رفتن به محتوای اصلی

در مورد تعیین سرنوشت خود،

در مورد تعیین سرنوشت خود،
اژدر بهنام

در مورد تعیین سرنوشت خود، باید خاطر نشان سازم که این مردم ایران و آذربایجان و دیگر مناطق کشورند که سرنوشت خودشان را تعیین می کنند و نه آمریکا. مردم این حق را دارند و دیر یا زود این کار را خواهند کرد و برای این کار نه به آمریکا و نه به احزاب و سازمانهای سیاسی نمایندگی نخواهند داد. البته این به مقهوم نقش احزاب و سازمانها در همگانی کردن خواستهای مشخص و نقش حمایت های خارجی نیست. ••• در مورد نقشه ی منتشر شده، فکر می کنم که در مناطق مشخص شده به عنوان مناطق اتنیکی ترک زبانان، این نقشه گویا نیست. در مناطق مشخص شده، ترک زبانان وجود دارند ولی اینکه تعداد آنها چقدر است و چند درصد جمعیت را تشکیل می دهتد، هیچ آمار دقیقی وجود ندارد. ولی تا آنجایی که اطلاعات من اجازه می دهد، در هیچ یک از این مناطق بجز آذربایجان غربی، شرقی، اردبیل و زنجان، ترک زبانان در اکثریت نیستند. این نقشه بسیار نادقیق و غیرکارآمد است

در مورد تعداد ترک زبانان در ایران و حتا در مورد تعداد ترک زبانان آذربایجان نیز آمار دقیقی در دست نیست و هرکسی به ظن خود عددی را بیان می کند. نه آمار جمهوری اسلامی در این مورد دقت لازم را دارد و قابل اعتماد است و نه آمار سازمان سیا و یا سازمانهای دیگر که طبیعتا امکان رسمی و عملی برای آمارگیری ندارند، که بتواند دقیق و مورد اعتماد باشد.••• ولی اصل مساله تعداد افراد نیست، بلکه حق آنها در تعیین سرنوشت خود است که برخی می خواهند آنرا دور بزنند و برخی هم با "گشاده دستی"!!! می خواهند لطف کنند و استان اردبیل و نیمه شرقی آذربایجان شرقی را به مردم ترک ببخشند!!! ••• در جهان امروزی یافتن راهکارهایی برای باهم زیستن به همراه به رسیمت شناختن تفاوتها و احترام متقابل و رعایت تمامی حق و حقوق متقابل به درد می خورد و انسانی است به سعادت انسانها منجر می شود و نه تاکید بر تفاوتها و جداییها و جداشدنها و دشمنی و کینه. ایجاد کینه و نفرت و دشمنی از طرف هرکس و هر نیرویی باشد، همانند جنایت ضدبشری ریختن بمب اتم بر سر انسانهاست.