سمينار يک سال پس از توافقنامه ي کومله و دموکرات

يک توافقنامه، براي موفق بودن، بايد همزمان واجد هريک از عناصر زير باشد:

-شجاعت

-توجه

-آگاهي

-تعادل(هم داراي نقطه تعادل بيروني و هم نقطه تعادل دروني باشد تا بتواند تعادل پايدار ايجاد کند)

-ارتباط محور

-اعتبار(نه تنها از اعتبار يکي کم نکند و براعتبار ديگري اضافه کند بلکه اعتبار بر اعتبار هردوطرف بيافزايد)

-خلاقيت

-هدف جو

-تداوم و استمرار

دوم: ويژگي توافقنامه ي کومله-دمکرات

-داراي يک ساختار قدرتمند است

-شفافيت دارد

-داراي قطعيت است

مثال: با قاطعيت و شفافيت، سرنگوني جمهوري اسلامي تعريف و سيستم فدراليسم جغرافيايي-ملي را براي آينده ي کردستان و ايران، هدف جويي کرده است

-با سرعتي که آمادگي جامعه براي تغيير دارد "متناسب" و "هماهنگ" است

-گذار به "قاعده بندي" و "قاعده مندي"جديد با محور کردستاني را پيش چشم قرار مي دهد.

-سازوکار قابل اعتمادي براي "ايجاد نظم نوين کردستاني" –و در ادامه ايراني-به دست مي دهد

-در عين حفظابتکارات و انگيزه هاي حزبي، انگيزه ها و ابتکارات را در يک محور کردستاني هم افزايي مي کند

-ميتواند آغازي بر يکپارچگي احزاب کردستاني باشد و هم مي تواند به عنوان مدلي براي مليت هاي ايران و تشکل هاي آنها مورد استفاده قرار گيرد.

-از يک فضاي خلاقانه برخوردار است و مي تواند داراي اثربخشي قطعي نيز باشد

-به مردم انگيزه خواهد بخشيد تا ضمن پشتيباني از توافقنامه، مخالفت هاي خود با جمهوري اسلامي را کانوني سازند

سوم: نقاط ضعف توافقنامه

-کومله و دمکرات بايد در ابتداي توافقنامه، با اظهار تواضع در برابر مردم کردستان، به طور صريح و روشن، از خانواده ي شهيدان و ملت کرد، به خاطر جنگ برادرکشي، تقاضاي بخشش و طلب عذرخواهي مي کردند

-توافقنامه فاقد ضمانت اجرا بوده و بند يا ماده واحده اي ندارد که دوطرف را ملزم به اجراي مفاد توافقنامه کند

-براي آنکه سخن گفتن همزمان از "حق تعيين سرنوشت" و در کنار آن، تعريف يک سيستم فدراليستي ملي و جغرافيايي براي ايران پس از جمهوري اسلامي، تلقي پارادوکسيکال ايجاد نکند براي گره زدن اين دو به يکديگر، با تعريف "فدراليسم مولتي ناسيونال"، رفعابهام مي شد

چهارم: چرا توافقنامه آن گونه که بايد، نتوانسته است انتظارات را برآورده سازد

مقدمتا بايد به اين نکته پرداخته شود که اساسا هدف از انعقاد توافقنامه چيست؟

-هدف از توافقنامه ميان دو سازمان، اشتراک نظر، اشتراک توانايي ها، اشتراک قابليت ها و...براي گذار از وضعيت موجود و دستيابي به وضعيت جديد (و البته مطلوب) است.

و هنگامي که يک توافقنامه امضا مي شود تغيير استراتژي ضروري است:

حرکت از استراتژي يکپارچه ي افقي به استراتژي يکپارچه ي تهاجمي

اما چرا توافقنامه نتوانست انتظارات را برآورده سازد؟

-به جاي آنکه به پلي براي گذار از وضعيت موجود به مطلوب تبديل شود، خود، به تدريج به ديواري تبديل شد که خود(کومله و دمکرات در توافقنامه) را در برابر ساير احزاب تعريف کرد

-همچنانکه کاک فوئاد چند ماه پيش از شهادت به مناسبتي ديگر گفت: "تبديل به پلي شده ايم که ديگر رودخانه اي از زير آن نمي گذرد و به عبارتي بهتر، پلي شده ايم که رودخانه ي زير آن خشک شده است.

-توجه به اولويت هاي متعدد، هردو طرف توافقنامه را تا حدي دچار سردرگمي کرده است

-هيچ تغييري نه تنها در استراتژي به وجود نيامده است بلکه ماندن در وضعيت موجود را همچنان با عبارت "سياست ارض واقع است"توجيه مي کنيم.

توضيح: استفاده از اين تعريف که شهيد دکتر قاسملو وارد ادبيات سياسي نمود ديگر به هيچ عنوان قابل قبول نيست چون:

-اگر قاسملو زماني اين اصطلاح را به کار مي برد اولا: از فراز قنديل و با 13000پيشمرگ مسلح و اماده ي عمليات، سياست را ارض واقع مي خواند و دوم: همزمان با استفاده از اين واژه(سياست به عنوان ارض واقع)، 22 گردان عملياتي(22 هيزي چه کدار) در برابر رژيم در داخل کردستان مقاومت مي کرد

-در دوران کنوني، تعريف سياست به گونه اي ديگر است:

سياست، علم شناخت شدني ها، هنر شناخت شدني ها و تکنيک شناخت شدني ها است

بنابراين، مشکلات و ناتواني هاي خود را در از دست دادن توان عملياتي نبايد با سوء استفاده و سوء برداشت از "سياست امر واقع است" به بزرگان فرافکني کنيم.

اگر اينگونه است چرا هرگز از اين جمله ي قاسملو استفاده نمي کنيم که : "ئازادي نرخي هه يه" و:

"هر ملتي که آزادي مي خواهد بايد بهاي آن را بپردازد."

-معمولا ما از شکست بيشتر مي آموزيم تا پيروزي

-رهبران کهن بيشتر با خاطراتشان زندگي مي کنند و رهبران جوان با انگيزه هاشان

-اگر از آن دسته مردمي هستيم که منتظر فرصت مناسب هستيم بايد زمان بسياري انتظار بکشيم زيرا مانند کسي خواهيم بود که در يک مسير 10کيلومتري، منتظر هستيم که همه ي چراغ ها سبز شوند

-در حالي که توافقنامه مي توانست به بهترين ابزار براي اتحاد مجدد احزاب و حرکت به سوي يک ائتلاف فراگير کردستاني شود اکنون در حال حرکت به سوي مسيري ديگر است

-اگر مي خواهيد به سوي اتحاد مجدد با احزاب حرکت کنيد نبايد نگاه از بالا داشته باشيد

-با وجود آنکه وارد توافقنامه با يکديگر شده ايد اما هنوز در عمل و محافل خصوصي خود،نگاه، سخن و اقدام هريک از شما، همچنان نگاه، سخن و عمل دو حزب کاملا رقيب است

پنجم: راهکار اصلي براي گسترش پيمان نامه حرکت به سوي سازمان استراتژي محور است:

-برنامه محوري

-تبديل برنامه ها به فرآيند

-حرکت به سوي فرآيند دوحلقه اي(Double-Loop-Process)

توضيح: اين فرآيند، مديريت استراتژي ها و تاکتيک ها را به هم پيوند مي دهد تا فرايندي يکپارچه و مستمر به وجود آورد