پیشنهاد مدیریت اختلافات امریکا و ایران

تمام خبرگزاری ها، بخش هائی از سخنرانی حسن روحانی در سازمان ملل را منتشر کردند و البته هر کدام با تفسیرهای خود از این سخنرانی.

سخنان او در چارچوب استراتژی سیاست خارجی (اتمی و منطقه ای) جمهوری اسلامی بود اما به دور از آن تاکتیک ها و تحریک ها وجنجال آفرینی های احمدی نژاد که منجر به قطعنامه های تحریم علیه ایران شد.

او از صلح به جای جنگ و از گفتگو به جای تهدید، از دمکراسی در برابر استبداد و.... سخن گفت و در باره پرونده اتمی نیز گفت که با مراعات حقوق برابر جمهوری اسلامی حاضر به گفتگو و رسیدن به تفاهم بر مبنای "برد- برد" است نه بر مبنای "برد- باخت". سخنرانی او را تقریبا همه همکاران پیک نت با دقت گوش کردند و متفقا به این نتیجه رسیدند:

1- کلیدی که روحانی برای بحران سوریه پیشنهاد کرد و راه را برای طرح آن در کنفرانس ژنو 2 باز کرد، برگزاری یک انتخابات در سوریه و قبول نتایجی که از صندوق رای بیرون می آید، از هر دو سو (دولت واپوزیسیون) بود. طبیعی است که چنین انتخاباتی زیر نظارت بین المللی انجام می شود.

2- درباره مذاکرات مستقیم با امریکا روحانی پیشنهاد کرد چارچوب مدیریت اختلافات (ایران و امریکا) از سوی امریکا و ایران را مطرح کرد، با این شرط که یک صدا از امریکا بلند شود. و نه آن که گروه کار یک چیزی بگوید و به یک تفاهمی برسد و گروه های فشار (اشاره به اسرائیل و یهودیان نیویورک) سیاست دیگری را اعمال کنند.

3- آمادگی ایران برای اثبات غیر نظامی بودن فعالیت های اتمی اش و همکاری برای کنترل تنش های منطقه ای. در چارچوب همان گروه کاری که پیشنهاد شد.

شاید جمله زیر، کلیدی ترین بخش سخنرای روحانی بود:

«ایران به دنبال تعامل سازنده بر اساس احترام متقابل و منافع مشترک با دیگر کشورهاست و در این چارچوب در پی افزایش تنش با ایالات متحده آمریکا نیز نیست. من سخنان امروز پرزیدنت اوباما را با دقت دنبال کردم ؛ در صورت عزم سیاسی رهبران آمریکا و خودداری از دنبال کردن منافع گروه های فشار جنگ طلب، می توان به چارچوبی برای مدیریت اختلافات رسید. در این زمینه انتظار ما از واشنگتن شنیدن صدای واحد است.