دولت رئیسی با طرح جذب ۱۵۰۰ تن از نیروهای سهمیه‌ای برای جایگزینی با اساتید اخراجی ضربه مهلکی به پیکره نهاد علمی کشور وارد خواهد کرد. این ضربه تنها با کودتای فرهنگی در سال۵۹ قابل مقایسه است
بنا به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سومین موج گسترده اخراج اساتید دانشگاه‌ها در جریان است. اخراج اساتید مجرب و به کارگیری افراد سهمیه‌ای را می‌توان بزرگترین ضربه به پیکره جامعه علمی کشور محسوب کرد. بسیاری از کارشناسان، این موج را کودتا علیه نظام علم و یا شلیک به مغز نظام علم نامید‌ه‌اند.
اخراج گسترده استادان معترض در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ را می‌توان پاتک نیروهای سرکوبگر برای بازپس‌گیری مواضع خود در دانشگاه‌ها نامید. این موج از اخراج اساتید آغاز شده و در ادامه به تعلیق و اخراج دانشجویان خواهد انجامید. نیروهای سرکوبگر برای افزایش فشار به دانشگاهیان، تفکیک جنسیتی در کلاس‌های درس را آغاز کرده‌اند.
تشدید سرکوب در دانشگاه‌ها با اخراج اساتید
معاونت فرهنگی، دانشجویی دانشگاه فردوسی طی بخشنامه‌ای خطاب به مسئولین دانشکده‌ها از اجرای طرح «تفکیک جنسیتی در کلاس‌ها» خبر داد. این اقدام یادآور اولین روزهای بازگشایی دانشگاه‌ها پس از کودتای فرهنگی در سال۵۹ می‌باشد. اقدامی که تنها در ۲ کشور جهان افغانستان و ایران انجام شده و هدف اصلی آن محدود کردن ادامه تحصیل برای خانم‌ها می‌باشد.
همچنین اخباری از پرونده‌سازی برای نزدیک به ۴۰۰ دانشجوی دانشگاه امیرکبیر که سال گذشته در اعتراضات سراسری شرکت داشته‌اند رسیده است. شماری از این دانشجویان هم‌اکنون زندانی می‌باشند.
طرح شکست خورده جذب نیروهای بسیجی برای جایگزینی
اخراج اساتید دانشگاه‌ها، حذف برخی از رشته‌های تحصیلی و کاهش پذیرش برخی از رشته‌ها نشان از طرح‌های سرکوبگرانه حکومت برای کنترل دانشگاه است.
دولت رئیسی با طرح جذب ۱۵۰۰ تن از نیروهای سهمیه‌ای برای جایگزینی با اساتید اخراجی ضربه مهلکی به پیکره نظام علمی کشور وارد خواهد کرد. این ضربه تنها با کودتای فرهنگی در سال۵۹ قابل مقایسه است. در آن سال‌ها سران حکومت با تعطیلی دانشگاه‌ها به مدت ۳ سال، اخراج اساتید و دانشجویان غیرحکومتی ضربه‌ای به نظام علمی کشور وارد کردند که حتی پس از ۴ دهه تاثیرات منفی آن قابل مشاهده است.
در آن سال‌ها نیز سران حکومت تلاش کردند با استفاده از فیلتر‌های گوناگون از ورود دانشجویان معترض به دانشگاه‌ها جلوگیری کنند. آنها در سرداشتند که روح آزادی‌خواهی را از دانشگاه‌ها بیرون کرده و با جو سرکوب آنها را مجبور به انقیاد کنند. اما اعتراضات دانشجویی در سال‌های ۷۸، ۸۸ و …نشان داد که این تلاش نافرجام بوده است.
افزایش نارضایتی‌ها با تشدید سرکوب دانشگاه‌ها
خیز کنونی سران حکومت برای سرکوب دانشگاه‌ها تنها زمینه‌ساز افرایش اعتراضات دانشجویی خواهد بود. پایین آمدن سطح علمی دانشگاه‌ها در یک دهه گذشته در رده‌بندی شانگهای یک نمونه از عملکرد مخرب سران حکومت است. مهاجرت از نخبگان به ورزشکاران، پزشکان و کادر درمان، صاحبان حرف و حالا به دانش‌آموزان رسیده است. تاثیر سرکوب دانشگاه‌ها در آینده نزدیک با بالا گرفتن بحران نیروی انسانی در کشور قابل مشاهده خواهد بود. هر اقدام سران حکومت بدلیل بودن در بن‌بست استراتژیکی، مانند دست و پا زدن در باتلاق است و تنها به فرورفتن بیشتر آنها منجر خواهد شد. به همین دلیل، اخراج اساتید و سرکوب دانشگاه‌ها به عنوان جزیی از جامعه تنها به سرنگونی این حکومت سرعت خواهد داد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید