افشاگری های نمایندگان مجلس شورای ملی در سال ۵۷ به سرنگونی شاه یاری رساند!

انقلاب بهمن همچون بهمنی سهمگین از ارتفاعات  کوهستان ها فرود آمد  و بیشتر حقایق تاریخ را در عمق برف های یخ زده و سنگین دفن کرد و تا به امروز از هر گوشه ای حقایقی از علت های فاجعه ۵۷ رخ می نماید

افشاگری های برخی از نمایندگان  مجلس شورای ملی در سال ۵۷ علیه رژیم شاه ، سرنگونی حکومت سابق را سرعت بخشید. مردم در رادیو و تلویزیون  حکومتی آشکارا  مشاهده  کردند که در حکومت شاه تا چه اندازه ای بی قانونی،رشوه خواری و رابطه های پنهانی بجای ضابطه  های قانونی رواج یافته و نهادینه شده است.بنی احمد و محسن  پزشکپور بطور علنی از تبعید خمینی به نجف انتقاد می کردند و آنرا  غیر قانونی توصیف می نمودند. مردم وقتی دیدند که نمایندگان  مجلس که سخنرانی هایشان هر روز در رادیو و تلوزیون بطور زنده پخش می شد ، حقایق بی شماریست که قبل از آن  از آن  با خبر نبودند.نمایندگان مجلس شورای ملی رسما به بلند گوی اعتراضات  و انتقادهای  علنی تبدیل  شده بودند و مردم اعتقاد یافته بودند که حکومت  شاه نمایندگان  مجلس شورای ملی را مجبور به سکوت واداشته  بودند که اینک در آزادی  نسبی به سخن در آمده  اند

یکی از خصوصیات  اشتباه شاه در بحران آفرینی های و تضاد با رجال سیاسی و دولتمران و عدم مشاوره پذیری بود.،تضاد آفرینی های شاه در تمام طول سلطنتش موج می زد. تاسیس حزب رستاخیز یک بحران سازی اشکار در سطح جامعه بود که آزادی های سیاسی نیم بند را به انقیاد کشاند .شاه نتوانست سه حزب سیاسی ارام و مطیع  حزب ایران نوین ، حزب مردم و پان ایرانیست را تحمل نماید .برای مثال در سال ۵۷ آنقدر  دست به عقب نشینی زد که به اولین کسی تبدیل  شد که به عقب گرایی نیروهای مذهبی عنوان انقلاب بدهد.

افشاگری ها مجلس شورای ملی  سال ۵۷ به  

سرنگونی شاه منجر شد

چرا که شاه موقعی آزادی  تربیون در اختیار نمایندگان مجلس شورای ملی قرار داد که نمایندگان نیز برای انقلابی بودن خود تلاش می ورزیدند  و خود را مخالف حکومت شاه  جلوه  می دادند. نمایندگان مجلس شورای مجلس

در انتقاد از بی عدالتی ها و پارتی بازی های زمان شاه از اپوزیسیون  سبقت می گرفتند.روزنانه ها به ارگان اپوزیسیون تبدیل  شده بودند و هر روز یک افشاگری در رسانه های عمومی ظاهر می شد و به به انتقادهای مخالفان قانونیت می بخشید

برخی از نمایندگان مجلس شورای ملی به سرنگونی حکومت شاه اعتقاد یافته بودند و بدین خاطر می خواستند آینده  سیاسی خویش را در حکومت آتی  تحکیم بخشند و بهمین لحاظ به انتقاد های آتشین  و انقلابی روی آورده بودند تا با انقلابیون همسویی نشان دهند اما حکومت برآمده  از فاجعه ۵۷ همه آنها  را پس از سرنگونی شاه زندانی  کرد و دستمزد  آنها  بدین شکل پرداخت کرد.

احمد بنی‌احمد یکی از نمایندگان تبریز در دروه ۲۴ مجلس شورای ملی (آخرین دور مجلس شورای ملی، قبل از انقلاب ۱۳۵۷) بود.

او از نمایندگان منتقد حکومت پهلوی بود و سخنرانیهای آتشینی در مخالفت با شرایط موجود ایراد می کرد