گذری بر نگرش ها !

روحانی چگونه می اندیشید ؟؟( نقبی به گذشته )

شادروان روحانی که 8 سال سکان هدایت  !! این جامعه را با همه معضلات و نبود اقتدار لازم  عهده دار بود و امروز با عملکرد عجیب جانشینش (که تابع مطلق و فرانبردار انانی است که در پشت پرده ان میکنند که نشاید ....) میتوان او را بنسبت فردی در برابربیت نافرمان  و با توجه به تحصیلاتش هر چند رانتی در انگلستان اینده نگر ،در پی نام و نشان و میهن دوست دانست –

 ایشان در مقوله روند"تصمیم‌سازی" در کتابچه ای با عنوان «چالش مسئولیت تصمیم گیری »مینویسد: "هرگاه گزارش‌دهی به مسئولان  بالادستی که گریزی از توجه و هماهنگی با قدرت فرا قانونی اما متداول شده انان نیست - به طور دقیق انجام نشده،  چالش بزرگی در کشور ایجاد شده و خسارتهای عظیمی از ابعاد مختلف به کشور وارد شده و هیچ کس مسئولیت انرا عهده دار نشده است .

*وی  در گیر معضلات بسیار عظیم مدیریت مملکت طی 8 سال پر فراز و نشیب انهم در روزگار تحت کنترل وسایل ارتباط جمعی مدرن و  اینترنت و حضور بیش از 30 میلیون جوان تحصیل کرده و.... در گذشته های نه چندان دور  "عدم اعتماد و اطمینان و بدبینی به غرب در مسائل بین المللی" را مشکلی مضاعف برشمرده و رفع نکردن این موانع را، عامل تکرار چالش‌هادر اینده میداند و تلویحا میگوید :

*تصمیم‌گیر نهایی  با همه اختیارات فرا قانونی ،بدون پاسخگوئی  بارها بی‌اعتمادی و بدبینی  به غرب را اعلام کرده  که نمونه بارز این بینش ،تصمیمات یکسویه اخیرحکومت در رابطه با مسایلی است که در تعریفی ابتدائی در حیطه اختیارات دولتها  براساس منافع ملی و مصالح جامعه تعریف میشود .

*ایشان  از سوی دیگر جریان‌ها و گروه‌های سیاسی را  تاثیرگذار در تصمیم‌های سرنوشت ساز میداندو مینویسد  : «گاهی شاهد رقابت ناسالم گروه‌های سیاسی با یکدیگر و اقدامات نابجای عده‌ای هستیم که میتوانند حرف‌های نادرست خود را با هیاهو ، تبلیغات و یا به واسطه ارتباط با مقامات مختلف با تکیه بر زر، زور و تزویر به کرسی بنشانند» و ظاهرا عملکرد خود را بطول سالیان در شورای امنیت ملی با انهمه تصمیمات خلاف منافع ملی فراموش کرده است .

*این مسئول سابق هشیار اما فاقد اختیارات لازم - با نقبی به گذشته - به ماجرای  گروگانگیری رهبران اصلاح طلب امروز ! و جنگ اشاره و میگوید در مقطعی که مسئولین تصمیم داشتند آنرا حل کنندکسی جرئت نمیکرد پیش قدم شود و در این رابطه « چالش مسئولیت تصمیم‌گیری »را مطرح ومیگوید :عده‌ای بی‌مسئولیت پیوسته مترصد دمیدن بر شیپور سرزنش و تهمت اند.

* روحانی تاکید دارد که در "مقطع زمانی کنونی هم کم و بیش شاهد نمونه‌هایی از« چالش مسئولیت تصمیم‌گیری » در کشور هستیم و یادآور می‌شودکه تمام کشورهای بزرگ دنیا در شرایط حساس، اقدام به تصمیم‌گیری‌های سرنوشت‌ ساز می‌کنند. "در این شرایط، اغلب تصمیم‌گیرندگان و رهبران سیاسی، مردم را قانع میکنند یا از قدرت کنار میروند و نمونه برخورد دولت مکزیک را  با نگاهی زیرکانه مد نظر دارد  :

** وقتی ترامپ رئیس جمهور شد، بلافاصله با معاهدۀ  نفتا (NAFTA) مخالفت کرد و گفت باید از اول مذاکره و توافق شود. دولتِ عاقلِ مکزیک در مقابل ترامپ نایستاد ، بحث نکرد و برای کاخ سفید خط و نشان نکشید، بلکه بلافاصله تجدیدنظر و مذاکره را قبول کرد. پس از شش ماه مذاکره، معاهدۀ نفتا  به «معاهدۀ آمریکا-مکزیک-کانادا » تغییر یافت و مکزیک کماکان سالانه بالای ۶۰۰ میلیارد دلار با آمریکا تبادل میکند.

سیاست‌مداران هوشمند مکزیک  بخصوص در دورۀ «تیلرسون »متوجه شدند اصل قضیه، رضایتِ روانی بود.

کانون تئوریک برخورد حکیمانه و عاقلانۀ مکزیک در این بود که «واقعیتِ رئیس جمهور شدن ترامپ» را پذیرفت ،

*رهبرانِ و دستگاه متبحر دیپلماسی مکزیک که اقتصاد جهان و سیاست آمریکا را دقیق، عمیق و واقع‌بینانه درک می‌کنند - نشان دادند که اِعمال منافعِ ملی ابتدا ازواقعیت‌ها شروع می‌شود.

*چین نیز با  ترامپ مذاکره کرد و در عین سخت‌گیری و تداوم گفتگوها، مانع از بدتر شدن فضای سیاسی میان خود وآمریکا شدند.

روحانی« در خلوت کابینه » با صراحت برامده از بینشی مناسب البته با توجه به اصل نسبیت میگفت  :
آیا جانشینش قادر است  دیگر تصمیم‌گیران را که اصل مسلم« وحدت فر ماندهی و مسئولیت و اختیار » را در دهه ای اخیر انهم آگاهانه بشدت تضعیف نموده وبا تکیه بر زر، زور و تزویر انهم با در اختیار داشتن تریبون های گسترده و در اختیار داشتن « اتش به اختیاران » پاسخگوئی ندارند ! به راه‌حل‌های منطقی و مناسب  قانع سازد
در حالیکه فرد منتصب  در تبلیغات انتخاباتی 28 خرداد سال بگذشته در کمال حیرت و تاسف « از بلند نظری، اهداف بلند برای پیشرفت و ترقی کشورانهم در 700 صفحه ،سخنی به میان نیاورد » و تمامی  نگاه « به اعلام   نیازهای مادی افراد عادی گرفتار معاش و دغدغه فردا ضمنا ناتوان از هر گونه برنامه ریزی بدون آینده نگری »استوار شده بود و همه در حد  تامین مبالغی کمک معاش و یا قول های محاسبه نشده برای تامین مسکن  یا نظارت بر بازار ! و کنترل توزیع مواد یا  قیمت مرغ و علوفه صحبت کردند.،.....که حاصل انهمه وعده عوام فریبانه را در این روزگار با دلار بالای 41 هزار تومانی همگان با پوست و رگ خود در تمامی زمینه ها لمس نموده و در عرصه خیابان با هجوم انتظارات بحق اغلب اقشار جامعه در زمینه حقوق شهر وندی و تبعات ان مواجه است ....

 یادمان نرفته شادروان بازرگان خود را چاقوئی بی دسته اما پاسخگو در ضمن فاقد اختیار میدانست و شهامت استعفاءو باقی گذاردن نام نیک را با ازادگی- پاک دستی  و معرفت تمام از خود نشان داد ......