جناب آقای موحدی اول اینکه

، در نامه های که به مسکو ارسال میکردند تاکید میکردند که با وجود حزب توده ایران وجود فرقه دمکرات آزربایجان غیر ضروری میباشد و با چاپلوسی در دربار کرملین از فرقه با عنوان ناسیونالیست افراطی یاد میکردند . تصادفی نبود که در سال 1950 م. ایوانف که رساله دانشگاهی خود را در باره حزب کمونیست ایران مینوشت از پبشه وری تحت عنوان دشمن خلق خویش یاد میکرد ؛ البته آنزمان پیشه وری در قید حیات نبود که از خود دفاع کند ، او مدتها پبش از آن توسط نیروهای امنیتی مسکو کشته شده بود. بنا براین دفاع از پیشه وری به عهده میر جعفر باقراوف افتاد، باقراوف بر خلاف جرگه قفقاز که زیر نفوذ ارمنی ها بود از استقلال آزربایجان جنوبی دفاع میکرد و هم او بود که در جواب ایوانوف به مالنکوف نامه ای فرستاد که عین ترجمه آن چنین است " پیشه وری در نزد خلق ایران شخصیتی دوست داشتنی و معتبر است. این افترا توسط حزب توده ( حزب کمونیست ایران ، آرتاشیس آواناسیان ) ساخته و پرداخته شده است. این هیج چیزی جز فعالیت های ضد انقلابی حزب توده در عین حال افترا های ساختگی بر علیه پیشه وری نمی باشد......." ( بر گرفته از کتاب آدی گوزه ل ممداوف: میرجعفر باقیر اوف ؛ تام مخفی، باکی 2012. ص 160).
این چند سطر آوردم تا از نقش مخرب کمونیستها به رهبری حزب توده بر علیه جنبش ملی آزربایجان بدون سند نگفته باشم. دیگر اینکه ارتش ایران روز 21 آذر به مرکز آزربایجان جنوبی وارد نشد این واقعه چند روز بعد اتفاق افتاد سردمداران فاشیست ایران برای به سایه انداختن روی 21 آذر این تاریخ را انتخاب کردند. بعد از ورد ارتش شاهی 25 هزار نفر از بهترین و فداکارتری مردمان آزربایجان وحشیانه قتل عام شدند بیش از 150 هزار نفر به قسمتهای بد آب وهوای جنوب دپورت شدند. تمامی کتابهای تورکی به سبک و سیاق فاشیزم در آتش سوختند تا ایده یک دولت یک ملت در امان بماند. بعد از آن نظریه پردازان آریامهری در کنار سیاست یکسان سازی و خفقان هجوم تبلیغاتی گسترده ای را بر علیه آزربایجان به راه اندختند و آنرا کار بیگانه گان خوانند تا به امروز که امروز است هر گونه حق طلبی از سوی آزربایجان به بیگانگان نسبت داده میشود. آن هم از سوی کسانی که بند نافشان را انتجن سرویس انگلیس بسته است و وجود خودشان مدیون بیگانه است.
در پایان روز 21 آذر فرخنده روز آزربایجان در راه حق تعین سرنوشت بود. نسل امروز آزربایجان با تکیه بر اعلان نامه حقوق بشر ضمن درس گرفتن از نقصانهای حکومت ملی آزربایجان تا احقاق حقوق خویش به مبارزه ادامه میدهد. امروز حرکت ملی گفتمان خویش را آفریده است و در عرصه گفتمانی در مقابل گفتمان هژمونی طلب به استقلال فکری دست یافته ؛ شایسته آن بود که شما هم جایگاه خود را در این میانه آشکارا بیان میکردید در آن زمان بهتر میشد دیالوگ کرد.
یاشاسین اوزگور آزربایجان
باقر افشار