «مرکز» از سر ناچاری یا انتخاب ناگزیر در مرکز باشد؛ آنگاه در مرکز باید «دو مجلس» وجود داشته باشد. یکی مجلس اکثریت اجتماع ایرانیان، یکی مجلس «اقلیّتها». به این معنا که، تصمیمات اکثریّت مجلس، زمانی اعتبار خواهند داشت که مجلس اقلیّتها، به صحت آنها رای بدهند و چنانچه مجلس اقلیّتها به برخی از مفاد قوانین تصویبی اکثریت مجلس اعتراض کند، وظیفه نمایندگان مجلس اکثریت است که در قوانین ابلاغی تجدید نظر کند؛ طوری که مجلس اقلیّتها به صحت آنها رای بدهد. بنابر این گفتن تمامیّت ارضی، حلّ مسئله نیست؛ بلکه زمینه چینی برای ایجاد اغتشاش است در مراحل حسّاس که باید پیشاپیش زمینه های وقوع آن را بست و ناممکن کرد. یا اینکه مجلس مرکزی تصمیم بگیرد که استانهای ایران را مستقل اعلام کند؛ طوری که مجلس خود را در سمت و سوی قوانین کشوری تنظیم کنند و با مرکز همپایی و همگامی کنند و این یعنی تقسیم قدرت و پیشگیری از تمرکز آن در دست عده ای یا گروهی یا سازمانی یا فرقه ای و امثالهم در مرکز. هیچ ارگانی نباید در جامعه ایران آینده، قدرت مطلق داشته باشد. مهمترین اصلی که باید بر آن مدام تمرکز کرد، استقلال قوه قضاییه و قضات است. هیچ قاضی نباید از حتّا بالاترین شخص مملکت اطاعت کند؛ بلکه طبق اصول قانون و وجدان فردی خودش قضاوت کند و مسئولیّت آن را نیز شخصا به عهده بگیرد. در این باره بحث باز است و میتوان گفتگوها کرد.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 07:21
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: مومنت مومنت
دیدگاه:

بیانیه بسیار هوشمندانه و قوی شاهزاده رضا پهلوی.... هشدار دادن به ج.ا. و همزمان خطاب قرار دادن نظامیان ..در این زمان بسیار حساس.. از نمونه های به یاد ماندنی و ثبت شدنی در تاریخ است.
‏برای مقایسه تفاوت این بیانیه با گرد و خاکهای فرقه نفوذ.. همین بس که ملیگراهای مجاز...در این روزها مدام داشتند به اسراییل هشدار می دادند که به خاک ایران حمله نکند اما ⁧‫شاهزاده پهلوی سوم‬⁩ ورق را برگرداندند و مثل همیشه صدای ملت شد.
‏ایشان به درستی و بسیار بجا، به عامل اصلی تمام فتنه ها و مصیبتهای منطقه و ایران، یعنی ج.ا. هشدار داده اند که دست از جنون بردارد.
‏⁧‫پهلوی..امید..ملت‬⁩ و اپوزیسیون ساکن ایران

ادامه نظر:
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 07:03
عنوان دیدگاه: ارجمندی انسان
دیدگاه:

درووووود!

اندکی سخن برای گشوده فکر ماندن!

تصمیمی را که کیانوش عزیز باید روز اول میگرفت، دیر گرفت. ولی به قول معروف، ماهی را هر وقت از آب بگیری، تازه است. مسئله تنوّع چشم اندازها، یکی از کلیدترین راههای «شناخت و کسب دانش» است. اختلاف عقیده و نظر باعث میشود که انسان در باره موضوعات مشاجره ای به چشم اندازها و نگرشها و تجربیات دیگران نیز اهمیّت بدهد، چنانچه بر آنست مسئله ای را حلّ و فصل کند. فرض کنید ابژه ای را بخواهیم بشناسیم و آن ابژه، یک صندلی باشد. اگر به چند نفر بگوییم این صندلی را رسم کنید و از هر کدام بخواهیم که از چشم انداز مختلف [نشسته، ایستاده، بر روی سه پایه رفتن و از بالا نگریستن، خوابیدن و نگریستن، از پشت پنجره دیدن، در حالت خمیده و غیره] به ترسیم صندلی تلاش کنند، خواه ناخواه تصاویر متفاوتی از صندلی خواهیم داشت. ولی با کنار هم گذاشتن تصاویر است که میتوان تصوّری تقریبا جامع از صندلی در ذهن مجسّم کرد. چرا میگویم تقریبا، زیرا زوایای ریز را سخت میتوان در ترسیمها، پیدا کرد.

ادامه نظر:
اینکه چه کسانی چه عقایدی دارند، چندان مهم نیست. اینکه هر کسی دیدگاههایش را چگونه عبارتبندی میکند و منظورش از چنان عقایدی چیست، اهمیّت دارد. کسی که استدلال و منطق و ژرفبینی داشته باشد و به راستی در باره مسائل اندیشیده باشد از تمام جوانب، اصلا و ابدا نیازی به شمشیر کشیدن ندارد؛ زیرا با منطق و استدلال میتواند در باره عقاید و نظرات و دیدگاههایش صحبت کند. اینکه آیا نظراتش پذیرفته شوند یا بخشی از آنها سنجشگری شوند و بخشی از آنها باطل اعلام شوند یا کلا نادیده گرفته شوند، بحث ثانویست. کثیری از نظریات و دیدگاهها و نظریّه ها وجود داشته اند که در عصر خودشان، هیچ اعتباری نداشته اند، ولی زندگی اجتماعی به شرایطی درغلتید که چنان نظریاتی به ناگهان کارگشا شدند و خیلی هم مفید بودند. بنابر این، صرف رد شدن نظرات و دیدگاههایی در برهه هایی از زمانها و مکانها، دلیل بر بی اعتباری مطلق و ابدی آنها نیست؛ چه بسا که باعث شوند نظریّات بهتر و دقیق تری نیز از قبل آنها به وجود آید. آگر نظریّه کروی بودن زمین را دنبال کنیم.، میبینیم که «طرح بطلمیوس» از زمین، چقدر کودکانه و خنده دار بوده است. ولی بدون نظریّه بطلمیوس محال بود که بشر بتواند به دانش امروزی خودش از زمین دست پیدا کند.
مختصر بگویم. حضور در مباحث میتواند دیگران را به اندیشیدن و مدارایی و فراترکاوی تشویق و ترغیب کند. آنچه در مباحث و گفتگوها باید رعایت شود، مسئله احترام و ادب است حتّا اگر به شدّت از لحاظ نظری مخالف همدیگر باشیم. فوقش بحث را انسان ادامه نمیدهد. ولی توهین و بدگویی و اتّهام زدن را باید کنار گذاشت؛ زیرا هرگونه توهینی، یعنی خشونت در حقّ دیگران.
شاد زیید و دیر زیید!
فرامرز حیدریان
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 06:30
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: فعالین داخل با فعالین خارج تماس علنی داشته باشند.
دیدگاه:

