رفتن به محتوای اصلی

آقای پرچی زاده عزیز،

آقای پرچی زاده عزیز،
ناشناس

آقای پرچی زاده عزیز،
من معتقدم که جمهوری بهترین و از همه مهمتر بی دردسرترین شکل حکومت برای اجرای دموکراسی است، دردسری بنام دربار و خاندان سلطنتی و امثالهم را که در واقع خرج بیهوده می تراشند ندارد. ولی آیا محروم کردن مردم از انتخاب چنین سیستمی با دموکراسی همخوانی دارد؟ من معتقدم در فردای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی (که اخیرا به مسئله ثانویه کسانی مثل شما تبدیل شده) مردم را حتی از حق انتخاب "جمهوری اسلامی" هم نمی شود محروم کرد، چه رسد به نظام پادشاهی پارلمانی مشروطه. در اینکه من به جمهوری رأی خواهم داد، همین امروز هم هیچ شکی ندارم، ولی هر کسی را که بخواهد مردم را از یک گزینه محروم کند، یک دیکتاتور و دشمن دموکراسی در ایران می دانم. فراموش نکنید، اگر فقط مکلق کلمه "جمهوری" و "پادشاهی" را در نظر بگیریم، کارنامه جمهوری در ایران هزاران بار سیاهتر از کارنامه پادشاهی است.

پس نه انقلاب 57 مجوزی برای حذف پادشاهی است، و نه سرنگونی "جمهوری" اسلامی مجوزی برای حذف جمهوری. شما می توانید نظام پادشاهی پارلمانی را نقد اصولی کنید، ولی با نوشتن اینکه پادشاهی فی نفسه ناقض حقوق بشر است، مطلبتان را به طنز تبدیل می کنید. در مقام یک جمهوریخواه باید با کمال تأسف اعتراف کنم که بهترین دموکراسیهای دنیا در حال حاظر پادشاهی، و بدترین دیکتاتوریها جمهوری هستند. این البته باعث تأسف و سرافکندگی من به عنوان یک جمهوریخواه است، ولی دلیل نمی شود اگر واقعیت بر خلاف برداشت من است، آنرا تحریف کنم. شما در یک مقاله عملا پیشرفته ترین دموکراسیهای دنیا (انگلیس، نروژ ، هلند ، دانمارک ، اسپانیا ،بلژیک) را به نقض حقوق بشر متهم می کنید. فکر می کنید اگر این ادعا را با مردم همین کشورها مطرح کنید، چند ساعت به شما خواهند خندید؟ آرزوی من این است:
سرنگونی جمهوری اسلامی
حاکمیت مطلق صندوق رأی (تقریبا شبیه به سیستم قانونگزاری سوئیس)
انتخاب جمهوری بدون پسوند و پیشوند از طرف مردم، در رفراندومی که در آن هم "پادشاهی پارلمانی" و هم "جمهوری اسلامی" در کنار جمهوری به انتخاب مردم گذاشته شوند.

آرزوی شما چیست؟