هفدهم ماه مه روز جهانی مبارزه با تبعیض علیه همجنسگرایان است. همجنسگرایان این روز را فرصتی برای طرح خواست‌ها و نیازهای خود می‌دانند و با برپایی تظاهرات و اجرای برنامه‌های فرهنگی متنوع تلاش می‌کنند افکار عمومی در راستای احقاق حقوق برابر با دگرجنس‌گرایان آگاه سازند.
این مراسم امسال در آلمان با شعار "باید به عشق احترام گذاشت" با همکاری ۲۴ نهاد و سازمان مستقل، شرکت‌ها و اتحادیه‌های کارگری ـ کارمندی و انجمن‌های دینی در شهرهای بزرگ آلمان برگزار می‌شود.
"ازدواج برای همه"
بنا به گفته‌ی یورگ اشتاینرت، رئیس اتحادیه‌ی همجنسگرایان زن و مرد ایالت برلین ـ براندنبورگ، صحنه‌ی مبارزه‌ی این نهادها علیه هم‌جنس‌گراهراسی و ترنس‌ستیزی در تمام سال تنها به اجتماع و خانواده محدود نمی‌شود و "محل کار و کلیسا" را هم در برمی‌گیرد. او در این رابطه می‌گوید: «دولت هم باید به تبعیض‌های قانونی در این زمینه پایان دهد.» به باور اشتاینرت "اصولا هیچ دلیل منطقی‌ای برای توجیه این نابرابری حقوقی وجود ندارد.»
از جمله مراسمی که در این چارچوب در برلین برگزار می‌شود بحث در باره‌ی "ازدواج برای همه" و "بوسه برای برلین ـ شیرینی رنگین‌کمانی" است که به مسائل نابرابری قانونی و حقوقی میان ازدواج زوج‌های همجنسگرا و دگر‌جنس‌گرا می‌پردازد.بنای یادبود برای نخستین جنبش
در پایان مراسم قرار است دستگاه عظیم سیستم تامین برق برلین با رنگ‌های رنگین‌کمان نورپاشی شود. رنگین‌کمان نشان بین‌المللی نهادها و سازمان‌های همجنسگرا است که علیه هموفوبیا مبارزه می‌کنند. بنا به تعریف کلی این نهادها، هموفوبیا به معنای ترس از همجنسگرایی و همجنسگرایان و هم‌چنین هراس ناخودآگاه از هم‌جنس‌گرا‌شدن است.
"هموفوبیا" به تعبیر ایرانی
این پدیده‌ی اجتماعی در سایت "شبکه‌ی سراسری همکاری زنان ایرانی" که از خواست‌های همجنسگرایان ایرانی دفاع می‌کند، این‌گونه تعریف شده است: «هموفوبیا به‌معنای خشم و نفرت نسبت به همجنسگرایان، گریز از همجنسگرایی، بی‌ارزش دانستن گرایش جنسی به هم‌جنس، بی‌میلی برای به‌دست‌آوردن شناخت درست و علمی در باره‌ی پدیده‌ی همجنسگرایی و پیش‌داوری و تعصب نسبت به افراد هم‌جنس گرا است.»
در کشورهاى "اسلامى"، از جمله ایران، این تابوی اجتماعی به عنوان ننگی فرهنگی ارزیابی می‌شود. محمود احمدی‌نژاد، به عنوان رییس این حکومت درسال ۱۳۸۶ در برابر مجمع عمومی سازمان ملل اعلام کرد که "همجنسگرایی در ایران وجود ندارد."
هم‌جنس‌گرايان ایرانی در زادگاه خود با استناد به سنت، شرع و عرف در معرض همه‌گونه تبعیض، تهديد، طرد و مجازات قانونی (حتى اعدام) قرار دارند و جامعه اغلب با آن‌ها به عنوان "مجرم" روبرو می‌شود.
خواست‌های همجنسگرایان در خارج
از این‌رو بخشی از نهادهای مدافع حقوق همجنسگرایان در برون مرز به مناسبت این روز بیانیه‌ای منتشر ساخته و در آن ابراز امیدواری کرده‌اند که "جامعه‌ی ایرانی در جهت رفع تبعیض علیه شهروندان همجنسگرا و ترنس، گام‌های مؤثر و مستمر بردارد."
لغو مجازات اعدام، جرم‌زدایی از همجنسگرایی، رفع هرگونه تبعیض براساس گرایش جنسی و هویت جنسی ـ جنسیتی، هم‌چنین فراهم‌آوردن حق برخورداری برابر از اشتغال، امنیت اجتماعی و خدمات آموزشی و پزشکی از جمله خواست‌های این نهادها است.
سازمان بهداشت جهانى در هفدهم ماه مه سال ۱۹۹۰، همجنس‌گرايى را از فهرست بيمارى‌هاى روحى و روانى خود حذف كرد. به این دلیل، این روز به‌عنوان روز جهانی مبارزه با هموفوبیا خوانده شده است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
افزودن دیدگاه جدید