نمونه های آقای نصیری و نوریزاد را هرچه بیشتر میتوان در جمهوری اسلامی مشاهده کرد و این نشانه های نویدبخشی است. این واقع را باید برجسته کرد و عده بیشتری از پایوران نظام جمهوری اسلامی را تشویق به ریزش کرد.

ادامه نظر:
نمونه های آقای نصیری و نوریزاد را هرچه بیشتر میتوان در جمهوری اسلامی مشاهده کرد و این نشانه های نویدبخشی است. این واقع را باید برجسته کرد و عده بیشتری از پایوران نظام جمهوری اسلامی را تشویق به ریزش کرد. در جریان شکل گیری منشور مهسا، دامون گلریز مدرس در دانشگاه لاهه عقیده داشت که نمایندگان بیشتری از نیروها و احزاب لازم بود که با آن شش نفر همراه شوند. او تاکید کرد که ناظرانی از جانب آقایان تاج زاده و میرحسین موسوی نیز حضور داشته باشند. چنانچه هدف از چنین نشست هایی گذار از جمهوری اسلامی با کمترین صدمات باشد باید از این گونه طرح ها استقبال کرد. اگر قرار است رژیم تسلیم شود، لازم است در اینطرف از جانب نیروهای سیاسی و فعالین، یک دولت موفقت بوجود بیاید که بتواند پشتیبانی شاهزاده را نیز کسب نماید و این هیات دولت موقت با نمایندگان موافقان گذار از جمهوری اسلامی در داخل ایران به مذاکره بنشینند.  پیش شرط این گونه مذاکرات توافق قبلی بر سر کنار رفتن کلیت دستگاه حاکمه جمهوری اسلامی شامل ولی فقیه، رئیس جمهور و وزرا، مجالس شورای اسلامی، خبرگان، تشخیص مصلحت و نیز مدیران ارشد بخشهای دولتی باید باشد. همزمان توافق شود که کارمندان وزارتخانه های دولتی از میان خود مدیران ارشد را که برائت خود را از نظام جمهوری اسلامی ابراز داشته و صلاحیت علمی کارشان را دارند را به عنوان معاون وزیر بصورت موقت برگزینند تا زمانی که گذار انجام شود یا وزیر مربوطه در دولت موقت بتواند در محل حضور یافته و وضایفش را بعهده بگیرد. یکی از مهمترین وظایف مذاکره کنندگان فراهم آوردن پاسخ به این سوال حیاتی و مهم است که «سرنوشت پایوران جمهوری اسلامی و سرداران سپاه و جنایتکارانی که در سرکوب مردم دست داشته اند چه خواهد بود». این سوال را چه مذاکره کنندگان به آن بپردازند و چه نپردازند بهرحال ارباب رسانه سوال را در مقابل تک تک شرکت کنندگان خواهند گذاشت. به این سوال باید پاسخ درخور داد تا گذار هرچه بی درد تر و سریعتر انجام شود.
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 06:24
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: مومنت مومنت
دیدگاه:

ویدیویی از مکالمه احمد ایراندوست، بازیگر سینما و تلویزیون و خواهر رضا داوودنژاد در مراسم ختم او در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است که در آن احمد ایراندوست با اشاره به تشابه نام رضا داوودنژاد و رضاشاه پهلوی می‌گوید: «رضاها همه خوبند. رضاها کلا یک خاطره خوب گذاشتند، چه رضاخان و چه خود آقا رضا.»
خواهر داوودنژاد با تایید حرف آقای ایراندوست گفت که رضاها بگیر هستند.
رضا داوودنژاد، بازیگر سینما و تلویزیون در پی ابتلا به بیماری روز دوشنبه ۱۳ فروردین‌ماه در سن ۴۴ سالگی درگذشت

ادامه نظر:
تاریخ: شنبه, 13. آوریل 2024 - 05:33
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: تشکر از آقای حیدریان، کیانوش توکلی و آقای سعید رضا
دیدگاه:

من به سهم خودم از آقای حیدریان که در این بحث شرکت کردند و نظرات شون رو نوشتند تشکر ویژه می کنم. همچنین کیانوش توکلی عزیز که به سهم خود مباحثی را مربوط به امر همگرایی و همرایی ملی در ویدیوی خود مطرح کرد. آقای سعید رضا نیز موضع را از بعد دیگری مطرح کردند که محل بحث بود و نظرات مان را مطرح کردیم. من میتوانم بگویم که هیچ یک از ما کامل به توافق نرسیدیم اما به سخن و زاویه دید دیگری پی بردیم و من به سهم خود آموختم. من و آقای حیدریان در این بحث محترمانه و طولانی به یک همنظری نرسیدیم. روی موضوع تمرکز کردیم و علیرغم اختلاف نظر بنیانی به هم بی احترامی نکردیم. دلیلی برای بی احترامی نبود.  هیچ یک از ما در این که دیگری نیت خیر برای ایران دارد شک نکرد. آنچه در این مناظرات مهم بود شعور محترم داشتن مخاطب و خوانندگان بود. آرزوی من این است که لودگان و کسانی که مشکلات روانی شخصی دارند خود را کنترل کنند و مباحث را به بیراهه نبرند و اجازه بدهند بحث های مبنایی و نظری در اینجا شکل بگیرد. ما میتوانیم سخت ترین ایرادها را از هم بگیریم اما حرمت قلم را هم نگه داریم. متاسفانه سالهاست که این لودگان اینجا را آلوده اند بطوری که دیگرانی که شاید شخص من میتوانست از آنها بیاموزند جرات دخالت در بحث ها را نکردند در حالی که چه بسا میشد از میان این بحث ها راه حل ها و همرایی هایی رسید. و این کار نیاز به شعور و فرهنگ و شجاعتی دارد که در میان لودگان و دو بهمزن ها و کسانی که درد ایران ندارند سراغ نمیتوان کرد. برای همین نظر من بلاک کردن آدم های غیر جدی از این سایت است. بازهم تشکر ویژه از آقای حیدریان گرامی و کیانوش و آقای سعید رضا. 

