شير كه پير ميشود، روباه هم ميايد وبا....اش بازي ميكند

روزكار غريبي است. درامتداد تلاشهاي اصلاح طلبان حكومتي ،جندي است كه شيخ خندان، ودوستش تلاشهاي خود ،در جهت بيشروي اصلاحات را،بازي در معركه انتخابات ميبينند. 

اين دو شيخ يكي خندان و ديكري نكران،همجنان، دور بر اين جنازه مرده جمهوري اسلامي ميزنند،واصلاحات را كه با تلاشهاي فراوان وهزينه دادن بس سنكين وخونين مردم نتوانستند از طريق مجراي طبيعي و اورال به حلقوم اين جنازه بنمايند. 

سعي بر شياف ان از مجراي انال نموده اند. 

ولي اينبار ،اين عمل بس زشت و كريه ميباشد كه خود از انجام ان شرم دارند. 

كويا بايداري به عهد(جمهوري اسلامي نه فكر كنيد مردم)انجام كار را ، بس از رايزنيهاي متمادي انها با رجال!!!!!!بس واجب نموده است. 

حالا اين دو شيخ دست به دامان اصحاب كهف شده اند ،كه اين كار را به ان دو بزركواران اقايان موسوي و كروبي واكذار نمايند. دو نفري كه در بيخبري مطلق از حوادث روز و جامعه ميباشند. 

و شايد با سناريو سازي وكمك برادران امنيتي بتوان انان را راضي به اينكار نمود. 

عجيب است ،ايا اين دوشيخ مردم را اينجنين نادان ميدانند كه مثل اهالي زير منبري ميتوان با بلغور كردن كلمات عربي كونه و بي معني انان را به صحراي كربلا برد. 

ايا اين يك توهين وقيحانه به شعور مردم نمي باشد؟

فكر كنم كه بر همكان روشن باشد كه احترام مردم به اين دو بزركوار به خاطر ايستادكي انان، بر عهد با مردم ميباشد. وكر نه همه ميدانيم كه ايندو بزركوار قرباني سيستمي مي باشند كه خود در ساختن ان شريك ميباشند. 

ديدار نزديك بنده با اقاي موسوي زماني بود كه ايشان در سمت نخست وزير محبوب امام براي سخنراني به استاديوم ساري امده بودند. 

بنده به همراه دوستان در جند قدمي تريبون ايشان نشسته بوديم. 

هوا كرم بود و نشستن در افتاب مستقيم رنج اور. ما كه مرتب و به صف جون اسيران صدر اسلام به عنوان توابين به اين نمايش اورده شده بوديم. جون مرغان ماشيني تاب نشستن در هواي ازاد را نداشتيم و بيتابي ميكرديم. 

ايشان هم صحبت از كرامات انساني واسلامي وجنك واقتصاد ومقاومت مينمودند. 

و من هم شيفته برواز ازاد برندكان در اسمان استاديوم بودم.

منصفانه بكويم ،كه ايشان را از جنس ديكر قدرت مداران حاكم نميديدم،ايشان و كادر همكارانشان همجون استاندار وقت مازندران از نسل جوانان باك وتحصيل كرده اي بودند كه مخلصانه كار ميكردند. ولي افسوس كه با داشتن هوش و اخلاص وتحصيلات علمي شيفته

حاله نور خميني شدند و در عمل فقط كاركزار حكومت براي جرخاندن جامعه در زمان جنك شدند ,همزماني كه خميني و دوستان مشغول قبضه كردن قدرت بودند. 

مشكل اين نميباشد كه شيري در بيشه نيست. 

مشكل اين است كه اين حكومت مكاران،از بدو تولد خويش هيج كاري را به بشتيباني از تعقيه وتنقيه در سلطه كري بر ايران زشت و بد نميدانستند. 

با خرج سرمايه عظيم نفتي و ملي ،اين دقلكاران توانسته اند كه سياست خارجي كشورهاي ديكروهمجنين بسيار افراد سياسي داخلي وخارجي رابه مهار خود در اورده وبيشابيش بر تداوم سلطه خويش بيافزايند. 

حكومت قرون وسطيي ايران با كمك مدرنترين ابزار وتكنيك كنترل ,وراهنمايي مشاوران امنيتي-رسانه اي جنان جوي را ميخواهند بنمايند كه هر جه هست ونيست همين است وانتخاب ديكري بجز اقلام موجود در اين بساط نميباشد. 

انكاري زمان انقلاب ٥٧و دوران ناداني ميباشد كه ملت ازاديخواه ونااكاه رادر اقتداي مخلصانه به امام، با فرياد وافوري،وافوريه بي اختياربه استقبال شير بيدار ايران زمين شاهبور بختيار بفرستند و اين مرغ طوفان را كه نجيبانه بر ساحل طوفان زده ايران نشسته بود تنها بكزارند. 

شرم بر ما باد.

به قول اموزشهاي ذرتشت:هر زماني را سوشياني ميباشد وبا بينايي وخرد است ،كه ميشود به ياري وبه ورزي دنيا در امد.

اري،اري ،اكر از همهمه و جنجال روباهان خود را فارغ نماييم وجشم خرد خويش بكشاييم، شيرزنان وشير مردان ايران راخواهيم ديد كه در انتظار ياران به نجات كاشانه خود نشسته اند. 

در اخر:

بيشكش ميكنم درودم را به شير بير بيشه،كه همجنان خردمندانه و صبورانه و باي در زنجير با لبخندي اميدوارانه ،روشني نزديك فرداي ايران را مي بيند. 

امير انتظام ، همانكه خطر را ديدو خواست در ان شب كذايي با كرفتن بيلي جلوي فاضل ابراه ولايت را به باغ ايران بكيرد،ولي دريغ از كمكي وهمتي،،،،،،، شيخ مكار تصميم مهم را به رايزني با امام هدايت كرد،واز فردا سلطه اغاز شد. 

همه از راست و جب و ميانه در كير توهمات ايدولوزي خود بودندو شيفته موضع ضد امبرياليستي امام خميني،،كه حاصلش اين شده كه ميدانيم.  

شير بيشه را با غل و زنجير به زندان بردند. 

Svenne irani