بـا آنهـا، هـرگـز

اگـر "ملی مذهبی"،"اصلاح طلب"، نهضت آزادی و سبـز 

"آشتی ملی" را فـریـاد کنند!

گوش های من برای شنیدن آن کـر است.

اگـر از دهـانِ زشتِ اهریمنـان ِ چمپاتمه زده بر سرزمینم

نغمهِ "انتخـابـات آزاد" شنیده شود!

هرگز پـژواک آن صـدا،

نـه خواهـم بـود.

در تمام این دوران که شب،

در برابر ظلم و ستم بیش از سه دهه ابر سیاه بر سرزمینم

به ستایش سیـاهـی خود می نشیند

چطور می توان آن لاله های سُرخ ِ عشق

یـا آن گُـل های نوشکُفته سرزمینم را

که با شمشیر جهل و خرافات پـر پـر شده اند

به حافظه فراموشی سپُـرد!؟

من، هرگز به پیـامِ  شمـا خائنیـن به ملت

که با خونِ گُـل های اُمیـد که هرگز فـردا را ندیدند،

عجین شده است،

آری، نـه خواهم گفت و به پای صندق رأی شما نخواهم رفت

خـون نـدا، سهراب و سَتـارهای آن سرزمین

یادگاران حکومت ننگین شماست که در این دشت و بـرزن

ملتی را به سوگشـان نشاندید.

در سِرشت ِ اهریمنی شمـا

"انتخابات آزاد" معنایی ندارد

دهـانتـان لبریز از خـون جوانان ایران زمین

پاک نخواهد شد با هیچ سُخنی

جُـز ،

بـا فنـا شدن در خشم جوانان همان سرزمین.

من،

پـژواک ِ فـریـادِ خشـم آنـانـم.

سرزمینم آن روز انتخابات آزاد را می بیند

که کُلیت نظام خون و جنون جمهوری اسلامی

در آتش  دوزخ ِ همین زمانه،

رقص مرگ خود را 

در شعله های خشم  ِ

هزاران مادران سیاه جامه تن، ببینید 

دیـر نیست رقص مرگ شما آدم کُشان

در کنـار، رقص عاشقانِ رهایی ایران زمین .

پنجشنبه 23 خرداد 1392 - استکهلم