ادامه نظر:
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 20:52
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: با سلام آقای محسن کردی …
دیدگاه:

با سلام آقای محسن کردی باتشکر از کامنت پرمفهوم شما. بله کاملا با شما موافقم. چنانچه پادشاه ایران سرجایش باقی بود که متاسفانه بر اثر حسادت کشورهای دیگر به کشور ایران زندگی پادشاه و زندگی همه ایرانیان سیاه شد و سالیان دراز است که هموطنان ایرانی در رنج و عذاب هستند و میلیونها ایرانی هم آواره شدند. حماس و جهاد اسلامی و طالبان و جمهوری اسلامی همگی از یک قماشند. در واقع کامنت پر معنی شما مرا یاد جمله ای که اریک شارون به امریکائیها گفت میاندازد: امریکائیها

ادامه نظر:
در آنروزها از اریک شارون خواستند که با فلسطینی ها صلح کند او گفت: با دشمن میتوان صلح کرد اما با تجاوزگر و شکنجه گر و قاتل نمیتوان آشتی کرد.
شاد و سلامت باشید.
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 18:42
عنوان دیدگاه: مقصدی که شیوه راه را متعیّن میکند.
دیدگاه:

مجددا درود بر آقای کردی گرامی!

توضیحی موجز برای تامّلات کافه تریایی!

همانطور که نوشتم، من هیچوقت در قید و بند این نبودم و نیستم که آیا کسانی دیدگاهها و کتابهای مرا میخوانند یا نمیخوانند. دیدگاهها و کتابهای من، «توضیح المسائل برای مقلّدین» نیستند، خواه تحصیلکرده گان مدّعو باشند، خواه کنشگران عرصه سیاست. دیدگاهها و افکار من، تلنگرهای  انگیزشی هستند برای کسانی که جرات دارند با مغز خودشان بیندیشند و قائم به ذات باشند. مهم نیست در کدام عرصه از مسائل اجتماعی، فعّال باشند. اصل مطلب، انگیزاندن دیگران به سوی استقلال اندیشه و قائم به ذات بودن. دقیقا هیجده سال پیش، من مقاله ای نوشتم در باره «دلایل استمرار ولایت فقیه» و آن را برای اکثر سایتهای اینترنتی فرستادم. تنها کسی که شهامت چاپ آن را داشت و دقیقا به محتوای مقاله من پی برد، زنده یاد «داریوش همایون» بود که بلافاصله در سایت تصوّر کنم «مشروطه خواهان»بود که آن را انتشار داد. تقریبا  هشت ماه بعد از آن مقاله، من، مقاله دیگری نوشتم به نام: «از تجزیه شدن خاک باهمستان [چرا حکومت ضحّاکیان فقاهتی، هیچ آلترناتیوی ندارد؟] که در سایت «اخبار روز» منتشر شد. از اینگونه مقالات زیاد نوشتم و کثیری از آنها منتشر شدند. مجموعه آنها را بعدا در کتابهایم با ویرایشی اندک گردآوری و مجددا به صورت پی.دی.اف منتشر کردم.

ادامه نظر:
در یک سال اخیر نیز من در تمام مقالاتی که نوشتم و همچنین تمام دیدگاههایی که در پای مقالات دیگران نوشتم و در سایت «ایران امروز» منتشر شدند، استدلالهای من به قوّت خودشان پایدار ماندند و هرگز نقض نشدند تا امروز. دیدگاههای من در خصوص مسائل سیاسی مملکت و بویژه مخالفان حکومت فقاهتی همچنان صدق میکنند. من هیچ اصراری به پذیرش دیدگاهایم از روز اول نداشتم و هنوزم ندارم. فقط واقعیّتها و گذشت زمان از بیست و هفت سال پیش تا اکنون، صحت و ژرفبینی و عاقبت اندیشی و هشداردهی دیدگاههای مرا گام به گام به محک زدند.
در اینکه شما راه خودتان را خواهید رفت، من هیچ شکّی ندارم. در اینکه من نیز راه خودم را همچنان خواهم رفت، بحثی نیست. مسئله شایان تامل فقط این است که راهی را که من و شما و همچنین راههایی را که دیگران طبق تصوّر خودشان میپیمایند، چه نتایجی و ارمغانهایی را نه برای خودمان که فعلا در هیچ موقعیّتی نیستیم سوای لب گور ایستادن؛ بلکه برای مردم میهن به همراه خواهند آورد. همین.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 17:56
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: کار کار انگلیساست
دیدگاه:

برخلاف تصویرسازی بخشی از اپوزیسیون که بجای مبارزه با ج ا... به مبارزه با پادشاهی خواهان میپردازند... بنظر میرسه تصویر کیومرث پوراحمد و فرح پهلوی نشان از رویکرد جامعه داخل ایران در جهتی کاملا متفاوت با اظهارات این بخش کوچک از اپوزیسیون است

ادامه نظر:
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 17:37
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: از راه دیگری میروم
دیدگاه:

