نكته فراموش شده بيانيه تاريخي هفدهم!

من معتقدم بيانيه هفدهم مهندس ميرحسين موسوي، خطابي است براي تاريخ. تاريخي كه درباره عاقبت حكومتي قضاوت خواهد كرد كه شهوت قدرت چنان كورش كرده كه حتي مصالح و منافع خود را نيز نمي بيند و با هر عمل خود، سقوط خويش را سرعت مي بخشد. حكومتي كه از گرده هاي مردم بالا رفت اما مردم را زير چرخهاي وانت هايش له كرد و در روز عاشورا، با قتل مردمان بي دفاع، ننگي ابدي براي خود ثبت نمود.

عاشوراي 88 براي حكومتي كه سالهاست به مذهب و تشيع و دفاع از مظلومان افتخار مي كند، يك رسوايي تمام عيار بود. حكومت ايران مردمي را به خاك و خون كشيد كه بر اساس آموزه هاي ديني، براي دفاع از حقانيت انتخاب خود به خيابانها آمدند و از توپ و تشر كودتاچيان نترسيدند. حاكمان ستمكار شمشير خود را به روي ملتي مظلوم و بي دفاع كشيدند كه سخني جز مطالبه حقوق خود بر زبان نداشتند. عاشوراي امسال نشان داد فساد، چشم وجدان حاكمان را چنان كور كرده كه حتي نمي توانند بر شعارهاي ظاهري مذهبي خود هم پايبند بمانند و به آنها حتي در ظاهر هم احترامي نمي گذارند. عاشوراي امسال سنگ محك مردودي براي حكومت مذهبي ايران بود تا عدم پايبنديش را به دين به جهان نشان دهد و اين رژيم انصافا" سرافكنده و خجول از اين گذرگاه عبور كرد.

بيانيه هفدهم توسط مهندس موسوي به عنوان يك رهبر سياسي نگاشته شده كه ياران و مشاورانش در روزهاي اخير به زندان فرستاده شده اند، بارها به همسرش حمله شده و خواهرزاده اش را در مقابل منزلش به گلوله بسته و كشته اند. ميرحسين موسوي با اينكه بهانه هاي زيادي داشت تا مانند آقاي خامنه اي با دهاني كف كرده و لحني پرخاشگرانه و عصبي سخن بگويد، اما آرام و مسلط سخن گفت و با اقتداري شايسته تحسين، بيانيه هفدهم خود را سبزتر از ساير بيانيه هايش نوشت و به سينه تاريخ سپرد. او در اين بيانيه از موضع قدرت به نظام نامشروعي كه در مقابل اراده يك ملت به زانو درآمده پيشنهاد داد اگر خواهان حفظ خويش است، عقلانيت پيشه كند و بر خواسته هاي حداقلي ملت گردن بگذارد.

واضح است كه مهندس موسوي به "خواسته هاي حداقلي مردم" به عنوان راه چاره نظام كودتايي اشاره كرده اما اينها خواسته هاي حداقلي مردم ماست. كف مطالبات ملت است. مي گويد فرزند اين حاكميت يعني دولت كودتايي، فرزند نامشروعي است اما اگر مسئوليت كارها و جنايتهايش را بپذيرد، طبيعي است اين نظام از اين فرصت هم استفاده نمي كند و با همان سرعت پيشين به سوي قعر دره سقوط خواهد كرد. آنچه در پيشگاه تاريخ باقي مي ماند، روح فتوت و جوانمردي مردي است از جنس مردم، كه به رغم زخمهايي كه بر دل و جان داشت، جانب عقلانيت و مسئوليت را فرو نگذاشت و با نظامي افسارگسيخته و خونريز، باز هم با متانت سخن گفت و آنچه را كه شرط بلاغ بود با چنين حكومتي گفت. اما ظاهرا" اين حكومت انتخاب خود را كرده و قصد ندارد از آخرين فرصتهايش استفاده كند، اشتباهاتش را به گردند بگيرد، عاملان جنايات را محاكمه كند، حكومت را به رأي مردم بگذارد و از غصب سرنوشت يك ملت بزرگ دست بردارد.

شايد تنها انتقاد بر اين بيانيه، آنجاست كه ميرحسين موسوي به عنوان امين مردمي كه به او رأي داده اند، سخني از "رأي دزديده شده ملت" نمي گويد و بر پس گرفتن آن اصرار لازم نمي كند. واقعيت اين است كه ما فقط يك خواسته اصلي داريم كه تمام خواسته هاي بعدي ما را هم پوشش خواهد داد:"رأي من كجاست؟" اين را حكومت فاسد و سارق اعتمادها بايد پاسخ بگويد و تا روزي كه عملا" جوابي براي اين سئوال ارائه نكند و عاملان آن خيانت بزرگ به محاكمه اي علني و مجازاتي سنگين درنيايند، اين سئوال بزرگ پابرجا خواهد ماند.

حكومت هرگز نمي تواند به اين سئوال پاسخ دهد. هر قدمش براي گريز از اين دزدي ننگين رأي مردم، قدمي رو به سراشيبي سقوط است. براي همين است كه معتقدم اين حكومت چاره اي جز سقوط ندارد و بيانيه هفدهم ميرحسين موسوي، به رغم اين نكته مغفول مانده، بيانيه اي مستحكم و تاريخي است و پيش آگهي سقوطي سهمگين است براي اين نظام نامشروع، كه قصد دارد با جنايت، دزدي اش را از يادها ببرد. اما مگر مي تواند؟

پي نوشت: از فرصت استفاده مي كنم و تسليت خود را به رهبر سبز و مقاوم جنبش مهندس موسوي عزيز براي شهادت خواهر زاده شان و دهها دوستدار سبز ايران زمين در عاشوراي حسيني بيان مي كنم. ما پيروزيم، اين را مظلوميت كشتگان ما فرياد مي زند.