رفتن به محتوای اصلی

اوت 2017

چرا فدرالیسم و نه استقلال

اگر حاکمیت ایران آن استعداد را ندارد که حقوق ملی خلقهای غیرفارس را اعاده کند، یا بایستی با مبارزه برای جمع آوری قدرت سیاسی به آن اندازه که کافی ست دست یابیم و یا راه سازش و استحاله را برگزینیم! در میان فعالین ما این تصور وجود دارد که حاکمیت و یا ملت حاکم هرگز حقوق ملی و دمکراتیک خلق ما را اعاده نخواهد کرد. یعنی هرگز فدرالیسم را نخواهد پذیرفت. پاسخ اینست که اگر جنبش متعلق به خلقهای ساکن در ایران توانایی به دست آوردن فدرالیسم در یک کشور را نداشته باشد چگونه میتوانند شعار استقلال را جایگزین کنند؟

اسلام، دین استعماری و توتالیتاریسم

اسلام یک دین توتالیتر و استعماری است و تسلط خشونتبارعربهای اسلامی بر ایران یک حاکمیت استعماری بود. آخوند و نواندیش دینی این تجاوز استعماری را «تصرفات اسلامی» می خوانند و نخبگان انبوهی از روشنفکران و سیاسیون ایران در مورد این استعمار سکوت کرده و نقد این استعمار را نابجا می دانند. برپایه تحلیل تاریخی و آنتروپولوژیک، مدافعان اسلام مدافعان استعمار هستند و روشنفکران خاموش، مسخ شدگان اند.

دکتر یزدی داروسازی که نسخه عوضی پیچید

دکتر یزدی متعلق به شاخه ای از سیاسی- کاران ایرانی است که در عصر دنیای دوقطبی-سرمایه داری و کمونیسم- پا به دنیای سیاست گذاشتند. دنیایی که دو نیروی دمکراسی و کمونیسم دو راه متضاد رشد را در کشورها رقم می زد. در یکی اقتصاد زیر منگنه دیکتاتوری کمونیستی قرار می گرفت و در دیگری لیبرالیسم هدایت گر اقتصاد و سیاست بود. دکتر یزدی و هم فکران او ایدئولوژی ای را پی ریزی و پی گیری کردند، که در آن از کمونیسم تنفر و از دمکراسی انزجار تولید می گردید. آنها در پی اتوپیایی بودند که متاسفانه صورت واقعیت به خود گرفت.