آقای حیدریان عزیز، من برای شما احترام زیادی قائل هستم و انسان باسوادی هستید. اما تصور نمی کنم کسی در اینجا کتاب شما را خوانده باشد. عمر انسان قد نمیدهد صدها کتاب از میان صدها فیلسوف را بخوانند. من اگر کتاب شما را بخوانم و قانع شوم که راه شما درست است، تا آخر عمرم هم موفق نخواهم شد که دیگران را با خود همراه کنم.  من آن همت را ندارم و کتاب شما را نخواهم خواند. با توجه به تجربیات زندگی ام مسلم میدانم که کتاب شما به آزادی ایران کمکی نخواهد کرد و راهی را نشان نخواهد داد لذا وقت برای مطالعه آن نمیگذارم. اگر قرار بود با کتاب نویسی رژیم ها سقوط کنند دنیا پر از نویسنده در مقام اپوزیسیون است.  شما به من بگویید که چه تعداد خوانندگان کتاب شما تابحال منسجم شده اند و بطرف سرنگونی رژیم یا گذار از آن رفته اند؟ فیدل کاسترو و لنین و رضاخان میرپنج  و آتاتورک هم کتاب شما را نخواندند اما به هدف شان رسیدند. من ترجیح میدهم که راهی را که درک می کنم بروم و آن یا منشور مهسا است یا طرحی که آقای نوری علا دادند یا طرحی که خود من 37 سال قبل در سن 30 سالگی به کیهان لندن دادم و در دو صفحه چاپ شد و حدود 35 انجمن برای پشتیبانی از آن در اروپا و آمریکا تشکیل شد. شما با زبان فلسفه نمیتوانید مردم را بسیج کنید. سیاست و طرح و نقشه را باید به زبانی بگویید که مردم کوچه و بازار که نیروی کف خیابان را تشکیل میدهند بفهمند نه ساکنان کتابخانه ها. لذا.. حالا که Plan A شما بناچار کاری از پیش نمیبرد بیایید شما هم به Plan B دکتر نوری علا بپیوندید. البته.. میدانم چون راه شما در کتاب تان صحیح است و به آن اعتقاد دارید چنین نخواهید کرد. بسیار خوب.. ما کم سوادها ایران را آزاد میکنیم شما تشیف بیارید حالشو ببرید. ارداتمندم 

ادامه نظر:
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 17:25
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: مردمان وحشی
دیدگاه:

 اینها کمونیست شان هم همینقدر وحشی هستند. مسلمان و مسیحی ندارند. فرهنگ شان چنین است. به سنگواره هایی که پدران شان بجا گذاشته اند نگاه کنید. مشتی مردمان وحشی از قبل از اسلام بودند که اسلام هم به کمک شان آمد و وحشی گری شان توجیح ایدئولوژیک هم پیدا کرد. و این بیداد امروز در ایران فقط از اسلام همین ها نشئات گرفته است. این اسلام را باید از صحنه سیاست زدود و دست هایش را از زندگی مردمان کوتاه کرد. من با مردم اسرائیل همدرد هستم. اگر مثلا طالبان به ایران چنین حمله ای میکردند مطمئن باشید که ارتش ایران (البته ارتش غیرتمند زمان شاه نه این بچه.. های سپاه) تا ریشه طالبان را نمی کند دست بردار نمیشد. اسرائیل نباید با حماس صلح کند مگر آنکه حماس خلع سلاح شود و سرانش تسلیم شوند. صلح با حماس در این وضعیت با توجه به این که توجهات جهانی به طرف راه حل دو کشور معطوف میشود باعث میشود که بیست سال دیگر که همه چیز در اسرائیل و فلسطین گل و بلبل است فلسطینی ها همه این کشته هایی که داده اند را فراموش میکنند و به هم می گویند چه کسی این خوشبختی را برای ما آورد؟ و پاسخ میدهند البته که حماس! اسرائیل به هر قیمتی نباید اجازه دهد حماس به چنین نتیجه ای دست یابد چرا که هیچ تضمینی نیست که بیست سال بعد یک بمب اتم را وارد تلاویو نکند. 

ادامه نظر:
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 14:52
عنوان دیدگاه: تلاش برای گسستن از معرفتهای رایج به سوی کشف سرچشمه های اصیل خود
دیدگاه:

مجددا درود بر آقای کردی گرامی!

توضیحی مختصر بدون حواشی مفصّل.

من چون نمیخواهم بحثهای فنّی و پیچیده را در اینجا مطرح کنم، پیشنهاد میکنم حتما کتاب «فلسفیدن انگیزشی» مرا دقیق و با حوصله بخوان. اگر هم هیچ چیزی نفهمیدی، ناامید نشو. دو بار و سه بار و چهار بار بخوان. در فاصله های متناوب و فصل به فصلی و با حوصله بخوان. من وقتی از «بُنمایه های فرهنگ باهمستان ایرانیان» صحبت میکنم، دقیقا باید حواست را جمع کنی و دُرُست روی مطلب زوم کنی. من از «ایرانیان صحبت میکنم در جامعیّت وجودی قومی/دینی/مذهبی/عقیدتی/نژادی و غیره و ذالک». فرهنگ ایران همانطور که قبلا هم گفتم، ابداع و اختراع من نیست که کسانی آن را بپذیرند یا اشکال و ایراد بخواهند به جزئیّات چفت و بستی آن بگیرند. فرهنگ ایرانیان محصول هزاره ای تجربیات آنهاست که در «بُنمایه های کلیدی» همچون «ستونهای ساختمان» تبلور پیدا کرده و جمع شده ان. همچون نیروگاه هسته ای. همچون «چشمه» همچون «دریا». بنابر این اگر شما یا دیگرانی با بُنمایه های فرهنگ ایرانیان، مشکل دارید، اشکال در «بُنمایه ها» نیست؛ بلکه اشکال در ذهنیّت آنانیست که «تاریخ و فرهنگ مردم سرزمین» خود را اصلا و ابدا نمیشناسند، ولی میخواهند برای مردم میهنشان تعیین تکلیف کنند که چه کسانی بر سرنوشت آنها حاکم باشند.

