در این گفتگو مصبت زلزله و
ناشناس
در این گفتگو مصبت زلزله و زلزله زده و نقش تبعیض اتنیکی در ایجاد ویرانیهای بیشتر به درستی مطرح شده است. اما پرسش پایانی در پایان پاسخ راه به جای دیگری برده و شکل سخن گفتن به تبلیغات سیاسی علیه جنبش سیاسی خلق ترک در ایران چرخیده است.
در این گفتگو مصبت زلزله و زلزله زده و نقش تبعیض اتنیکی در ایجاد ویرانیهای بیشتر به درستی مطرح شده است. اما پرسش پایانی در پایان پاسخ راه به جای دیگری برده و شکل سخن گفتن به تبلیغات سیاسی علیه جنبش سیاسی خلق ترک در ایران چرخیده است.
افراط گرایی در پرسش پایانی مصاحبه و بخش پایانی پاسخ این پرسش فرض یقین تلقی شده و علیه آن موضع گرفته شده است. این در حالیست که افراط گرایی تعلق خاصی به ملت و یا ملیت خاصی ندارد و در هر جامعه ایی از این نوع نگاه به چشم میخورد. اتفاقا افراط گرایی سیاسی در جامعه فارس بسیار بیشتر از افراط گرایی سیاسی در میان ملیتهای غیرفارس ایران است. چرا که افراط گرایی ملت حاکم بر اساس همان نگاه برتربین نسبت به دیگران و حقیر شمردن غیرفارس ها در ایران امکان بروز و ظهور بیشتری دارد. اما در یک گفتگوی رادیویی تمرکز به افراط گرایی در میان ملیتها، اولا غیرعادلانه و دوما غیرواقعی است. در همین گفتگو آقای درویش پور به اعمال تبعیض علیه اتنیکها غیرفارس اشارهء دقیقی دارند.اما رفتار بسیار افراطی (حقیر شمردن غیرفارسها، انکار آنان، تبعیض علیه آنان و حتی رفتار بسیار ناپسند توهین و تحقیر علیه آنان) تنها در رفتار دولت خود را نمایش نمیدهد بلکه این سم به درجه معینی به متن فرهنگ مردم نیز رسوخ کرده است. جوکهای نژادپرستانه و تحقیر آمیز علیه ملیتهای غیرفارس ایران مثل نقل و نبات در مرودات روزمره مردم مورد استفاده قرار میگیرد. جدا از آن بخش افراطی در حاکمیت سیاسی که ابدا از متن فرهنگ مردم جدا نیست، خود مردم نیز گاه رفتاری بسیار ناشایست نسبت به ملیتهای غیرفارس دارد. شعار "صدای ار ار نمیآد" تماشاگران کرمانی به هواردان تراکتورسازی در میدان فوتبال کرمان تنها یک نمونه از این رفتارهای افراطی و تحقیر آمیز است. اما آگراندیسمان کردن این نوع رفتار بایستی با دقت خیلی بیشتری انجام گردد. بدتر اینکه این اگر رفتار آگراندیسمان مآبانه تنها یک بخش از این مردم را مد نظر قرار دهد و رفتار افراطی طرف دیگر را فراموش کند. این چیزی جز برخورد غیرعادلانه با یک پدیده اجتماعی نیست. این رفتار عملا حتی در خدمت افراط گرایی ملت حاکم (ملت فارس) قرار میگیرد.
به نظرم بایستی افراگرایی را اول تعریف کرد و سپس آن را در هر دو سوی جامعه، از سوی ملت حاکم و یا ملت های محکوم مورد نکوهش قرار دارد. زلزله و بلایای طبیعی چیزی نیستند که تنها در آذربایجان اتفاق بیافتند. بایستی در رابطه با همیاری و همبستگی میان تمام انسانها فارغ از تعلق فکری، اتنیکی و... فرهنگ سازی کرد.
افراط گرایی در پرسش پایانی مصاحبه و بخش پایانی پاسخ این پرسش فرض یقین تلقی شده و علیه آن موضع گرفته شده است. این در حالیست که افراط گرایی تعلق خاصی به ملت و یا ملیت خاصی ندارد و در هر جامعه ایی از این نوع نگاه به چشم میخورد. اتفاقا افراط گرایی سیاسی در جامعه فارس بسیار بیشتر از افراط گرایی سیاسی در میان ملیتهای غیرفارس ایران است. چرا که افراط گرایی ملت حاکم بر اساس همان نگاه برتربین نسبت به دیگران و حقیر شمردن غیرفارس ها در ایران امکان بروز و ظهور بیشتری دارد. اما در یک گفتگوی رادیویی تمرکز به افراط گرایی در میان ملیتها، اولا غیرعادلانه و دوما غیرواقعی است. در همین گفتگو آقای درویش پور به اعمال تبعیض علیه اتنیکها غیرفارس اشارهء دقیقی دارند.اما رفتار بسیار افراطی (حقیر شمردن غیرفارسها، انکار آنان، تبعیض علیه آنان و حتی رفتار بسیار ناپسند توهین و تحقیر علیه آنان) تنها در رفتار دولت خود را نمایش نمیدهد بلکه این سم به درجه معینی به متن فرهنگ مردم نیز رسوخ کرده است. جوکهای نژادپرستانه و تحقیر آمیز علیه ملیتهای غیرفارس ایران مثل نقل و نبات در مرودات روزمره مردم مورد استفاده قرار میگیرد. جدا از آن بخش افراطی در حاکمیت سیاسی که ابدا از متن فرهنگ مردم جدا نیست، خود مردم نیز گاه رفتاری بسیار ناشایست نسبت به ملیتهای غیرفارس دارد. شعار "صدای ار ار نمیآد" تماشاگران کرمانی به هواردان تراکتورسازی در میدان فوتبال کرمان تنها یک نمونه از این رفتارهای افراطی و تحقیر آمیز است. اما آگراندیسمان کردن این نوع رفتار بایستی با دقت خیلی بیشتری انجام گردد. بدتر اینکه این اگر رفتار آگراندیسمان مآبانه تنها یک بخش از این مردم را مد نظر قرار دهد و رفتار افراطی طرف دیگر را فراموش کند. این چیزی جز برخورد غیرعادلانه با یک پدیده اجتماعی نیست. این رفتار عملا حتی در خدمت افراط گرایی ملت حاکم (ملت فارس) قرار میگیرد.
به نظرم بایستی افراگرایی را اول تعریف کرد و سپس آن را در هر دو سوی جامعه، از سوی ملت حاکم و یا ملت های محکوم مورد نکوهش قرار دارد. زلزله و بلایای طبیعی چیزی نیستند که تنها در آذربایجان اتفاق بیافتند. بایستی در رابطه با همیاری و همبستگی میان تمام انسانها فارغ از تعلق فکری، اتنیکی و... فرهنگ سازی کرد.