رژیم اسلامی بارها مخالفان خود را در زندان و بازداشتگاه های خود به قتل رسانده. اگر دنیا از این جنایت خبردار نشود، که این جنایت آنان سرپوش میشود و رژیم خوشحال. ولی اگر گند کارشان در بیاید و تمام دنیا فهمیدند، سریع دست بکار میشوند. وزارت اطلاعات به ملاخانه دستور میدهد که کمیسیونی برای تحقیقات تشکیل دهند. کمیسیون تشکیل و تحقیقات آغاز میشود. تحقیقات مدتی طول میکشد. در طول این مدت ماجرا مقداری کهنه میشود. رژیم در طول این مدت شرایط ایران و دنیا را نسبت به این قتل ارزیابی میکند. کمیسیون ویژه ملاخانه بعد از تحقیقات فراوان! اعلام میکند که رژیم در قتل مبارز مورد تحقیق مطلقا دستی نداشته. بلکه شخص مزبور به امراض گوناگون مبتلا بوده و یا معتاد بوده است. در مواردی دیگر رژیم مجبور میشود که شخصی دیگر که اصلا هیچ ارتباطی با این جنایت ندارد را محاکمه بکند. و مثال این مورد جریان قتل زهرا کاظمی روزنا
اگر دقت بکنیم متوجه میشویم که رژیم هیچگاه حتی در یک مورد، ارتکاب جنایت مزدوران خود را نپذیرفته. تمامی ملایان، پاسداران و بسیجینان رژیم از تمامی گناهان مبرا هستند. چرا؟ اگر یکی از اعضا مافیای رژیم محکوم شود، این مهره رژیم میتواند استارت افشای کل جنایات رژیم را بزند.