فوتبال ایران و سوریه؛ از تیم اسکوچیچ چه می‌دانیم؟

تیم ایران که در بازی امروز با آرایش ۲-۴-۴ لوزی آرایش داده شده بود، خیلی زود به گل رسید. کرنر علی قلی‌زاده روی تیر نزدیک، با ضربه سر کنعانی‌زادگان قطع شد و این ضربه سر آن قدر پرقدرت و بادقت بود که کاری از دروازه‌بان حریف ساخته نشد و دروازه سوریه باز شد.

در ادامه نیمه اول بازی، سوریه تسلط بیشتری بر جریان بازی داشت اما ایران با خلق چند موقعیت گل دیگر نشان داد که چه خط حمله قدرتمندی دارد.

در دقیقه ۳۸ ضد حمله سریع ایران با پاس بلند و طلایی علیرضا بیرانوند شکل گرفت. این پاس در آستانه محوطه جریمه سوریه، به مهدی طارمی رسید و پس از آنکه ضربه او توسط دروازه‌بان سوریه دفع شد، سردار آزمون با یک بغل پای ساده دروازه سوریه را برای دومین بار باز کرد.

در نیمه دوم سوریه چند فرصت خوب برای گل زدن داشت که مهمترین آنها ضربه محمد المواس بود که به تیر افقی دروازه ایران برخورد کرد، اما درمجموع ایران روی بازی تسلط بیشتری داشت و با گل دقیقه ۸۰ کریم انصاری‌فرد، به پیروزی ۳ بر صفر رسید.

در جریان نیمه دوم، اسکوچیچ شش تعویض انجام داد و به ترتیب امید ابراهیمی، ابوالفضل جلالی، انصاری‌فرد، سیامک نعمتی، امید نورافکن و اللهیار صیادمنش فرصت بازی پیدا کردند.

دو سیستم متفاوت برای چهار بازی سرنوشت‌ساز

اسکوچیچ در سه بازی دوستانه‌ای که برای شناخت تیمش و رسیدن به ترکیب موردنظرش فرصت داشته، از دو سیستم ۲-۴-۴ لوزی و ۱-۲-۴-۳ استفاده کرده است.

همانطور که در سه تصویر می‌بینید، ایران مقابل سوریه دقیقا از همان آرایشی مقابل سوریه استفاده کرد که در بازی مهرماه سال گذشته مقابل ازبکستان هم از سوی اسکوچیچ استفاده شده بود.

نفرات تشکیل‌دهنده خط میانی و حمله ایران در هر دو بازی یکسان بوده‌‌اند؛ نوراللهی هافبک دفاعی، جلوتر از او امیری و حاج‌صفی و قلی‌زاده پشت سر دو مهاجم مرکزی یعنی طارمی و آزمون.

اگر صادق محرمی می‌توانست در این اردو تیم ملی را همراهی کند، احتمالا مقابل سوریه هم در سمت راست خط دفاع قرار می‌گرفت. در واقع اسکوچیچ در قالب سیستم ۲-۴-۴ لوزی نفرات اصلی خود را شناخته است.

اما اینکه ایران در دو بازی سرنوشت‌ساز مقابل بحرین و عراق هم از همین سیستم استفاده کند، قطعی نیست. در تصویر مربوط به ترکیب ابتدایی ایران مقابل بوسنی می‌بینید که تیم ملی در این بازی با آرایش ۱-۲-۴-۳ بازی کرده است.

درواقع احتمال اینکه ایران در یک یا چند بازی از چهار مسابقه خود در بحرین از این آرایش استفاده کند هم کم نیست. استفاده از این سیستم، باعث می‌شود بخش دفاعی تیم ملی با داشتن سه مدافع میانی، محکم‌تر شود و محرمی و میلاد محمدی کمی جلوتر به عنوان مدافع-هافبک کناری بازی کنند.

درواقع استفاده از ۱-۲-۴-۳ سبک بازی ایران را تا حدودی دفاعی‌تر می‌کند و احتمالا اسکوچیچ زمانی از این آرایش استفاده خواهد کرد که قصد کنترل توان هجومی یک رقیب قدرتمند را داشته باشد.

بنابراین احتمال اینکه مقابل عراق یا بحرین، اسکوچیچ حداقل برای بخشی از مسابقه به بازی با سه مدافع میانی رو بیاورد، کم نیست.

خط میانی در اختیار چپ پاها

یک نکته جالب در بازی امروز همچون مسابقه دوستانه مقابل بوسنی، برمی‌گردد به استفاده از سه بازیکن چپ پا در خط میانی چهار نفره؛ در لوزی خط میانی، وحید امیری، احسان حاج‌صفی و قلی‌زاده که هرسه چپ پا هستند، جلوتر از احمد نوراللهی بازی می‌کردند.

