آوریل 2019

تیتر این مطلب را یک کاربر در بخش «صفحه شما» درج کرده بود. میخواهم به ایشان و دیگرانی که شاید چنین سوالی در ذهن شان باشد پاسخ بدهم. بد نیست اول مطلب ایشان را نگاهی بیاندازیم. نام مستعارشان ناظر است. نوشته اند: خوانندگان سئوال میکنند آیا این سایت اینترنتی، سایت "محسن کردی نامه است" یا سایت ایرانگلوبال؟! ( چند نفر از خوانندگان سوال کرده اند و شما از کجا میدانید؟ از کیانوش توکلی بپرسید لدفا و مرا هم در جریان بگذارید ممنون) در واقع تکرار مکرررات و حرفهای یکنواخت محسن آقا خسته کننده است.

کوهستان "مودر" واقع در شهرستان اراک یکی از ده ها و صدها "خاوران"های کوچک و بزرگی ست که در طول دهه خونین 60 توسط رژیم جنایت پیشۀ جمهوری اسلامی بوجود آمده و دامنه صبور این کوه خاموش اما مغرور، محل دفن پیکر های 11 تن از کمونیستها و آزادیخواهانی ست که در سال 1361 در مقابل جوخۀ آتش مزدوران جمهوری اسلامی قرار گرفتند و خون ریخته شده از جانهای شیفته و زلالشان را نثار آبیاری نهال آزادی توده های محروم نمودند.

چیزی را می خواهم یاد آوری کنم این است که بزرگترین و مشهور ترین اقتصاد دانان جهان با صراحت ثابت کرده اند، اگرکسی از 15 سالگی روزی 8 ساعت تا سن 65 سالگی کارکند، هرگز میلیونر نمی شود تا چه رسد به میلیاردر شدن نقل به معنی. برگردیم به پرسش نخست. آیا خانم سیده آل آقا می توانست بغیر ازدزدی وغارت مال مردم میلیاردرشود؟ آیا شرف و وجدان به او فشار نمی آورد؟ آیا او راحت می تواند، بخوابد؟ اینها پرسشهائی هستند که مرا بجای خانم شیخ الاسلامی آزار می دهند.

از دوست تحلیلگری که در امور پاکستان خبره است پرسیدم سفر کاپیتان سابق تیم ملی کریکت پاکستان و نخست وزیر فعلی آن کشور به مشهد و استعانت (کمک طلبیدن) از امام رضا و تمجید از برکات انقلاب اسلامی در تهران و سپس ادای احترام و دعاخوانی در مقبره آیت الله خمینی را چگونه تفسیر می کند؟ به اردو جواب داد: "عمران خان نمبر وان کلاری تا اور اب بی هه. وه سب سه اچهی طرح کیل کیلتاهه؛ چاهه عربستان کا گروند هو یا ایران کا". عمران خان همواره بازیگر (بازیکن) ماهر و "شماره یک" بوده و است. او بهتر از هرکسی می تواند

ما، ملت ایران، باید به دخالت های سپاه پاسداران در امور سیاسی ، اطلاعاتی–امنیتی ، اقتصادی و فرهنگی اعتراض کنیم . باید اعتراض کنیم به سیاستهای جنگ‌افروزانه دول منطقه ای و فرامنطقه‌ای که با سودای قدرت و سودهای هنگفت از فروش نفت و سلاح خلیج فارس را به آوردگاهی با بیشترین تراکم نیروهای جنگی و آتش افروزی، تبدیل کرده اند.