ادامه نظر:
کسی که تاریخ و فرهنگ مردم خود را در جامعیّت وجودی شناخته باشد؛ آنهم ملّتی که سبقه فرهنگی و تاریخی هزاره ای دارد، باید حدّاقل از خودش سئوال کند که این مردم یا به عبارت دیگر، نیاکان و پیشینیان این مردم که در کشوری به نام «ایران» گرد هم آمده اند در طول تاریخ خود چه نگرشی نسبت به زندگی در کنار همدیگر و بینشی نسبت به حکومت و مناسبات کشورداری و امثالهم داشته اند؟. کسی که به خودش زحمت نمیدهد، چنین سئوالی را طرح کند و به تن خویش در جستجوی پاسخ باشد، خواه ناخواه مقهور ذهنیّت پیش ساخته ای خواهد بود که قرنها در دیگ مذاب شرایع اسلامیّت و به دنبالش متابعت از دیگ انواع و اقسام ایدئولوژیها و نظریّه های باخترزمینان کفته و ذوب و خمیر شده است و بالطّبع، بُنمایه های فرهنگ مردم خودش در نظرش بی معنی می آیند؛ زیرا هیچوقت در باره آنها نیندیشیده و هنوزم نمی اندیشد؛ برغم آنکه ناخودآگاه در کثیری از رفتارها و کنشها و واکنشهایش مطابق آنها زیسته و همچنان میزیید.
کسی که بُنمایه های فرهنگ ایران را به آب رکناباد و میکده خیام و امثالهم محدود میداند، هیچ چیزی از «تاریخ و فرهنگ» مردم خود نمیداند؛ سوای شنیده های رایج و پیش پا افتاده از زبان این یا آن یا مجلات و روزنامه ها و نشریات سطحی که گاهی اتیکت علمی و آکادمیکی نیز دارند. امروزه روز کثیری از تحصیلکردگان و کنشگران ایرانی به این توهم خانمانسوز مبتلا هستند که مثلا با «نوشتن و صدور اعلامیه حقوق بشر» بود که مسئله دمکراسی و سکولاریته و لائیسیته و انتخابات آزاد و آزادی وجدان و دین و مذهب و مرام و رقابتهای احزاب و سازمانها و فلان و بیسار بلافاصله در جوامع باختری واقعیّت پیدا کردند و ما نیز برای آنکه بتوانیم به چنین جوامعی بپیوندیم، کافیست که «اعلامیه حقوق بشر» را تصدیق کنیم و یا علی مدد، بقیه کارها اتوماتیک وار به دنبالش خواهند آمد و ما نیز معاصر اروپائیان و کشورهای اسکاندیناوی خواهیم شد و تمام. به این میگویند، ساده لوحی و ذهنیّت بدوی داشتن و عقب موندگی پروسه رشد آگاهی.
برای اینکه بتوان «بُنمایه های فرهنگ ملّت خود» را شناخت، باید در آغاز کوشید که خویشتن را از شرّ بار سنگین «ذهنیّت ساخته و پرداخته شده/اماله ای» که محصول قرنهای قرن سیطره میترائیسم و زرتشتیگری و به دنبالش اسلامیّت بوده است، لایروبی کرد تا بتوان به سرچشمه اصیل فرهنگ ملّت خود دست پیدا کرد و خویشتن را در آیینه اصالت خود دید و شناخت. کسی که ایران و فرهنگ و تاریخش را از «متون رایج و رسمی و آکادمیک پسند» برانداز میکند و میشناسد، در حقیقت هیچ چیزی در باره «ایران و تاریخ و مردمش« نمیداند؛ سوای اطّلاعات عمومی رایج و بی بو و خاصیّت.
برای اینکه دقیقا متوجّه شوی که من وقتی از «بُنمایه های فرهنگ» سخن میگویم، در کجا ایستاده ام و نقش بُنمایه های فرهنگ ایرانیان را در حلّ و فصل معضلات حادّ ایران و خاور میانه و جهان چگونه ارزیابی میکنم، به این نکته از تاریخ تحوّلات فرهنگی در کشورهای باختر اشاره میکنم. «مسئله برده داری» که حتّا متفکری مثل «ارسطو»، آن را پدیده ای عادی و مسلّم میگرفت بیش از دو هزار سال از طریق افکار و ایده های «رواقیون» سنجشگری شد تا بالاخره در نیمه های دوم قرن هیجدهم میلادی، حکم بر الغای آن صادر شد. این فقط یک نمونه ساده و پیش پا افتاده است که من از آن ذکر میکنم تا دقیقا متوجّه شوی که «مسئله حقوق بشر» با صدرو اعلامیه و امثالهم، حلّ و فصل شدنی نیست؛ بلکه با اندیشیدن در باره معضلات و مسائل است که در آخرین مرحله حلّ نهایی خودشان به صورت تحریری ابلاغ و صادر میشوند. عین حکمهای دادگاه که اول بررسیها و تحقیقات و محاکمات و غیره و ذالک صورت میگیرد و سپس در مرحله آخر، حکم صادر میشود.
من وقت برای توضیح مفصّل را ندارم که بخواهم جزئیّات را گام به گام بازشکافی کنم و چگونگی رویدادهای فرهنگی را مرحله به مرحله در پروسه تاریخ تحوّلات جوامع باختری و تاریخ تحوّلات اجتماعی ایران بنویسم. گمون کنم اگر همان کتاب «فلسفیدن انگیزشی» مرا دقیق بخوانی و متوجّه صحبتهای من شوی، پاسخ کثیری از سئوالاتت را پیدا خواهی کرد. اگر نه که هیچی.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 13:05
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: کسی توی آمریکا نیست که بپرسه.
دیدگاه:

بایدن برای شانه خالی کردن مفتضحانه اش از افغانستان دلیل آورد که دیگر نمیخواهد یک سرباز آمریکائی برای حفظ کشوری دیگر کشته شود.
حالا چطور شده که حاضر است برای حفظ نتانیاهو چند خلبانش کشته شوند؟

ادامه نظر:
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 07:45
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: https://www.youtube.com…
دیدگاه:

https://www.youtube.com/watch?v=0sM0i-3cOEA
شمالی ها : فرزندان سردار جنگل.
هوشنگ امیر احمدی، مسیح علی نژاد، بچه های قائمشهر.
امیراحمدی به جنگ میگوید دعوا: بعد ادامه میدهد: برویم اسرائیل را بزنیم؛ تعدادمان زیاد است.

ادامه نظر:
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 06:46
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: طرح تئوریک موضوع
دیدگاه:

 آقای سعید رضا نوشته اند «کوبیدن بر طبل اتحاد حول محوریت یک فرد مثل رضا پهلوی، که به غیر از رابطه ژنتیکی با استبدا مغلوب هیچ مشخصه بارز دیگری ندارد، حتی آب کوبیدن در هاوان هم نیست و میتوان آنرا صرفا نوعی خود مشغولی محفلی نامید، نه دعوت به مبارزه جدی!!!»

