مصطفی فقیهی
شگفتا از اعتماد به نفسِ بر عرش نشسته‌ی این فرد!
می‌داند انگلیسی نمی‌داند، اما باز هم دوست دارد شانس خود را امتحان کند!
نه پای تخته‌ی کلاس ششم که نهایتاً چند دانش‌آموز بخندند و معلم، نمره‌ی پایین دهد؛ بل‌که این اتفاقِ حیرت‌انگیز، در «شورای امنیت سازمان ملل» و در مقابل نماینده‌ی ارشد کشورها و چشمان صدها میلیون نفر به وقوع پیوسته است.
آبروی ملی که علی‌القاعده، ریالی برای حضرات ارزش ندارد؛ اما پرسش این است که در منظومه‌ی فکری اینان، خیر و صلاح شخصی چگونه تعریف می‌شود؟
و لابد، سخنرانی را که به سرانجام رسانده، ژستِ اقتداری دست‌نیافتنی برای حضار و هیأت‌همراه‌ش گرفته که «بَـــه! باز هم مثل همیشه، تو بُردی حسین»! و بالاخص آن‌جا که فرمود: گزّه
پی‌نوشت: بحرانِ «اعتماد به نفس کاذِب» و میل به مبالغه‌ی بیش از حد درمورد استعدادها و توانایی‌های شخصی، از دردهای بزرگ این روزهای کشور است.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید