کپی برداری محض بعضی از ایرانی ها در تحلیل های اجتماعی برای مثال از اصطلاح * محافظه کار* که در در غرب رایج هست استفاده میشود که هیچ تناسبی مسائل ایران ندارد. برای مثال مفهوم محافظه کار برای احزاب محافظه کار مانند حزب های دمکرات مسیحی اروپا که به دمکراسی ،حقوق بشر و آرای عمومی و همه مفاهیم حکومت آزاد مبتنی می باشد وفادارند گفته میشود اما آیا این اصطلاح برای احزاب اسلامی که خواهان اجرای قوانین اسلام هستند مطابقت دارد؟
بیشتر ایرانی ها فقط دوست دارند از پیروزی هایی که بدان دست نیافته اند بنویسند ، بخوانند و شايد لذت ببرند!
شوربختانه تنها اقلیتی از ایرانی های دورنگر انگشت بر واقعیات می گذارند و حقیقت ها را باز گو می کنند.
** داستان نادرشاه را شنيده‌ايد كه وقتي مقابل عثمانی ها شكست خورد، به سردارها گفت، بنويسيد: ما شكست خورديم. اما ميرزا مهدي خان کاتب نوشت: «چشم زخمي به ارتش ما وارد آمد». وقتي نوشته را به دست نادرشاه دادند، آن را پرت كرد آن طرف و گفت: بنويس با ما چه كردند. او اين قدرت را داشت كه بگويد ما شكست خورديم**
تحلیل و تشریح واقعیاتی که در جامعه رخ می دهد شیوه نوشتاری من از سال ۱۳۸۵ بوده است.ادعای نویسندگی و آکادميک نداشته و ندارم و اصلا با خط کش معلومات جامعه شناسی متددهای غربی به جامعه ایران نگاه نمی کنم!
چون شیوه زندگی مردم و تاریخ عقب ماندگی و تکامل شهرهای قم ، مشهد ،اصفهان و تبریز هیچ شباهتی به مردم و زمینه های تاریخی لندن و پاریس و برلین ندارند که از مفهوم های علمی آن جوامع برای جامعه ایران بکار گرفته شود!
**ایرانی ار به سان اروپاییان نشد
ایران‌زمین به سان اروپا نمی‌شود**
میرزاده عشقی
از متن جامعه می نويسم از تصورات شخصی خود در باره مردم دوری می ورزم!
تحلیل گر رستم و افراسیابی نیستم که در مرگ سهراب اشک و اندوه بریزم .
تحلیل گر ساده نویس و حقیقت گویی هستم که از واقعیاتی به چشم دیده ام
می نویسم و به همین خاطر شاید نوشته هایم به مزاج بعضی ها خوش نمی آید.
آری! اگر سال گذشته در فوران تظاهرات خیابانی که توسط شجاع ترین بخش اقلیت جامعه که به خیابان‌ها آمده بودند اکثریت مردم به یاری آنها می شتافتند امروز در وضعیت دیگر بسر می بردیم .اگر مردم مانند جنبش سبز به خیابان‌ها می آمدند ،کار رژیم تمام شده بود. چرا که جنبش سبزی ها و بسیاری دیگر از نیروهای متوهم اصلاحات نیز به عبور از نظام اسلامی رسیده اند و حاضر به پیوستن به تظاهرات میلیونی مردم بودند.
تمام فیلم های تظاهرات جنبش مهسا را به بدقت نگاه کنید، موقعی که تعداد شرکت کنندگان تظاهرات بیش ۱۰هزار نفر بود پلیس پا فرار می‌گذاشت اما روزهایی که تعدادتظاهرات کم بود پلیس به سرکوب روی می آورد و عاقبت در سراسر ایران ۱۰۰هزار نفر از مبارزان دلاور توسط پلیس رژیم دستگیر شدند و جنبش فروکش کرد.
جنبش مهسا به لحاظ بین المللی از استقبال و مورد حمایت شایانی قرار گرفت.
هنرمندان و نویسندگان بسیار زیادی در برابر دوربین ها در همبستگی با جنبش مردم، گیسوی خود قیچی کردند.
دولت های غربی بطور علنی از تظاهرات اعتراضی حمایت کردند تا آنجایی که مکرون در کاخ ریاست جمهوری فرانسه با مسیح علی نژاد که مورد کینه بعضی از ایرانی ها هست،ملاقات کرد و همین باعث خشم رژیم اسلامی گردید!
این دروغ بزرگی هست که بعضی از ایرانی ها بعد از فروکش کردن جنبش مهسایی سر زبان‌ها انداخته اند.
** غرب در جنبش مهسایی خواهان سرنگونی رژیم اسلامی نبود**
بعضی از ایرانی همواره بدنبال مقصر می گردند. همان حکایت عروسی هست که نمی توانست برقصد ،گفت دیوار کج هست!
در دورانی که رژیم ولایت فقیه کاملا در کنار روسیه ایستاده و سلاح ، تجهیزات به روسیه ارسال می‌کند تا علیه اوکراین بکار گرفته شود، پس به نفع غرب بود که رژیم اسلامی بعنوان متحد استراتژیکی در جنوب کشورش ،در این برهه زمانی سرنگون شود تا ضربه ای کارساز به روسیه وارد آید!
حالا می خواهیم سالگرد شکست را برگزار کنیم یا سالگرد پیروزی را ؟
چرا همان مردم زیر خط فقر که تعدادشان به ۴۰
درصد جامعه نیز می رسد به تظاهرات نپیوستند؟
سال ۷۸ در جنبش دانشجویی ،دانشجویان که فرزندان این جامعه هستند را از پنجره های خوابگاه ها به بیرون پرتاب کردند و مردم فقط تماشاچیان خنثی بودند!
آری سال های درازی بودند که مردم منتظر احتراق جرقه بزرگ بودند و جرقه آتشفشان زده شد اما مردم فقط از آن سوی پنجره ها نظاره گردند بودند و تنها با دوربین های تلفن همراه فیلمبرداری کردند و بس!
تراژدی در این بود که گاهی اوقات تعداد فیلمبرداران از تظاهرکنندگان بیشتر به نظر می رسیدند.
در پایان خاطر نشان میسازم که کوتاه نویسی و دقیقا به موضوع پرداختن بدون اینکه وقت خواننده که در حال حاضر زمان طلاست!! گرفته شود بهتر است بدون معطلی باید رفت به اصل مطلب و بحث نباید پیچیده شود چرا که مردم در پیچیدگی های روز مره خود گرفتارند!
در ضمن فقط با امیدواری کاری پیش نمی رود و رژیم اسلامی با ندانم کاری های اپوزیسیون در آستانه ۴۵ سالگی هست!
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید