چرا شما عزیزان تا به حال در رابطه با "بیانهٔ ۱۴ نفر" که شمار بسیاری از خوانندگان، هنرمندان و روشنفکران سرزمینمان از آن حمایت کرده اند سکوت کرده اید و بدون واكنش مانده ايد؟ عزیزان من تا کی ما باید بترسیم؟ همانطورکه می بینید مردم داخل ایران ترس را پشت سر گذاشتند و هر روز فریاد می زنند: " من نفر پانزدهم هستم"
شما هر کدام هزاران و يا ميليونها نفرطرفدار دارید، برای آنها پیام بفرستید که از بیانیه ۱۴ نفر که متن آن فریاد آزادیخواهی وسرنگونی جمهوری اسلامیست حمایت می‌کنید و پشتیبان این ۱۴ نفر هموطنی که شجاعانه بانگ آزادی سردادند و به خاطرتحقق دموکراسی و عدالت در کشورمان به زندان‌ها و شکنجه گاهها کشانده شدند، هستید. شما عزیزان ترانه‌های میهنی و آزادیخواهانه بسیار زيبايى خوانده اید، بسیار عالی، نگذاريد كه اين سؤال به وجود بيايد كه آیا این ترانه‌هاى ما فقط برای جلب مخاطب بیشتر و اجرا در کنسرت‌ها بوده اند و ربطی به مبارزه مردم ایران در رابطه با مخالفت با حکومت مستبدعلی خامنه‌ای نداشته اند ؟ نگذارید اینگونه قضاوت شود که ۴۰ سال خواندن ترانه‌های وطن پرستانه و آزادیخواهانه از طرف ما هیچ گونه اثری در روند مبارزات دموکراسی خواهانه درسرزمین مان نداشته است. نشان دهیم که گفتارما با کردارمان همخوانی داردو هنوز قلبمان با وتفكرمان خواستار ازادى ايران و هموطنمان هست
همکاران گرانقدر، به عنوان عضو کوچکی از خانواده بزرگ هنرمندان تبعیدی و مهاجر، امیدوارم به زودی اسامی شما را هم در حمایت از بیانیه ۱۴ نفر و همه زندانیان سیاسی و عقیدتی ببینیم و به قدرت اتحاد و همبستگى خويش با هموطنان افزوده در اين حركت تاريخى بيفزاييم. به خود وقدرت تغيير خودمان ايمان داشته باشيم. آینده در مورد ما بخوبى قضاوت خواهد کرد. يادمان باشد كه براى زدن ريتم آزادى به دستهاى زيادى نياز داريم
درود بر همهٔ شما
شهرام آذر
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید