سپتامبر 2007

همینجا اضافه میکنم نیاز مبرم تاریخی ما ، امروزه قبل از جمهوریت ، دموکراسی و حقوق بشر سکولاریسم است . آن جمهوریت، آن دموکراسی ، آن حقوق بشری که ضرورت سکولاریسم را به حاشیه براند جز یک خروس قندی تاکتیکی برای گرفتن امتیاز استراتژیکی و ایدئولوژیکی نیست. و آن سیاست ورزی که این نکته را، به ویژه با ملاحظه به سابقه خود ویژه تاریخی میهن ما، نا دیده انگارد جایش در کنار ولایت فقیه است و نمیتواند خود را اپوزیسیون بنامد.

يادم مياد در کودکي از پدرم پرسيدم رمز موفقيت در چيست؟گفت پسرم به هر جائي رفتي سعي کن خانه اي بسازي و من که بچه بودم فکر ميکردم چه طور ميشود در هر کجا خانه اي ساخت مگر با داشتن گنج قارون ولي بعدها که بزرگتر شدم فهميدم خانه بايد در دلها ساخت و همه تلاش خود را نمودم تا در دلها خانه اي بسازم و از اين پند بسيار کامها گرفتم و

این رژیم حتی می توان حرکت های ضدخودرابرای رهایی خودازیک نابودی قطعی صورت دهد. دراین میان جمهوری اسلامی به سراغ کمونیسم ها وسوسیالیستها رفته است. این رژیم که خود یکی ازبانیان فقرشدیدمردم ایران است، می خواهد با علم کردن ایده ای که درجهان بخاطربسته بودنش همانا همان کارهایی راکه جمهوری اسلامی مرتکب می شودرامرتکب می شود، برموج عدالت خواهی وآزادی طلبی مردم ایران سوارشود

دوستان تحريم انتخابات بي اثر تر از گذشته شده است . فرصت آخر را از دست ندهيم. براي موفقيت فقط بايد يك عمل را انجام داد و يك صدا را فرياد زد . از امروز ميتوان بين نيروهاي اپوزسيون يك انتخابات برگزار كرد و يك رهبري را براي يك هدف پذيرفت . اختلافات را براي زماني و فضائي آرام بگذاريم . ملت را به ميدان بياوريم براي يك هدف مشترك

به هر رو آنچه در سازمان ملل و در مجمع عمومی گفته و یا خوانده شد نشانه ای از مسائل مطرح در شرایط امروز را نداشت. برخی گفتار کنایه گونه و برخی دیگر دعوت بشریت به وحدانیت، رستگاری، آرزو و خواسته های شیعه گری بود که برای خیلی ها نا مفهوم و یا غیر قابل قبول بود. این در شرایطی مطرح می شد که میهن ما از هر سو در محاصره، با سه قطعنامه سازمان ملل مورد تحریم، در دیپلوماسی ناتوان و زمین گیر و با جنگ ویرانگر تهدید می شود.

از صدا و سيماي جمهوري اسلامي مي خواهيم اينقدر شب و روز نگويد انرزي هسته ايي حق مسلم ماست و ما را وسوسه نکند و خانواده ما را شرمنده نکند ما بچه هاي ايران از همه ي سازمانهاي بين المللي مي خواهيم به خاطر چند کيلو انرزي هسته ايي که حق مسلم ماست اينقدر ما را در فشار نگذارند ما اصلا از خير اين انرژي هسته ايي گذشته ايم ما به همان پسته ايي قانع هستيم ولي .....

نزد ِ نامدارترین گروه های ِ اپوزیسیون ِ ایرانی، حزب ِ مشروطه، با پیروی از طرح ِ مبارزه به جای ِ سرنگونی از یک سو، و بالابّرد ِ فرهنگ ِ سیاسی به جای ِ دستیابی به قدرت ِ سیاسی از سویی دیگر، تراز ِ مجد را در سوی ِ راست دچار ِ اختلال کرده است.
. فراکسیون ِ تحت ِ رهبری ِ فکری ِ فرخ ِ نگهدار، خوشبختانه، هنوز مفهوم ِ سیاست را از همه ی ِ جنبه های اش خالی نکرده است و در جست و جوی ِ روزنه ای برای ِ اعمال ِ قدرت ِ سیاسی، دست ِ کم از طریق ِ کانال ِ حکومت، می گردد.

در روزنامه آگهي سميناري ديدم كه موضوع آن پدافند غير عامل و سازو كارهاي آن بود و همينطور در ادارات برنامه هاي آموزشي ايمني پدافند غير عامل اجراء ميشود ، نهادهاي دولتي برنامه هاي دفاعي را در برابر جنگ آماده ميكنند ، همه آرام آرام در حال جا انداختن جنگ در ذهن ملت هستند
مملكت را گند برداشته است ، همه جا دزدي دولتي همه جا جنايت حكومتي اصلا كشوري به نام ايران وجود ندارد اين كشور دارد نفس آخر را ميكشد اگر دلسوزان واقعي ايران فكر نجات كشور هستند بايد الان بجنبند و كشور را نجات دهند

و اما، آنچه در این بیانیه می
خواهم بر آن تاکید کنم، خطری
ست که فضای رسانه
ای خارج را دارد تهدید می
کند: تیغ سانسور جمهوری اسلامی دارد قلم خارج کشوری
ها را هم، دست کم در عرصه مطبوعات چاپی، می
شکند و لابد بعد هم نوبت به بریدن زبان رادیوها و تلویزیون
ها می
رسد.

سمتگيری و سياست درست درمنازعه "حکومت اسلامی" با "جهان غرب" بر سر استراتژی اتمی، همکاری با سازمان ملل و پايبندی در اجرای قطعنامه های مصوب شورای امنيت است. جداسری با سازمان ملل متحد و رويگردانی از شورای امنيت، بحران را به "لحظه خطر" نزديک کرده و آبستن فاجعه است.
حمله نظامی دولت بوش به ايران- بعنوان يک احتمال بعيد- يک فاجعه نه تنها در مقياس ايران و منطقه، بلکه تمام جهان خواهد بود، پس در چنين صورتی هم حکم "عقل" اين خواهد بود که از جامعه مدنی جهانی استعانت بجوئيم و به عالی ترين مرجع بين المللی...