هنوز بخش زیادی از مردم ایران مست دیدن عکس «امامشان» در ماه بودند که فریادی از کردستان برخواست:«خمینی بتشکن، بت شدهای خود شکن!» خمینی مانند تمام دیکتاتورها و توتالیترها بهجای آن که پیام انسانی مردم کردستان را درک کند دستور سرکوب وحشیانهی مردم کردستان را صادر کرد و کردستان زیر چکمهی سپاهیان تشنهی خون به آتش کشیده شد.
مردم کردستان و سایر انقلابیونی که به آغوش آنان پناه آورده بودند تک و تنها در مقابل ارتش و سپاه قرار گرفتند و شهر و روستای کردستان زیر خمپاره و بمب قرار گرفت و زن و مرد و کوچک و بزرگ به خاک و خون کشیده شدند اما حاضر نشدند زیر چتر «صدام» قرار بگیرند. «دندان خشم بر جگر خسته» فشردند و تاب آوردند اما خانه به بیگانه ندادند.
امروز کردستان دوباره سپر بلای مردم ایران شده است. میخواهند معلمان تهرانی و ایرانی را بترسانند، فرزاد کمانگر، معلم کردستانی را اعدام میکنند میخواهند دختران و زنان جوان تهرانی و ایرانی را مرعوب کنند تا در راهپیمایی ۲۲ خرداد شرکت نکنند شیرین دختر جوان و معصوم کردستانی را اعدام میکنند.
این ابلهان که جز تکرار تاریخ هیچ نمیدانند مانند سگ پاولف شرطی شدهاند تا شورش میشود و ندایی برمیخیزد تصور میکنند با اعدام و شکنجه و وحشیگری میتوانند شورش را سرکوب کنند. تصور میکنند راه انداختن جنگ داخلی و برچسب و انگ جداییطلبیزدن به انسانهای آزادیخواه میتواند مشکلشان را حل کند. این امام زپرتی تقلبیشان دارد نسخهی آن امام در ماه رفتهیشان را میپیچد. اول عکس امامشان را آتش زدند دیدند کک کسی نگزید بعد خواستند در روز عاشورا با انگ ضدامام حسین بودن معترضان، احساسات مذهبی مردم را تحریک کنند که تیرشان به سنگ خورد. دیدند اگر عکس «خدا» را هم آتش بزنند دیگر این مردم فریب لاطائلات مذهبیشان را نمیخورند. با خود گفتند: «مردم از اسلام برگشتهاند از ایران که برنگشتهاند پس احساسات ملیشان را تحریک کنیم!» حالا این نغمهی جداییطلب بودن را کوک کردهاند و جسورترین فرزندان این سرزمین را بر بالای دار بردند اما زهی خیال باطل که هر بردار رفتهای هزاران و میلیونها نفر را بیدار کرد.
امروز کردستان یکپارچه است. خون فرزاد و شیرین و فرهاد و علی و مهدی، ملات وحدت کردستان شده است و تمام ایران اینبار پشت کردستان است. بلوچ و ترک و لر و فارس و گیلک و مازانی و ترکمن و همه و همه در کنار کردستان هستند.
کردستان راه را نشان داده است «وحدت» و «اعتصاب عمومی»! و مردم ایران اگر میخواهند از شر این هیولای خونآشام این سیدعلی افسارگسیخته این نظام فاسد و پوسیده و موریانهزده خلاص شوند راهی ندارند جر «وحدت» و «اعتصاب عمومی»!
زمان، زمان وحدت است. نه وحدت گلهوار مانند آنچه در انقلاب ۵۷ اتفاق افتاد وحدتی آگاهانه با حفظ رنگها و شعارها اما متحد برای ایران آزاد! ایران بیدار بدون دار، ایران آزاد بدون زندان و شکنجه، گردن نهاده به حکم اکثریت با حفظ حقوق اقلیت.
ایران را سراسر کردستان میکنیم که کردستان نشان داد خامنهای و نظام منحطش پوشالی و درهم شکستنی است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید