زمان انتشار: نوامبر ۲۰۲۳/آذر ۱۴۰۲
جلد اول: ۳۶۲ صفحه
جلد دوم: ۴۸۶ صفحه
گوگل پلی بوکز
ذیلا بخشی از مضامین اصلی در این تفسیر قران را ذکر می کنم.
انگیزه نوشتن این اثر
قران سوزی در کشورهای اروپایی در قرن ۲۱ام چه توسط شهروندان اروپایی و چه مهاجران مسلمان به روشی برای مخالفت با اسلام تبدیل شده است. موارد قران سوزی بسیار اندک بوده اما سر و صدای زیادی توسط مسلمانان در سراسر جهان ایجاد کرده است. اما این کار بدترین روش برخورد با قران و باورهای مسلمانان است. برای رد ایده ها آنها را نمی سوزانند بلکه نقد می کنند. باید مفاهیم و ایده های کتاب محمد را چنان که هست به مسلمانان و شهروندان هر کشوری ارائه کرد تا خود مسیر دینی و غیر دینی خویش را انتخاب کنند. مشکل اساسی در اینجا این است که افراد با خواندن قران مسلمان نمی شوند و آنها که آن را بعدا می خوانند (درصد اندکی از مسلمانان) اکثرا معنای آن را نمی فهمند (عرب زبان نیستند و به ترجمه توجهی ندارند).
قران چگونه اثری است؟
قران یک کتاب تبلیغاتی- مدافعانه صرف و منشور کسب قدرت و مطیع سازی است از همین جهت بخش قابل توجهی از آن متضمن پروپاگانداست: تکرار زیاد، انذار و تبشیر، ادبیات شاعرانه و بازی های کلامی و روانی، دعوت به خشونت ابتدایی. قران منشور بسط قدرت دینداران است. این اثر جمع آوری سخنان محمد است که حدود ۱۴۰۰ سال پیش در پی کسب قدرت بود. قران شریعت سازی می کند، روایت می سازد و جهان را اسطوره ای می کند تا مردم در برابر قدرت زانو بزنند.
قران چگونه اثری نیست؟
برای فهم قران در کنار این که باید پرسید چگونه اثری است باید پرسید چگونه اثری نیست. قران ترویج شیعه گری ندارد، کتاب رحمت و انسانیت نیست، مروج عدالت نیست، کتاب اخلاق نیست و مملو است از ناسزاگویی به دیگران؛ کتاب دینی به معنای دقیق کلمه نیست چون در کسب و کار معنویت نیست؛ اگر روزی در حجاز کتاب انقلاب بوده امروز دیگر کتاب انقلاب نیست؛ کتاب رهایی نیست.
محمد چگونه شخصیتی است؟
محمد چنان که سخنان وی بازمی نمایند یک فعال سیاسی است که با داستان گویی و فضیلت نمایی و راهزنی در پی کسب قدرت است. او نه اسوه ی اخلاق است و نه برابری خواه؛ او منذر و مبشر است برای پیشبرد برنامه ی سیاسی خاص. انذار و تبشیر او متکی بر خیالات و اوهامی مثل بهشت و دوزخ است که هیچ نشانه ای از آن در برابر ادمیان نیست.
مخاطبان بالقوه محمد از چه جنسی بودند؟ به عالم چگونه نگاه می کردند؟
از منظر هویتی مخاطبان اولیه ی محمد همانا قبایل ساکن و کوچ نشین حجاز بودند. آنها از منظر دینی به ادیان ابراهیمی باور داشتند یا توتم باور بودند که مسلمانان آنها را بت می خوانند تا دارندگان و حافظان آنها را بت پرست بخوانند و تحقیر کنند. اقشار اجتماعی حجاز عبارت بودند از بردگان، طبقه تجار و اشراف، چوپانان و کشاورزان. محمد بیشتر تلاش داشت از میان بردگان و چوپانان و حاشیه نشینان مرید پیدا کند.
دنیای پیرامون محمد چگونه دنیایی بود؟
دنیای ذهنی اکثر افراد در مدینه و مکه دنیایی اسطوره ای بود اما تفاوت سحر و واقعیت و خیال و مشاهده را می فهمیدند. عنوان جاهلیت رهزن و تبلیغاتی است. کسانی که اسلام نمی آوردند جاهل شمرده می شدند تا با این برچسب به دین تازه روی بیاورند. مردم بت پرست نبودند و عنوان بت پرستی توسط مسلمانان خلق شده است؛ قبایل خدای محافظ خود را داشتند.
طاغوت سازی از حجاز پیش از به قدرت رسیدن محمد برای توجیه راهزنی و کشتار جمعی وی است. زنده به گور کردن دختران به عنوان سنت نیز ساخته ی مسلمانان است تا از محمد ناجی بسازند. عربستان قبل از اسلام متشکل از پادشاهی‌های قدرتمند، جوامع شهرنشین، راه‌های تجاری و معماری غنی بوده و بسیاری از مردمش توانایی خواندن و نوشتن داشته‌اند.
دین محمد نه تنها عامل تمدن و مدنیت و انسانیت نبود بلکه در قرون سوم تا پنجم نیز نقشی در رونق تمدنی خاورمیانه و شمال آفریقا نداشت و تاریخ خاورمیانه را به ماقبل شکوفایی تمدنی در هزاره ی قبل از اسلام بازگرداند. دوران طلایی این منطقه ناشی از بسط قدرت خلفای اموی و عباسی و انتخاب دبیران و کارگزارانی از ممالک فتح شده (و دارای تمدن پیش از اسلام) بود که راه گذشته ی خود را در شرایط بعد از فتح در پیش گرفتند. دانشگاه ها در این دوره در مکه و مدینه تاسیس نشدند بلکه در مناطق تحت سلطه ی امپراطوری ایران (نیشابور و بغداد) شکل گرفتند.