 

ادامه نظر:
 آقای سعید رضا نوشته اند «کوبیدن بر طبل اتحاد حول محوریت یک فرد مثل رضا پهلوی، که به غیر از رابطه ژنتیکی با استبدا مغلوب هیچ مشخصه بارز دیگری ندارد، حتی آب کوبیدن در هاوان هم نیست و میتوان آنرا صرفا نوعی خود مشغولی محفلی نامید، نه دعوت به مبارزه جدی!!!»

عبارت « رابطه ژنتیکی رضاپهلوی با استبداد مغلوب» به لحاظ تئوریک یک تئوری است که میتواند درست باشد میتواند نباشد. بصورت تاریخی رابطه ژنتیک در تاریخ ملت ها و مقاومت ملت های مغلوب بدون تردید حرف اول را میزده. همیشه ملت های شکست خورده حول شاهزادگان و یا یکی از اشراف گرد می آمدند و با اشغالگران نبرد می کردند و در ایران مثال هایش بسیار است. حتا در شرایط صلح هم در کشوری مثل آمریکا انتخاب جورج بوش پسر بجز آن که پدر او قبلا رئیس جمهور بوده عامل تعیین کننده دیگری در کار نبوده. دیگر این که نمیتوان حکم داد چون رابطه ژنتیک بین رضاپهلوی و محمدرضاشاه برقرار است و الزاما مشخصه بارز دیگری برای محوریت مبارزه ندارد. دیگران چه برتری یا مشخصه بارزی بر رضاپهلوی دارند لطفا نام ببرید. کدام فرد با کدام مشخصات بارز را برای محوریت پیشنهاد می کنید؟  میدانم که گیر کرده اید اما به کمک تان می آیم. فرخ نگهدار؟ مسعود رجوی؟ حسن شریعتمداری؟ پروفسور سمیعی؟ محمد خاتمی؟ میرحسین موسوی؟ نرگس محمدی؟ یا گروهی متشکل از اینها؟ یا امیر تتلو و سحرتبر؟  امروز معیار تعیین محبوبیت افراد را میتوان در فضای مجازی سنجید. یک نگاه به فالوئرهای اینها یا هرکس دیگری که شما میشناسید بیاندازید. به جرات میتوان گفت که فالوئرهای امیر تتلو از همه نامبردگان بیشتر است. و البته که امیر تتلو را شما نیز رد می کنید. اما رضاپهلوی با صدها هزار فالوئر با فاصله بسیار زیاد محوریت خود را در این معیار تحمیل می کند. شما چاره ای ندارید چون انتخاب دیگری بجز رضاپهلوی ندارید. مطمئن باشید که اگر محوریت دیگری بجز رضاپهلوی مقدور بود تابحال آنها گروه خود را تشکیل داده بودند. منشور مهسا بهترین موقعیت را برای شیرین عبادی، مسیح علینژاد و عبدالله مهتدی و حامد اسماعیلیون بعنوان سرشناس ترین ها جهت تشکیل محوریت دستکم در آن برهه زمانی برای آنها پدید آورده بود. چرا ادامه ندادند؟ مشکل کنار رفتن رضاپهلوی نبود بلکه مشکل محبوب نبودن آنها برای محوریت بود اگرنه این آنها بودند که از آغاز رضاپهلوی را کنار میگذاشتند. شما باید به این سوال پاسخ بدهید که آیا محوریت لازم است یا نه اگر هست گروهی باشد یا فردی و فرد یا گروه تان را مشخص کنید. اگر گروهی را معرفی کنید و رضاپهلوی حاضر به حضور در آن نباشد به نظر شما امکان موفقیت این گروه چقدر است؟ راهی که شما پیشنهاد میکنید در واقع راهی را پیشنهاد نکردن است و تماشا کردن. محوریت رضاپهلوی تازمانی که او زنده هست یک عامل تعیین کننده است و زمانی که او نباشد باید منتظر یک معجزه بود.
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 05:50
نویسنده: نظرات رسیده
عنوان دیدگاه:  این نظز سنجی مربوط به 4 ماه…
دیدگاه:

 این نظز سنجی مربوط به 4 ماه پیش بود : پس از آنکه در طول چند هفته گذشته جهانیان، صحنه‌های غم‌انگیز کودکان و خانواده‌های آواره زیر بمباران غزه را شاهد بودند، صدای بسیاری از آمریکایی‌ها در اعتراض به حمایت دولت آمریکا از حمله نظامی اسرائیل بلند شد؛ از جمله اعضای حزب دموکرات که بایدن به آن تعلق دارد.

نظرسنجی آسوشیتدپرس و مرکز پژوهشی نورک (NORC) نشان می‌دهد که حدود ۴۰ درصد مردم آمریکا بر این باورند که واکنش اسرائیل به حمله حماس فراتر از حد تصور بوده است. افزون بر اینکه واکنش تند اسرائیل به عملیات طوفان‌ الاقصی اعتراض‌های گسترده‌ای را در ایالت‌های مختلف آمریکا برانگیخته است

ادامه نظر:


به همین ترتیب، اخیرا صدها تن از اعضای نهادهای فدرال آمریکا که اندیشه‌های دینی مختلف دارند، نامه‌ای سرگشاده را امضا کردند که در آن از رئیس‌جمهوری ایالات متحده خواسته شده است بنیامین نتانیاهو را برای پذیرش آتش‌بس طولانی‌مدت بشردوستانه تحت فشار قرار دهد. این نامه در حالی که کشتن حدود یک هزار و ۲۰۰ نفر را در حمله هفتم اکتبر حماس به اسرائيل محکوم می‌کند، عملیات نظامی اسرائیل در غزه را که تا هنگام نگارش این مقاله به کشته شدن بیش از ۱۲ هزار نفر منجر شده است، نیز محکوم می‌کند.
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 05:20
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: مومنت مومنت
دیدگاه:

