گلرخ ایرایی، فعال مدنی و از بازداشت‌شدگان خیزش سراسری که از ۲۰۰ روز پیش در زندان به سر می‌برد، با حکم قاضی ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به تحمل هفت سال حبس تعزیزی محکوم شد.
بر اساس حکم صادر شده برای ایرایی، او بابت اتهام «اجتماع و تبانی» به شش سال حبس و بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده است.
این فعال مدنی همچنین به دو سال ممنوعیت خروج از کشور، دو سال ممنوعیت حضور در تهران، دو سال ممنوعیت حضور در احزاب، گروه‌ها و دسته‌جات و ضبط گوشی تلفن همراه نیز محکوم شده است.
در صورت قطعی شدن این حکم در دادگاه تجدیدنظر، از این میزان حبس، شش سال زندان در خصوص گلرخ ایرایی قابل اجرا خواهد بود.
این در حالی است که در قانون مجازات جمهوری اسلامی حداکثر میزان مجازات تعیین شده برای اتهام اجتماع و تبانی پنج سال حبس تعیین شده اما افشاری، گلرخ ایرایی را بابت این اتهام به شش سال حبس محکوم و عنوان کرده که به دلیل تکرار جرم در پرونده‌های پیشین این میزان حبس را صادر کرده است.
ایرایی اما در هیچ‌کدام از پرونده‌های پیشین خود بابت اتهام اجتماع و تبانی محکومیت قطعی نداشته است.
نهادهای امنیتی و قوه قضاییه در این مدت بارها به شیوه‌های مختلف به گلرخ ایرایی و خانواده‌اش فشار آورده و گفته‌اند تنها راه رهایی او از زندان نوشتن درخواست کتبی برای گرفتن عفو از علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی است.
این خواسته هر بار با پاسخ منفی از سوی گلرخ ایرایی مواجه شده است.
افشاری گفته است که چون گلرخ ایرایی «درخواست عفو» ننوشته، با آزادی موقت او به قید وثیقه تا پایان مراحل دادرسی موافقت نمی‌کند.
گلرخ ایرایی اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۱ پس از تحمل سال‌ها حبس از زندان آزاد شد. آزادی او اما تنها چهار ماه دوام داشت و چهارم مهر ۱۴۰۱، پس از شکسته شدن در خانه‌اش به دست نیروهای امنیتی، بار دیگر همراه با ضرب و جرح بازداشت شد.
او مدت‌ها در بازداشتگاه‌های پلیس امنیت، آگاهی شاپور و زندان قرچک ورامین بود و از روز هشت آذر ۱۴۰۱ در بند زنان زندان اوین است.
جلسه دادگاه گلرخ ایرایی روز چهارشنبه ۱۴ دی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری برگزار شد.
در جریان این جلسه، قاضی او را به «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام» متهم کرد.
افشاری در جریان جلسه دادگاه برای مصداق اتهامات انتسابی بدون وجود و ارائه هر گونه سندی گفت که ایرایی و تعدادی دیگر از بازداشت‌شدگان، بعد از حضور در خانه او و تشکیل جلسه، در اعتراضات شرکت می‌کردند.
او همچنین به توییت‌ها، پست‌ها و استوری‌های ایرایی در اینستاگرام از جمله چند استوری درباره فراخوان‌ها برای حضور گسترده‌تر در خیابان و توییتی حاوی اصطلاح «رژیم کودک‌کش»، به عنوان سند برای اتهام اجتماع و تبانی استناد کرد.
گلرخ ایرایی و وکیلش در دفاعیات خود گفتند هیچ یک از این موارد مصداق اتهام اجتماع و تبانی نیست اما افشاری در پاسخ به آن‌ها گفت سندی برای اثبات لازم ندارد و مهم این است که موضوع برای خودش محرز شده.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید