یکی از برندگان جایزه‌ی 2023 اولاف پالمه در سوئد، خانم نرگس محمدی است. ایشان این جایزه را برای مبارزه در جهت تامین حقوق زنان و آزادی بیان درایران دریافت کرده‌اند.
در مبارزه برای تامین آزادی زنان هنگامی که حقوق بشر به خاطر؛ جنگ، خشونت و استبداد تهدید می‌شود، این سه زن همراه با بسیاری از خواهران مبارز خویش در زندگی و فعالیت‌شان، سرچشمه‌ی الهام دیگران شدند. آنان با پشتکار خویش راه مبارزه برای دستیابی به اصول اولیه‌ی حقوق بشری را برای زنان و مردان شجاع هموار کردند.
2023 års Olof Olof Palmepris till
Marta Chumalo, Ukraina, Eren Keskin, Turkiet, Narges Mohammadi,
نرگس محمدی (زادهٔ ۱ اردیبهشت ۱۳۵۱) فعال حقوق بشر، زندانی سیاسی، عضو سابق شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح طلبان تحکیم وحدت و نایب رئیس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر است. او در سال ۲۰۰۹ میلادی برنده جایزه بین‌المللی بنیاد الکساندر لانگر شد. همسرش تقی رحمانی نیز از فعالان سیاسی است. او هم‌اکنون در زندان اوین به‌سر می‌برد.[۲][۳] بی‌بی‌سی در سال ۲۰۲۲ او را یکی از ۱۰۰ زن الهام‌بخش و اثرگذار در جهان معرفی کرد.
زندگی‌نامه
نرگس محمدی در سال ۱۳۵۱ در زنجان زاده شد و پس از پایان دبیرستان در رشتهٔ فیزیک کاربردی دانشگاه امام خمینی قزوین ادامه تحصیل داد. او یکی از مؤسسان «تشکل دانشجویی روشنگران» در این دانشگاه بود و در دوران فعالیت دانشجویی‌اش، دو بار هنگام برگزاری نشست‌های دانشجویی بازداشت شد. وی در دوران دانشجویی، سازمان‌دهنده و مشارکت کننده در صعود به بلندترین قله‌های ایران بود ولی به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش از ورود او به گروه‌های کوهنوردی ممانعت به عمل آمد.[نیازمند منبع]
روزنامه‌نگاری
محمدی از سال ۱۳۷۵ خورشیدی روزنامه‌نگاری را در نشریه پیام هاجر آغاز کرد و در نشریات دیگر نیز مقاله‌هایی دربارهٔ مسایل زنان، مسایل دانشجویان و حقوق بشر چاپ کرد.
ازدواج
او در سال ۱۳۷۸ با تقی رحمانی نویسنده، استاد دانشگاه، فعّال و زندانی سیاسی ازدواج کرد و دارای دو فرزند است.[نیازمند منبع]
کانون مدافعان حقوق بشر
نرگس محمدی سپس به عضویت کانون مدافعان حقوق بشر درآمد و اکنون نایب رئیس این کانون و رئیس کمیتهٔ زنانِ این کانون است.[۲] ریاست این کانون برعهده شیرین عبادی —برندهٔ جایزهٔ صلحِ نوبل— است.[۵]
شورای ملی صلح در ایران
پس از تأسیس شورای ملی صلح در ایران که در سال ۱۳۸۷ توسط ۸۳ شخصیت اجتماعی-سیاسی-فرهنگی با محور صلح و حقوق بشر تشکیل شد،[۲] در سال ۲۰۰۸ در انتخابات داخلی این شورا به عنوان رئیس هیئت اجرایی آن برگزیده شد.[۶]
او معتقد است: جامعهٔ ایران با قطعیت خواهان حقوقِ دموکراتیکِ خویش است. دانشجویان، کارگران، معلمان، زنان و جوانان مطالبات مشخصی دارند و حکومت ناگزیر است به آنها پاسخ دهد؛ پاسخی قانع‌کننده و رضایت‌بخش. این مطالبات تنها مسئله و مشکل بخش الیت جامعه نیست، بلکه خواست تمام ملت ایران است»
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
مطالب مرتبط:
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید