زندان قرچک به خودی خود یک فاجعه است برای صدها زندانی زن

دیروز عصر نسرین به زندان قرچک برگشت. او چند روز پیش در بیمارستان پارس تهران آنژیو کرد. متاسفانه شرایط زندان‌ها در ایران فلاکت بار است و زندانیانی که مشکلات جسمی و بیماری دارند؛ شرایط سخت‌تری را تحمل می‌کنند.

زندان قرچک به خودی خود یک فاجعه است برای صدها زندانی زن. اغلب اتاق‌های قرچک 10 متر مربع‌اند؛ از جمله اتاقی که نسرین و 40 زندانی دیگر در سالنی به اسم "سالن مشاوره 2" در حبس‌اند. این اتاق‌ها که در زندان به آنها کابین می‌گویند 12 عدد تخت در خود جای داده است (4 سری تخت 3 طبقه). این کابین‌های 10 متری فاقد پنجره است. این ساختاری است که سازندگان این زندان طراحی کرده‌اند.

با وجود ویروس کرونا این زندانیان به هیچ وجه نمی‌توانند فاصله کافی را رعایت کنند. به همین خاطر بود نسرین در کمتر از سه هفته پس از انتقال به قرچک به ویروس کرونا مبتلا شد.

بوی وحشتناک این زندان که شبیه بوی تعفن اجساد مردگان است علاوه بر زندانیان، سربازان و پرسنل آنجا را هم اذیت می‌کند. یکی از سربازان می‌گفت من در روزهای اول خدمتم در اینجا از بوی بد زندان مسموم شدم و مجبور شدند مدتی به مرخصی درمانی بفرستند.

توضیح عکس: پس از دو سال و نیم زندان، نسرین توانست دقایقی به دفتر کارش سر بزند.