آقای ایرانی وطن دوست:

آنچه را که شما بنام آگاهی از آن نام می برید، عین ارتجاع، عقب ماندگی و تسلیم پذیری در برابر استبداد دینی می باشد. آگاهی که سلطه اسلامگرایان را بر ایران و ایرانیان برسمیت می شناسد، تبعیض نسبت به ادیان، زنان، اقوام و ... مشروع می داند ناآگاهی محض است.
3- در سوریه مردم علیه دیکتاتور بپا خاستند و جهانیان از عزیمتگاههای مختلف در کنار قیام مردم ویا در همسوئی، همکاری با اسد و حتی شرکت در قتل عام شهروندان سوری قرار گرفتند. جمهوری اسلامی دستش بخون شهروندان سوری آغشته است و از این لحاظ مایه شرمساری هر ایرانی ست که قدمی و یا قلمی برای بقاء این رژیم جنایتکار برداشته است.
4- آقای ایرانی وطن دوست؛
اگر من و شما در باره ایران و وطن سخن بگویم؛ متوجه خواهی شد که ما دو دنیای متفاوت داریم. ایران شما ایرانی ست که در آن ملاها با تکیه بر سرنیزه اسلام حکمروائی می کنند و کشوری اسلامزده در قهر تاریخ 1400 سال پیش در عربستان است که سراسر آن آثار آئین کشی، فرهنگ کشی و ایرانی کشی هویداست و از آنچه انسانی و ایرانی ست تهی گشته است. و ایران من کشوری ست که دستاوردهای تاریخی یک ملت را ارج گذاشته و چشم بفردائی بهتر برای ساکنان این سرزمین دارد. ایران من به آئین و حکومت تبعیض بنیاد، آزادی کش و انسان ستیز شما نه می گوید و بهترین شرایط دمکراتیک را برای آزادی همگانی شهروندان کشور تدارک می بیند.
5- در پایان حکومت اسد در سوریه همانقدر مشروعیت دارد که جمهوری ملاها در ایران! اگر غیر از اینست؛ خود را در انتخاباتی آزاد و دمکراتیک به قضاوت ملت ایران بگذارید!!!