روانش شاد ... شادروان نعمت احمدی را که انصافا البته به نسبت و در این اوضاع و احوال که اغلب حتی اندیشمندان ،ره عافیت و محافظه کاری می پیمایند- فعال در صحنه اجتماع و فرهنگ با تعریفی سیاست و همراه با وکالت می بود را - سالهاست بتبع هم ولایتی و بعد ان هم محلی درمحد وده محل دفتر در تهران و گاه در نشستها و دیدارهای اغلب محفل گونه ،با همه تفاوت سنی که مشتاق ان بود وپیوسته خواهان معاشرت با بزرگتر از خود ،با هدف تجربه اند وزی ...میشناسم ، و بدفعات درمسیر منزل ایشان به تحلیل اوضاع می پرداختیم که بقولی عمرنسبتا کوتاهش کفاف ندا د تا :از پیش بینی های مثبت خود نسبت به اینده «بدون دغدغه برخلاف 4 دهه اخیر» و بدون نگرانی فردا بزید ....و با تمرکز بر حرفه وکالت که مبری از هر گونه خطای متداول شده بر این شغل ،بنا به سوگندی که ادا کرده بود و پای بند به ان ...با استعدادو حافظه ای قوی توام با شهامت در عمل بدون هر گونه تامل در حمایت از حق ، مخصوصا بزرگان این مسیر پر مخاطره البته در جهان سوم ....ره تخصی خود را بپیماید..... که البته باهوش وزیرکی که داشت از این نعمت همچون نامش برخوردار می بود / شادروان اصلاح طلبی عاقل و اندیشمند با تمرکز واقعی بر تجارب خود بطول بیش از 40 سال از زمان دانشجوئی درصحنه اجتماع و فرهنگ فعال بود ، که گاه محض از یاد نبردن فلاحت و زراعت، که خود را «بچه زمین و اب » می دانست با همه مشکلات ارضی و سماوی ،در پی کشت و کار و برداشت از درختان پسته درهمین نزدیکی ها ،به جای پیمودن راه نسبتا دور ولایتش میبود ،که یقینا در ان باب نیز جانشینانش راه او را ادامه خواهند داد .. یاد و خاطره اش گرامی / 31شهریور ضیا ء مصباح