..آخ اگه اسرائیل و آمریکا اینا رو میزدن
دیروز یک چیزی میخوندم در مورد حمله احتمالی آمریکا به ایران و اینکه بعضی چپولا رگ غیرت شون بالا زده و میگن که اگر کسی به ایران اسلامی حمله کنه ایران را سراسر سیاهکل میکنن
راستش من طرفدار سرسخت حمله آمریکا و اسرائیل به نیروگاههای هسته ای آخوندا و قرارگاههای سپاه و بسیج هستم بلکه از دست این آخوندهای جاکش خلاص بشیم
مش قاسم یک همشهری داشت که حزب اللهی بود وقتی جنگ شروع شد طرف با هزار تا سلام و صلوات رفت جبهه براش مهمونی شهادت هم گرفتن و شیرینی هم پخش کردن و گوسفند هم کشتن... ولی طرف امروز رفت که بره جبهه و فرداش برگشت اومد دستش رو هم باند پیچی کرده بود. بعدا معلوم شد که همون شب اول نوک انگشتش رو گذاشته دم لوله تفنگ و ماشه رو کشیده و شده شهید زنده. از اون به بعد هم کارش تو غیاث آباد شد بود امر به معروف و نهی از منکر و یک درآمد ناقابلی هم از فروش کوپن بنزین داشت
این حکایت رو مش قاسم براتون تعریف کرد که بگه همه دارودسته جمهوری اسلامی مثل این همشهری بی ناموسی مش قاسم میمونن. آسپیرل غیاث آباد میگه ...نه اون محسن رضائی اهل جنگ هست نه امثال مهاجرانی و کدیور. اینا همون چهل سال پیش هم اهل جنگ و جبهه نبودن. اونهایی که اهل جنگ و جبهه بودن تو همون جنگ تموم شدن...(برای اثبات حرف قضیه جنگ لرستان و ان گلوله بیناموس رو تکرار میکنه)
کلا طرفداران جمهوری اسلامی و پاسدارها رو اون دوره میشد به دو گروه تقسیم کرد.. گروه اول اونهایی که فهم و شعور نداشتن گروه دوم اونهائی که شرف و وجدان نداشتن
اونهایی که شرف و وجدان نداشتن امثال محسن رضائی..رفسنجانی..خاتمی و خامنه ای و خمینی بودن نه خودشون اهل جنگ بودن نه بچه هاشون اهل جنگ بودن و نه حتی نوچه هاشون

ادامه نظر:
هاشون مثل مهاجرانی و تاجزاده و کدیور و... اهل جنگ بودن
کار اینا فقط روضه خوندن برای اون گروهی بود که فهم و شعور نداشتن و قرار بود دسته دسته برن روی مین و راهی بهشت بشن
اصلا چرا راه دور بریم.. دایی جان ناپلئون معتقد..... جنگ ایران و عراق موجب شد که اون گروهی از پاسدارا و حزب الهی ها که فهم و شعور نداشتن از بین برن و اون گروهی که شرف و وجدان نداشتن باقی بی ناموس به قول مش قاس حالا هم اهل جنگ نیستن و اگر آمریکاجنگ نیستن و اگر آمریکا یا اسرائیل دوتا موشک بزنه در جا تقاضای صلح امام حسنی میکنن و میرن بر دست همون جد نامردشون زین‌العابدین بیمار
تاریخ: جمعه, 12. آوریل 2024 - 03:06
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: ملی و تکثرگرا، معیشتی و مردم محور
دیدگاه:

شکی نیست که برای مقابله جدی و میدانی با سیستم حاکم، میبایست با طرح شعارهای هوشمندانه و استفاده از نمادهای متحد کننده، سعی نمود تا اجماعی حداکثری از منتقدین، معترضین و مخالفین آن سیستم را متحد و متشکل نمود و به مبارزه هدفمند میدانی وارد نمود.
۱- حکومت اسلامی نه ملی است و نه تکثرگرا ، پس نمادهای مختلف ملی با قبول تکثر گرایی میتوانند، منشاء نزدیکی ملت در سراسر کشور به یکدیگر گردند.
۲- حکومت اسلامی اصولا دغدغه ای در رابطه با اقتصاد و معیشت ملت ندارد و در این سیستم اقتصاد مال خر است. پس شعارهای معیشتی و تکیه بر حقوق تهیدستان میتواند منشاء نزدیکی طبقات و اقشار فرودست و میانه اجتماع گردد.
۳- حکومت اسلامی سیستمی استبدادی و فرد محور است و اصولا حق حاکمیت مردم را به رسمیت نمیشناسد، پس تکیه قاطع بر حق حاکمیت مردم میتواند کنشگران و نیروهای مبارز را به هم نزدیک کند.

کوبیدن بر طبل اتحاد حول محوریت یک فرد مثل رضا پهلوی، که به غیر از رابطه ژنتیکی با استبدا مغلوب هیچ مشخصه بارز دیگری ندارد، حتی آب کوبیدن در هاوان هم نیست و میتوان آنرا صرفا نوعی خود مشغولی محفلی نامید، نه دعوت به مبارزه جدی!!!

ادامه نظر:
تاریخ: پنج‌شنبه, 11. آوریل 2024 - 22:01
نویسنده: محسن کردی
عنوان دیدگاه: بنمایه های فرهنگ
دیدگاه:

لطفا مثالی عملی بزنید. این بنمایه های فرهنگی مثلا در مقوله سیاست خارجی چگونه میخواهد در مناقشه اعراب و اسرائیل موضعگیری کند و یا در قضیه اوکراین و روسیه یا بر سر جزایر مورد مناقشه در خلیج فارس. در سیاست داخلی چگونه مساله زبان مادری و اقوام را میخواهد حل کند. از این ها گذشته.. همه اینها مربوط به یک دولت مستقر است.

