جناب ناصر کرمی گرامی /

جناب ناصر کرمی گرامی / متاسفانه 99 در صد کامنت ها _ در سایت هایی که از آزادی بیان گسترده برخوردار است _ کامنت هایی هستند که یا در شیفتگی و تائید صد در صد مقاله مورد بحث است و یا برعکس از «ادبیات» توهین ، تهمت و تهدید پیروی می کند. .شاید تنها یک در صد د کامنت ها را می شود کامنت های سالم و منطقی قلمداد کرد که در آن کار بران سعی دارند موضوع را مورد تجزیه و تحلیل علمی قرار دهند .این موضوع بد کلامی کامنت نویسان« مجهول » جهانی است . حتی در کشور دمکراتیک و با فرهنگی مثل دانمارک؛ آنقدر کامنت نویسان «مجهول » به نویسنده مقالات توهین کرده اند که روزنامهای این کشور مجبور شدند که کامنت را به سیستم « فیس بوک» وصل کنند که هویت کامنت نویس موجب شود که طرف مجبور شود که توهین نکند . با این وجود اتصال فیس بوکی هم نتوانسته است که مشکل کامنت نویسان بد کلام را حل کند از این رو برخی از روزنامه ای معتبر دانمارک از روش « شماره ملی » پیروی می کنند بعبارتی دیگر کامنت نویس باید شماره پرنسلی خود را که حاوی کلیه مشخصات شخص را در بر دارد؛ برای روزنامه مورد نظر وارد نماید . از سوی دیگر اقای کرمی نوشته های شما به گواهی آذربایجانی ها ایران ، توهین مستقیم به آنان می باشد .بنابراین در سایت آزادی مثل ایران گلوبال متاسفانه سانسور دو طرف کار دشواری است .با این وجود، من بر این نظر هستم که توهین ، تهید ید را باید علنی کرد .شخصا حتی با سانسور فحش و توهین هم مخالفم . چرا که این کلمات در واقع پستی و رذالت کامنت نویسی که با اسامی مستعار علیه نویسندگانی که با هویت اصلی خود می نویسند ، را نشان می دهد . چند سال پیش کامنتی حاوی فحش خواهر و مادر به من بود را عمدا پاک نکردم . اری من با این کار کوچک نشدم و ...