پدیده ی کلاب هاوس

این روزها در کمتر محفلی ست که سخنی از "کلاب هاوس" در میان نباشد. با اینکه در این پلاتفرم بر خلاف دیگر رقیبانش مانند تلگرام، واتساپ، اینستاگرام و دیگر شبکه های اجتماعی خبری از عکس و فیلم و نوشته درکار نیست و فقط مکانی ست برای گفتگو؛ با اینهمه بازارش بسیار داغ و پر مشتری ست بطوریکه در بعضی از اتاقهایش چند هزار نفر، آنهم نه فقط برای یک سرک کشیدن چند دقیقه ای، بلکه برای ساعتهای بسیار طولانی می نشینند و با صبر و شکیبایی و متانت به صحبتها گوش میدهند و اگر مایل باشند در گفتگوها مشارکت میکنند. این شوق و اشتیاق برای چیست؟ آیا این بازار داغ – اگر با فرونشستن تب و تاب انتخابات گرفتار فیلترینگ و انسداد نشود – میتواند این جذابیت خود را همچنان حفظ کند و یا از سکه خواهد افتاد و مشتریانش پراکنده خواهند شد؟ پاسخ به این پرسش اگرچه آسان نیست اما اگر دلیل عمده استقبال مردم و بویژه زنان و جوانان از این پلاتفرم را تماما متاثر از فضای هیجانی انتخاباتی ندانیم و بلکه آنرا ناشی از یک حق خواهی و نیاز سرکوب شده و فرو خفته برای "شنیده شدن" و "ابراز حضور" بدانیم؛ در اینصورت میتوان امیدوار بود که کلاب هاوس از این پس بتواند همچنان پلاتفرمی باشد برای پژواک صدای بیصدایان و نیز ابزاری کارآمد برای تشکل یابی و شبکه سازی نهادهای مدنی در فضایی بدور از تهدیدات امنیتی رژیم.
واقعیت این است که با ظهور شبکه های اجتماعی دوران ارتباطات یکطرفه و مونولوگ به پایان رسیده و دیگر چون گذشته نمیتوان به تنهایی بر منبر نشست و یا پشت تریبون و یا بر سکویی ایستاد و بی آنکه فرصتی برای مشارکت شنوندگان فراهم شود برای مردم روضه خواند و موعظه کرد. امری که بویژه آخوندهای ما تا کنون بوفور از آن بهره برده و هر خرافه ای را به اذهان شنوندگان خود تزریق کرده اند. کلاب هاوس از این جهت نیز پدیده مبارکی است که بساط دکان خرافه فروشی این جماعت را بر هم خواهد زد. و شاید به خطا نباشد اگر گفته شود که بخش قابل توجهی از استقبال زنان و جوانان ایران دراتاقهای کلاب هاوس بویژه با موضوعات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی؛ به چالش کشیدن ساختار یکسویه گویی و مونولوگی و مطالبه ی حق مشارکت در تمامی عرصه هاست. از این رو باید خوشبینانه امیدواربود که بویژه در شرایط کنونی ایران و با توجه به سطح بالای اطلاعات و دانش اجتماعی نسل جوان کشور؛ پدیده ی کلاب هاوس بتواند نقش بسیار تعیین کننده ای برای همگانی کردن مطالبه جویی مردم در عرصه های مختلف داشته باشد . باید آنرا به فال نیک گرفت و برای استفاده بهینه از آن تلاش نمود.