آنچه غروب ۲۷ مرداد سال ۵۳ روی داد اولین محصول «انقلاب ایدئولوژیک» محمد تقی شهرام بود و مسئول اول آن ضربه بزرگ که گیر و پیچش فقط در این بمب و آن چاشنی خلاصه نمیشد، خود اوست نه بهرام آرام که قاطعیتش مثال زدنی بود، نه افراد فداکاری چون ناصر جوهری و لطفالله میثمی و نه هیچکس دیگر...
ظاهراً این بهرام آرام است که در تدارک آن عملیات با یک ذهن درب و داغون و پریش، اشتباهاتی را مرتکب میشود که یک نوآموز چریکی هم از آن پرهیز میکند اما درواقع محمد تقی شهرام و روش و منش او آن فاجعه را ببار آورد.