هر سه هافبک چپ‌پای ایران در نبردهای یک مقابل یک مهارت دارند و استفاده از آنها در سیستمی که همه هافبک‌ها باید دقایق زیادی را در کانال‌های میانی بازی کنند، قدرت خلاقیت تیم ملی در میانه میدان را افزایش می‌دهد.

حاج‌صفی که مقابل ازبکستان نمایش خوبی داشت، مقابل سوریه در دقیقه ۶۵ تعویض شد و جای خود را به ابراهیمی داد. پس از این تعویض، ابراهیمی در نقش قبلی نوراللهی، یعنی تنها هافبک دفاعی قرار گرفت و نوراللهی یک خط جلو رفت و جای حاج‌صفی را گرفت.

درواقع اسکوچیچ با این تعویض نشان داد که هنوز در لوزی خط میانی خود، احتمال ایجاد تغییر را در نظر گرفته است و امکان اینکه همزمان از دو هافبک میانی با قدرت تخریبی بالا یعنی ابراهیمی و نوراللهی استفاده کند، برقرار است؛ رویکردی که به خصوص با توجه به توان هجومی رقبای اصلی ایران یعنی بحرین و عراق، عاقلانه به نظر می‌رسد.

از طارمی تا رضایی؛ همه مهاجمان گل می‌زنند

اسکوچیچ در سه بازی دوستانه، از سه دروازه‌بان استفاده کرده است. پیام نیازمند مقابل ازبکستان بازی کرد، امیر عابدزاده مقابل بوسنی در چارچوب دروازه ایستاد و بیرانوند مقابل سوریه در ترکیب اصلی قرار گرفت.

اما می‌توان پیش‌بینی کرد که اگر بیرانوند دچار مصدومیت نشود، مرد شماره یک ایران در بازی‌های مهم مقدماتی جام جهانی در خرداد خواهد بود، چون تجربه ملی بیرانوند، او را تبدیل به انتخاب اول کادرفنی تیم ملی می‌کند.

بیرانوند مقابل سوریه هم یک واکنش عالی در نیمه اول داشت و ضربه سر مهاجم عراق را در آستانه ورود به دروازه دفع کرد و از سوی دیگر نقش یک پاسور حرفه‌ای را با پاس عالی خود به طارمی ایفا کرد.

در خط حمله اما خود اسکوچیچ اخیرا در مصاحبه‌ای اعتراف کرده که "نمی‌تواند به آسانی تصمیم بگیرد، چون چندین مهاجم سطح بالا در اختیار دارد."

مقابل سوریه در نیمه دوم، کریم انصاری‌فرد به جای آزمون وارد زمین شد و گل سوم ایران را روی یک حرکت انفرادی عالی زد. در بازی دوستانه قبلی مقابل بوسنی، کاوه رضائی و مهدی قایدی هم بازی کرده بودند و هر دو موفق به گلزنی شده بودند.

به این ترتیب پنج مهاجم برجسته، برای دو جایگاه در ترکیب اصلی باید رقابت کنند و هر پنچ مهاجم در سه بازی دوستانه با سرمربیگری اسکوچیچ موفق به گلزنی شده‌اند اما به نظر می‌رسد که طارمی و آزمون در اولویت باشند هرچند انصاری‌فرد، رضایی و قائدی گزینه‌های کاملا قابل اعتمادی برای باز کردن گره کار در بازی‌های خرداد ماه خواهند بود.

اطمینان به حمله، نگرانی از دفاع

پس از برگزاری بازی با سوریه، حالا می‌توان گفت که اسکوچیچ به ایده‌های روشنی برای بازیهای حساس خرداد رسیده و دو سیستم پایه متفاوت را هم انتخاب و تمرین کرده است.

ایران در بخش هجومی بسیار زهردار و موثر است و دست اسکوچیچ در انتخاب نیروهای هجومی تیم ملی باز است. اینکه پنج مهاجم ایران در سه بازی دوستانه گل زده‌اند و ایران هر سه بازی دوستانه را برده و درمجموع ۷ گل زده، نشان می‌دهد که در این بخش کادرفنی چندان نگران نخواهد بود.

اما در بخش دفاعی، نگرانی‌هایی در کار است. هرچند دروازه ایران مقابل سوریه باز نشد، اما در هر دو نیمه چند فرصت گلزنی روی دروازه ایران شکل گرفت و این درحالی بود که عمر السوما و عمر خربین دو مهاجم بزرگ سوریه که در چند سال اخیر در ترکیب سوریه درخشیده بودند، در این بازی حضور نداشتند.

اسکوچیچ با برگزاری سه بازی دوستانه موثر مقابل ازبکستان، بوسنی و سوریه، حالا باید تیمش را برای بازی‌های برگشت دور دوم مقدماتی جام جهانی در بحرین آماده کند. صعود از این مرحله، آرزوی فوتبالدوستان را به برآورده شدن نزدیک خواهد کرد؛ سومین صعود پیاپی به جام جهانی