دشمنان محمد چگونه با وی طرف شدند؟ چرا شکست خوردند؟
آن چنان که متن سخنان محمد در کتاب مقدس مسلمانان نشان می دهد مخالفان محمد نخست وی را دست کم گرفتند. وقتی مهاجرت کرد در برابر راهزنی های باند وی تا حدی مقاومت کردند اما متفرق، اکثرا در انفعال، و بدون راهبرد مشخص بودند، در برابر گروهی که با راهزنی و ترور و گسترش طلبی می خواستند آدمیان را به دروازه های بهشت موهوم برسانند. محمد توانست با استفاده از باورها گروهی را برای کسب قدرت در حجاز بسیج کند.
چرا یک تفسیر دیگر؟
ممکن است خوانندگان سوال کنند که با وجود تفاسیر متعدد موجود چه نیازی به یک تفسیر دیگر بود. تفاسیر دیگر همه به متن قران باور دارند و از انتقاد تهی هستند. نویسنده ی این اثر به متن باور دینی ندارد و به ان به صورت یک متن زمینی و نه آسمانی نگاه می کند. این کتاب اولین تفسیر قران است که توسط فردی ناباورمند، جامعه شناس دین و دارای تفکر تحلیلی و عقگرایی انتقادی به رشته ی تحریر آمده است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
دیدگاه‌ها
رادمنشی در خویشکاریهای ستودنی
دروووود به آقای محمدی گرامی!
دست مریزاد و آفرین بر دلاوریها و رادمنشیها و وجدان پژوهشی شما!
هر چند هنوز کتاب شما به دست من نرسیده است، ولی میتوانم حدس بزنم با وجدانی که به هیچ پیشداوری آلوده نیست، محتویات قرآن را بدانسان که تحریر شده اید، بررسی کرده اید. در امتداد و تایید و صحتمند بودن دیدگاههای شما باید عرض کنم که در جامعه ایرانی از دیر باز تا امروز متاسفانه و شایان هزاران هزار مرتبه نکوهشهای توبیخی و تحقیری تلاش شده است که از سنجشگری اسلامیّت و قرآن و سیره محمّد تا میشود گریخت و آن را ار موضوعات پژوهشی با تمام نیرو و توان و سرمایه و استعدادی که هست، حذف و کنار گذاشت و فقط به یکه تازی زرّادخانه های تبلیغاتی و رتوشگری و بزک دوزک کردن عجوزه کراهت آمیز اسلامیّت؛ آنهم نوع مخرّب شیعه، میدان فراخ داد. (من همچنان تاکید میکنم که از استثناهایی که به سنجشگری اسلامیّت و قرآن و سیره محمّد در گذشته تا امروز رو کرده اند و کثیری از آنها حتّا جان خود را بر سر رادمنشی و دیدگاههای خود از دست داده اند، هیچ اشاره ای نمیکنم؛ بلکه عقیده رایج و حاکم بر ذهنیّت عمومی را در مدّ نظر دارم).
در ردّ یابی سیره محمد میتوان با روشی کریمینولوژیکی و با رجوع به متون بازمانده؛ بویژه «سیره محمّد، اثر ابن اسحاق» و از همه مهمتر و کلیدی تر با اندیشیدن در باره «اساطیر الاولین و همچنین زندگی اقوام عرب و اعتقادات پیش از اسلامیّت»، راهی به کمپلکس روانپریشی بودن محمّد و شناخت محتوای آیات قرآنی پی برد. من چندین سال پیش با پیگیری رد پاهای قلیل و پراکنده در متون مختلف و عمیق شدن به بُنمایه های اساطیری ایران و اعراب به این نتیجه رسیدم که پدر بزرگ محمّد در سفر صحرانوردی که بعد از مردن پدر محمد به سوی خانه پدری مادر محمد در حرکت بوده است، نیمه های شب در چادری شبانگاهی بین راه، مادر محمّد را به قتل رسانده و محمّد که نُه ساله بوده است، شاهد ماجرا بوده است. محمّد به دلیل عشقی که به مادرش داشت، نفرت از پدر بزرگش را به دل گرفت، امّا چون پدر بزرگش تا زمانی که در قید حیات بود برای محمّد در هر زمینه ای سنگ تمام گذاشت، محمّد از انتقام گیری چشم پوشید، امّا روانش آسیب دید وپریشیده شد و تا زمانی که زنده بود مدام در چنگال دو بدیل نفرت و عشق بی حساب، در نوسان بود. هر کجا که یاد مادرش می افتاد، آیات نفرت و انتقام و نفله کردن را بر سر و روی مومنانش میریخت و هر گاه یاد پدر بزرگش می افتاد، آیه های رحمت و مدارایی را رجزخوانی میکرد. سیره محمد، تراژدی انسان روانپریشی است که قربانی آزخواهی و مناسبات هولناک بدویّت قبایل عرب شد.
در هر صورت. دست مریزاد آقای محمّدی. ادامه بدهید پژوهشهای خود را. آفرین!
شاد زیید و دیر زیید!
فرامرز حیدریان
افزودن دیدگاه جدید