مارس 2015

آنچه اين روز ها در يمن می گذرد، بسيار بيش از آنچه بعضی ها گمان می کنند، با ميهن ما و سرنوشت ما، و تاريخ ما و ای بسا جغرافيای ما گره خورده است.
کوچکترين غفلت نظام ملايان، و کوچکترين اشتباه محاسبه ی اين راهزنانِ فعلاً راهبان، می تواند هر آنچه تا کنون از سموم نفس اينان در امان مانده است را نيز به باد فنا دهد.
دشمنان بيرونی اين آب و خاک، اين بار، شمشير را از رو بسته اند، و فقط باقی مانده است که در نخستين فرصتی که برايشان فراهم آيد يا فراهم آورده شود از غلاف، بيرونش بياورند.

جمهوري اسلامي با این بهانه که قصاص از حقوق مردم است و به دولت ارتباطی ندارد می کوشد خود را از ارتکاب به قتل و جنایت تبرعه کند در صورتی که از این احکام و اقدامات بنام اعدام های شرعی و بنام قصاص نیز همچون ابزاری پرقدرت در جهت سرکوب جامعه و تثبیت و تقویت سلطه اهریمنی خود به غایت سود می برد.

در سال ۱۳۹۳ رسانه‌های دولتی و شبه دولتی جمهوری اسلامی در اقدامی هماهنگ به دنبال طرح قاسم سلیمانی، فرمانده‌ی سپاه قدس، به عنوان یک قهرمان ملی و اسطوره‌ای مذهبی و «الهه‌ی مهربانی» بودند...روحانیت شیعه در ۳۶ سال گذشته آن چنان در جنایت و فساد و سرکوب درآمیخته است که امکان قهرمان سازی ملی از آنها وجود ندارد...همان طور که باید به مخاطبان حقنه شود که حکومت قساوت‌مند و فاسد آنها الهی است، مخاطب باید باور کند که «قصاب سوریه» نیز اسطوره‌ی مذهبی و ملی آنهاست