آقای محسن کردی لطفا می توانید

"هرکس عرضه داشت، میتوانست با یک بیل به دست از ده اش به شهر برود و ظرف ده سال صاحب خانه و زندگی باشد." آیا این به مفهوم بی عرضه بودن اکثریت مردم ایران در زمان شاه نیست؟ //// سوال سوم: نوشته اید: "کارگر و کارمند همه از وضع شان راضی بودند." و "ما 32 میلیون آن زمان. دهاتی و شهری و حتا محله های پایین. زندگی گرمی داشتیم و با هرچه داشتیم شاد بودیم." "شاه برای بقیه مردم ایران کار و شغل و امید زندگی به ارمغان آورد." خوشحال می شوم اگر روشن کنید که آن میلیونها انسانی که شاه را از ایران بیرون کردند چه کسانی بودند؟ از خارج آمده بودند؟ جاسوسان خارجی بودند؟ از آسمان نازل شده بودند؟ و اگر این همه راضی بودند، برای چه این نمک ناشناسی را مرتکب شدند؟ //// سوال چهارم: نوشته اید: "ایکاش هرگز رها نمیشدید. آزادی شماها مرگ ما ایرانیان خوشبخت بود." این زندانیان چگونه آزاد شدند و مرگ شما ایرانیان خوشبخت را رقم زدند؟ تا آنجایی که من می دانم همان کارگران و کارمندان و زحمتکشان "راضی و خوشبخت" بودند که آن زندانیان را آزاد کردند. غیر از این است؟ //// سوال چهارم و آخر: "آیا شما واقعا جزو کارگران و کارمندان و زحمتکشان خوشبخت بودید و یا به هزار فامیل و سرمایه داران و درباریان و دولتیان رده بالا تعل داشتید که تایید می کنم که واقعا از وضعیت راضی بودند؟ در پایان امیدوارم که سوالات مرا به عنوان دفاع از نظریات اشرف دهقانی و یا کسی دیگر درک نفرمایید!