خانم مهناز هدایتی، درود، با

با شما صد درصد موافق هستم، که باید زبان اگلیسی زبان رسمی شود. ده سال پیش من این موضوع را بصورت کتبی انتشار دادم،. بر ضرورت اجباری و رسمی شدن زبان انگلیسی در کنار زبان فارسی تآکبد کرده ام و میکنم. و بنا به دلایلی یادگیری اجباری این زبان را از کلاس سوّم ابتدایی مناسب می بینم. امّا اهمیّت زبان انگلیسی نباید باعث شود که سایر زبانها و گویشهای زبان فارسی مورد سرزنش قرار گیرند. زبان پارسی تنها یگ زبان ارتباطی نیست بلکه مجموعه ای از فرهنگ غنی و صیقل خورده، گنجینهء تمدن، فلسقه، تاریخ نگاری، مسائل ادبی و اجتماعی، نظم و نثر ن و بخش عظیمی از هویّت ایرانی تباران و سایر مردمان آسیای میانه، قفقاز، آسیای کوچک، ( ترکیه امروز) و خاورمیانه است. زبان فارسی مانند زبان تُرکی که زبانی فاقد الفبا و شفاهی و بدون پیشینه و اندوختهء ادبی و ترایخی و فلسفی هست و به همین مناسبت براحتی آنرا از سال 1926 از عربی و فارسی به الفبای لاتین انتقال دادند نیست. ادبیّات و آرشیو منابع زبان پارسی بخشی از ادبیّات جهانی و جهان شرق هست. اگر شما از زبان فارسی خسته شده اید، ولی این زبان بخش قابل توجهی از هویّت و تاریخ چندین هزار سالهءِ ایرانیان هست و نمیشود آنرا بسادگی در سرزمین مادری و پدری اشان کنار گذاشت. امّا من شما را درک میکنم و از شما جای بسی سپاسگزاری است که بر موضوعی مهم و آینده نگری انگشت گذاشته اید. سرمایه های اصلی جهان امروز نیروی انسانی ماهر میباشد و در همین راستا مسلط بودن به زبان انگلیسی و سایر زبانهای تکنولوژی امروز از پایه اصلی سرمایهءِ هر فرد و هر کشوری میباشد. هر کدام از ما عضوی از جامعه و بازار کار گلوبال هستیم که باید به ابزار ارتباطی جهانی مسلح باشیم حداقل نسلهای آینده. ●کمبودی را ( عدم تسلط به زبان انگلیسی)که شما با آن برخورد شخصی کرده اید من هم بارها با آن برخورد کرده ام. بحث در این زمینه طولانی هست و وقت کم.