بازی کثیف با بیانیه

محمد امینی، نویسنده و پژوهشگر سرشناس تاریخ در گفتگویی که پنجشنبه شب با سعید بهبهانی، مدیر تلویزیون میهن در این خصوص انجام داده، از بازی کثیف دست اندرکاران این بیانیه پرده بر می دارد.

امینی معتقد است در مورد منشأ این بیانیه نباید به سبک رایج در این قبیل اتفاقات، زود قضاوت کرد و آن را از سوی دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی تلقی کرد. وی اظهار می دارد که با 5 نفر از امضاکنندگان بیانیه که در واقع، نقشی در نگارش آن نداشته اند، شخصاً صحبت کرده و  مشخص شده که این بیانیه از سوی شورای ملی ایران تنظیم شده است. وی اضافه می کند که دو نفر از افراد اصلی این شورا، با این 5 نفر تماس گرفته، اما بدون اطلاع آنان، تغییراتی در بیانیه نهایی اعمال کرده اند که بعضی از آنها جزئی و بعضی پراهمیت است. گویا برای برخی از این افراد حتی بیانیه را ارسال نکرده اند.

به گفته امینی مشخص است که چه کسانی با چه کسانی صحبت کرده اند؛ بنابراین روشن است که برخی از افراد این شورا که به قول او، تازه به دوران رسیده هستند، شتابزده بیانیه را منتشر کرده اند و حالا می گویند ما نمی دانیم چه کسی آن را درز داده است.

وی ضمن ابراز ناراحتی و انزجار از این حرکت، آن را تلاشی شتابزده و تبلیغاتی برای چسباندن آدم ها به یکدیگر بدون داشتن چشم اندازی روشن و با هدف ایجاد امکانی برای مطرح شدن می داند و بر آن است که اینگونه رفتارها علاوه بر ورشکستگی سیاسی، حاکی از نوعی ورشکستگی رفتاری و اخلاقی است؛ چرا که این افراد با همان ابزار حکومت به جنگ او می روند و به جای قرار دادن افقی تازه در مقابل دروغ پردازان جمهوری اسلامی، در همان کارزار دروغ و تبلیغات شرکت می کنند.

امینی با انتقاد از اینکه متأسفانه جعل و دروغ پردازی به عنوان یک رفتار در فرهنگ مخالفان رژیم پذیرفته شده، آن را ضربه سختی به سایر تلاش های اپوزیسیون خارج نشین و مایه افزایش بی اعتمادی مردم به آنها قلمداد می کند.

اما این تمام ماجرا نیست. در برنامه شب بعد (جمعه شب) تلویزیون میهن نیز این بحث ادامه پیدا می کند و حالا خود بهبهانی، مجری برنامه، صریحاً دو تن از افراد شورای ملی را نام می برد. وی ضمن گفتگویی که با منوچهر یزدیان، دبیر کل حزب سکولار دموکرات ایرانیان دارد، اظهار می دارد که "این بیانیه جعلی نیست و آقای پیرزاده و خانم گلستان می گویند ما این را نوشتیم؛ ولی این بیانیه، آنی نیست که ما نوشتیم و در آن دست برده شده است."

از صحبت‌های محمد امینی و سپس تصریح سعید بهبهانی در آنتن زنده، می شود نتیجه گرفت که دستکم صدور بیانیه ای از سوی شورای ملی امری است قطعی؛ البته با توجه به برخی ابهامات، هنوز درباره اینکه واقعاً تغییراتی در آن صورت گرفته یا نه و اینکه امضاکنندگان از آن مطلع بوده اند یا نه، نمی توان به طور قطع قضاوت کرد و شاید اخبار بیشتری که احتمالاً به تدریج در این رابطه علنی می ‌شود، ما را به نتیجه درست برساند.

اما با توجه به اینکه نام هیچ یک از اعضای شورای ملی در میان امضاکنندگان نیست، به نظر می آید که هدف نویسندگان اصلی این بیانیه، آگاهی از موضع عمومی جامعه در قبال مسئله ای بوده که خودشان از بیان آن واهمه داشته اند؛ لذا دیگران را سپر بلای خود کرده اند تا خود از ضربات انتقاد منتقدان در امان بمانند. از سوی دیگر، تنها نکته ای از بیانیه که می تواند محل مناقشه افکار عمومی باشد، مسئله "حق تعیین سرنوشت برای اقوام" است؛ بنابراین، اتحاد با گروه های جدایی طلب، تنها گزینه ای است که اذهان را متوجه خود می کند؛ مسئله ای که به هیچ عنوان برای دوستداران واقعی ایران قابل پذیرش نیست.

به هر حال، باید منتظر اخبار بیشتر ماند؛ اما آنچه مشخص است آنکه این بازی کثیف، حالا برای طراحان آن به کابوسی مرگبار تبدیل شده که پاک کردن آن از افکار وطن پرستان به این زودی میسر نخواهد شد.