رژیم حتا ظرفیت پذیرش عقب نشینی موسوی را هم ندارد

میر حسین موسوی در آخرین اطلاعیه خود پس از عاشورا راه حل خود را در پنج ماده مطرح کرد. وی با سلب مسئولیت از خود، کروبی و خاتمی در دادن فراخوان برای تاسوعا و عاشورا و با لگد زدن به مجاهدین، برای کند کردن روند دستگیری خود و حمله قریب الوقوع جناح رقیب تدبیر اندیشید.

اما در میان بندهای پیشنهادی آقای موسوی، بدون شک نخستین آنان سخنی تازه و نشانی از تغییر مسیر وی دارد. صحبت از پاسخگو بودن دولت در قبال مجلس و مردم حرفی نبود که آقای موسوی در اطلاعیه های قبلی خود سخنی از آن به میان آورده باشد. دیگر صحبت از غیر قانونی بودن دولت احمد نژاد و رای من را پس بده نیست. آقای موسوی همچنین در پیشنهادات پنج ماده ای خود از آزادی زندانیان سیاسی و آزادی مطبوعات و آزادی احزاب بر طبق اصل 27 قانون اساسی سخن به میان آورد. البته آقای موسوی برای نشان دادن حسن نیت خود برای ارائه پیشنهادات خود، این گزینه را نیز در اختیار خامنه ای و احمدی نژاد قرار داد که احتیاجی نیست همه این موارد با هم آغاز شوند.

در مجموع صحنه سیاسی پس از قیام عاشورا را می توان بدینگونه خلاصه کرد:

1- قیام آزادیخواهانه مردم تهران و دیگر شهرهای ایران در عاشورا بسیاری از طرف حسابها را به شدت به وحشت انداخت. شدت و شوک ناشی از این قیام و بخصوص عکس العمل تدافعی و ابتکارات مردمی آنچنان سرگیجه ای به نیروهای رژیم از راس تا ذیل وارد ساخت که بدون شک صحنه سیاسی از این پس به گونه ای دیگر رقم خواهد خورد.

2- رژیم حتی ذره ای ظرفیت پذیرش عقب نشینی موسوی را ندارد. نامه محسن رضایی که با اشاره به عقب نشینی موسوی از سوی برخی از جناجهای تندروی رژیم به عنوان ابتکاری برای برون رفت از بحران طرح شده بود، با هجمه مجموعه جناج حاکم به شکست انجامید. هرگونه حرکت به سوی مصالحه به هر میزان توسط خامنه ای- احمدی نژاد، خواستها و مطالبات 30 ساله مردم را به سطح آورده و در نهایت مجموعه رژیم را جارو خواهد کرد.

3- رژیم به سوی سرکوب و کشتار بیشتر روی خواهد آورد. افزایش سرکوب و شکنجه و کشتار یک انتخاب برای سران رژیم نیست. مجموعه جناح حاکم در چنان شرایطی قرار گرفته است که بدون یک اقدام عاجل، قیامهایی از نوع عاشورا در ابعاد بزرگتر بر سرش فرود خواهد آمد. گرچه وارد شدن به مرحله جدید سرکوب، در نهایت دردی از رژیم دوا نخواهد کرد، اما این تنها راه باقی مانده برای خامنه ای و سپاه است.

4- اطلاعیه 17 آقای موسوی، رهبران خودخوانده جنبش سبز در خارج کشور را به سختی در تنگنا قرار داده است، آنچنانکه برخی از آنان مجبور به تصحیح و تفسیر اولین ماده پیشنهادی آقای موسوی شده اند و برخی دیگر در اطلاعیه های جمعی به ناچار برای جبران مافات مواد دیگری را در بیانیه های خود می گنجانند.

در کلیت، روند اوضاع سیاسی بسوی مرزبندی درست چه در داخل و چه در خارج از کشور بدون آنکه لطمه ای به حضور نیروهای مردمی در صحنه عمل مبارزاتی وارد شود، به پیش می رود و هر چه بیشتر شتاب می گیرد. بدون شک 22 بهمن آزمایش بزرگی برای ایران و ایرانی خواهد بود.

14 دی 1388