ادامه نظر:
 آقای حیدریان گرامی، اگر لطف کنید این قضیه «بُنمایه های فرهنگ»، که میخواهد سیاستهای داخلی و خارجی را تعیین کند و سمت و سو دهد را برای من تشریح بفرمایید بسیار متشکر خواهم شد. تا اینجا یک نظریه هست اما میشه لطفا مثالی عملی بزنید. این بنمایه های فرهنگی مثلا در مقوله سیاست خارجی چگونه میخواهد در مناقشه اعراب و اسرائیل موضعگیری کند و یا در قضیه اوکراین و روسیه یا بر سر جزایر مورد مناقشه در خلیج فارس. در سیاست داخلی چگونه مساله زبان مادری و اقوام را میخواهد حل کند. از این ها گذشته.. همه اینها مربوط به یک دولت مستقر است. در اپوزیسیون نشستن و از دور این افق ها را طلب کردن فکر نمی کنید یک مقدار وظیفه ما نباشد؟ ما چه کاره ایم در این اپوزیسیون و غربت که خودمان زیر پای مان سفت نیست این حرفها را بزنیم.  .. کلا متوجه نشدم. با تکیه بر بنمایه های فرهنگی چگونه در عمل میخواهید علی خامنه ای را به زیر بکشید. لطفا یک مثال ملموس بزنید. آنچه من از بنمایه های فرهنگی درک میکنم مثلا بریم آرامگاه حافظ و با آب رکن آباد رژیم را سرنگون کنیم یا آنطرف تر یه سر به پاسارگاد بزنیم و بگوییم کورش ما خوابمون برد طرف اومد برد بیدار شو مارا نجات بده. امیدوارم از کمی مایه طنز من نرنجید من خب زیاد فلسفه سرم نمیشود. همچی اگه یه جوری مطرح بفرمایید که برای عوام هم قابل درک باشد ممنون میشم. هرچه دانسته هایم از تاریخ معاصر در سیاست و جامعه شناسی را زیر  و رو می کنم - بالاخره ما هم مقداری جامعه شناسی پایه  و مقداری پیش رفته تر و نیز تاریخ را نزد خود و کلاس اکابر مطالعه داریم اما نظیر سخنان شما را جایی ندیدم.  مثلا «ماندلا و لوتر کینگ و گاندی و امثالهم» را که میفرمایید با معیار و ملاک و محوریّت قرار دادن فرهنگ مردم جامعه خود به گلاویزی با قدرتهای حاکم بر جامعه به پا خاستند را شاید جاهایی بتوان به گاندی نسبت داد - چرخ نخ ریسی و پوشاکی که گاندی می پوشید که صنایع نساجی انگلیس را فلج کرد اما ماندلا و لوتر کینگ کجا با محوریت قرار دادن فرهنگ مردم شان به اهداف شان رسیدند؟ اگر استفاده از موزیک سیاهان را منظورتان است، اولا آن الهام بخش بود اما اصل کار نبود. اصل کار را مبارزات مدنی در آمریکا صورت داد. خب در ایران نمیشود با باباکرم و سرآمد زمستون با رژیم درگیر شد. و اگر مبارزه زنان برای حجاب اختیاری است که این فقط در مورد ایران خارج از هرگونه نقشه قبلی و انقلابی فرهنگی خود بخود در حال انجام شدن است. اگر تابحال آنگونه که میفرمایید ( شما به رگ و ریشه داشتن در بُنمایه های فرهنگ ایرانیان به سنجشگری سیاستهای زمامداران حاکم بر ایران همّت کرده اید و این حقیقتی است که هیچکس از کنشگران و تحصیل کردگان ایرانی تا امروز نخواسته اند یا از سر جهالت یا از سر غرض و مرض بر آن مُهر تایید و تصدیق بزنند» .. شاید مشکل در بیان شما باشد؟ این که نمیشه که همه غرض مرض داشته یا نخواسته باشند مهر تایید و تصدیق بر نظرات شما بزنند؟ به این اصلا فکر کرده اید که شاید حرف شما قابل پذیرش نباشد؟ راستش با مطالعه ای که روی مقالات شما دارم ادبیات و متد ارائه مبحث شما برایم بسیار غریب است _ بگذارید به حساب بی سوادی حقیر - اما واقعیت این است که همانطور که گفتم ادبیات سیاسی بسیاری اهل سیاست از نلسون ماندلا تا فیدل کاسترو و گاندی و هیتلر و چرچیل و نیز سیاسیون معاصر از کارتر تا بایدن و گورباچف تا پوتین را دنبال کرده ام. روزی 6 ساعت سرم تو اخبار و سیاست جهان و مباحث تند و کند بین سیاستمداران جهان است. دولتمردان و فعالین سیاسی ادبیاتی شبیه شما ندارند و من فعله میفهمم چه میگویند و میتوانم هنگام رای دادن بدانم چه میکنم. در سایتها و رسانه های داخل و خارج ایران هم میفهمم چه میگویند اما شرمنده، سواد من قد نمیدهد مطالب شما را کامل درک کنم. شاید اگر کمی ساده تر و با زبان کوچه و خیابان بنویسید بیشتر درک شوید و دیگران هم بتوانند نشان بدهند که غرض و مرضی ندارند.
فعلا تا اینجا ما آدم معمولی ها مثل نوری علا و دکتر میلانی و همین تورک اوغلی خودمان همدیگر را می فهمیم که به جان هم می افتیم. اگر شما هم لطف کنید کمی زمینی بنویسید شاید بتوان همنظری و همرایی فراهم آورد.
تندرست و شاد باشید
تاریخ: پنج‌شنبه, 11. آوریل 2024 - 20:06
نویسنده: ناشناس
عنوان دیدگاه: مومنت مومنت
دیدگاه:

...در خاورمیانه رادیکالترین جنبش بر علیه غرب و اسراییل جنبش اسلام سیاسی است. بنابراین انقلاب ..زن ..زندگی.. آزادی.. فقط میتواند یک انقلاب غربگرا و مدرن باشد. هر جنبش ضد غربی و ضد اسراییلی در خاورمیانه فقط میتواند به جنبش اسلام سیاسی سواری بدهد. چون اسلام سیاسی قبلا بعنوان رادیکالترین جنبش ضد غربی و ضد اسراییلی جای خود را بدست آورده‌است و جنبشهای دیگر ضد غربی و ضد اسراییلی فقط میتوانند به جنبش اسلام سیاسی کولی بدهند. بی جهت نیست که مشرق نیوز ارگان اطلاعات سپاه پاسداران از مصاحبه های چپهای ضد غربی و ضد اسراییلی استقبال میکند. چپفارسی فقط میتوانند به جنبش های اسلامی سیاسی کولی بدهند...

ادامه نظر: