با زن در آفتاب
بره‌آهوان نگاه تواند
که در وهم سبز کاج‌زار مي‌چرند؛
و آفتاب در خاوران می خرامد.
آي زن!
خورشيد نيمروز
بر دو قلة بلند برف‌گير،
بر دو کوه توامان مي‌تابد.
آي زن!
خورشيد
آنگاه که در نيمروز غنوده‌ست
از سينة سپيد تو شير مي‌نوشد.
گيسوت را به بادها ببخش؛
شباهنگام،
در هماغوشي امواج گيسوان تو
و درياي گرم شمال
آفتاب غوطه مي‌خورد.
آي زن!
آي زن!
ماده آهوان نگاه تواند
که در وهم سبز کاج‌زار مي‌چرند
و آفتاب
در تمام پهنة آفاق
مي‌خرامد.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید