امروز جرثومه فساد تتلو به مهسا امینی توهین های زشتی کرده است.

ای ملت ایران! اگر خوابید بیدار شوید اگر بیدارید هوشیار شوید!ناصر مستشار
دیگر بس است توهین  شنیدن و صحنه های رکیک دیدن و سکوت اختیار کردن!
امروز جرثومه فساد تتلو به مهسا امینی توهین های زشتی کرده است.
باید به انتظار واکنش های جامعه نظاره گر باشیم.
اگر جامعه مقابل توهین های رکیک تتلو  سکوت کند یعنی شرمساری یک ملت!
 کارل مارکس گفته بود.
* شرم یک عمل انقلابی هست*
انسان بی شرم موجودی بی وجدان هست. 
دیگر بس هست توهین شنیدن  و واکنش نشان ندادن!
در سایت بی سی سی بمناسبت سالگرد مهسا امینی مقاله روشنگرانه ای تحت عنوان *طوفان در فنجان*را خواندم .از قلم شجاعانه نویسنده لذت بردم اما به همان اندازه از وضعیت جامعه غمگین شدم که سالگرد  مهسا با  آرامی برگزار شد و  همزمان رئیسی قاتل در سازمان ملل حضور یافت و فقط نماینده کشور اسرائیل پلاکارد مهسا را هنگام سخنرانی رئیسی آدمکش بالا برد و بیرون از سازمان ملل جمعیت قلیلی از ایرانی ها برای اعتراض به حضور  رئیسی بی شعور و بی سواد تجمع کرده بودند !
با همه امیدی که به پایان رژیم ضد بشری آخوندها اعتقاد دارم ،فقط سؤالم در اینجاست:
چرا ملتی بخاطر یک مقاله توهین آمیز که در مقایسه با توهین هایی که رژیم جبار اسلامی در ۴۴ساله گذشته به مردم ایران روا داشته،آن مقاله به قلم شخصی ناشناس بنام *رشیدی مطلق* که اصلا توهین آمیز نبود ،چون در مقاله یاد شده به خمینی هندی زاده خطاب شده بود که بنظرم توهین به هندی ها بود نه به خمینی ! یک شورش کاملا ارتجاعی رخ داد اما در ۴۴سال گذشته علیرغم اینهمه توهین های بی شمار به ملت و شخصیت های تاریخی کشور مانند فردوسی ،حافظ و جشن های نوروز و پیامبر زرتشت از جانب حکومت اسلامی شده است مردم هیچ واکنشی نشان نداده اند و همچنان سکوت اختیار کرده اند.
توهین هایی که رژیم اسلامی به مردم ایران کرده ،بیگانگان و مهاجمان به میهنمان نکرده اند!
پس از انقلاب۵۷ بردار خمینی آخوند پسندیده در مصاحبه ای به صراحت اعلام کرد که اجداد ما از هند آمده اند و هیچ اتفاقی رخ نداد. 
در ۴۴سال گذشته بطور مکرر شاهد توهین های رکیک از سوی رژیم به مردم ایران بوده ایم و ملت انگار نه انگار بهشان توهین شده باشد، همچنان توهین ها را شنیده  و دیده اند اما سرشان را انداخته اند پائین و به زندگی روزمره شان ادامه می دهند.
یکی میگفت وقتی جامعه به لحاظ اقتصادی فقیر شود،بلافاصله فقر فرهنگی و بی وجدانی بر جامعه غلبه می کند و آنگاه مردم به همه اتفاقات کشور بی اعتنا و بی تفاوت می شوند.
 با نقل  جمله ای از محمد علی فردین کشتی گیر و هنرپيشه مردمی نوشته کوتاه را پایان می برم.
*این زندگی که ما داریم چه ارزشی دارد که باید هر روز برایش بمیریم*