فوریه 2014

سیداحمد قتیل زاد حتی یک دقیقه هم برای دفاع متهم وقت نمی داد! اعدام پشت اعدام! چند نفری که از او حکم های ابد و حبس گرفتند بعدها روایت محاکمه همقطارانشان را برایم تعریف کردند، او قسی القلب بود و تنها خون آرامش می کرد! سید احمد قتیل زاد خلخالی گیلان بود! حاکم شرعی دیوانه که تا توانست کشت! حالا احمد قتیل زاد هم مرده است! اگر بهشت و جهنمی باشد شهادت چشم های "حوریه" کافی است تا قتیل زاد را به طبقه هفتم جهنم بفرستد! .....

جوانان ایرانی بجرم عدم پذیرش "مقدسات تحمیلی" اسلامگرایان بر ایرانیان، به شکنجه، زندان و اعدام محکوم می شوند! سازمان عفو بين الملل با انتشار بيانيه ای خواستار لغو حکم اعدام روح الله توانا اهل مشهد که به اتهام توهين به پيامبر مسلمانان به اعدام محکوم شده است.
کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران هم روند دادرسی و حکم اعدام آقای توانا را ناعادلانه توصيف کرده و به نقل از مادر اين متهم نوشته که او در نامه ای توبه و اظهار ندامت کرده،اما با اين حال حکم اعدامش در ديوانعالی کشور تاييد شده است.

براساس این توافق، مسیحیان ثروتمند باید معادل 13 گرم طلای خالص، مسیحیان با وضعیت مالی متوسط، نصف این رقم و مسیحیان فقیر نیز یک چهارم آن را بپردازند. القاعده سنتی را احیاء کرده است که در حمله نخست اعراب، ملت ایران از اسلام و عرب تجربه کرده بودند.
« جزیه » تنبیه مالی ایرانیانی بود که از ننگ پذیرش دین و ائین عرب سرباز زده بودند. در تهاجم اخیر برهبری سید روح الله، «جزیه» در اشکال نوین سروری دینی، آئینی و فرهنگی عرب، اسلام و اسلامگرایان را تامین می کند. رژیم گونه ای وانمود می کند که خود جزیه نمی گیرد

فریاد مادری جگر سوخته
بی پناه
تماشاگر جان کندن جگر گوشه اش!!!
35 سال نظاره گری جنایت، قتل، تجاوز، توحش و بربریت کافی نیست؟؟؟

سازمان ما، اراده کرده که بیایستد و بسازد خود را، تا که کسب شایستگی کند برای ادای سهم در ساختن ایران فردا که ایرانی باشد آزاد و دمکراتیک و مهدی برای عدالت اجتماعی. بر این اراده دیرینه خود ایستاده‌ایم. از سازمان ما نمی توان انتظار داشت که چون در برهه‌ایی از زمان دچار خطایی بزرگ شد، پس تعطیل کند کار خود را. در میدان سیاست، هیچ بی خطایی را سراغ نتوان یافت. پرخطا ترین‌ سیاسی‌ها را میان آن بخشی باید جست که چون نمی خواهد خطا کند، وارد گود هم نمی شود!

(گرهِ پیچیده و حساسیت مقطع کنونی با شکنندگی توامان نظام و زندگی احاد مردم و ناتوانی پاسخ رژیم به هیچیک از آنها، می تواند با نابردباری و غلیان نیروی عصیانی و خیزش اجتناب ناپذیر مردمی که منشأ پیدایش 88 شد را یکبار دیگر بازتولید کند و حال و هوای 88 را بازگرداند. آیا به نظر اپوزیسون برابری جو چنین نمی آید که این بار تضاد ذاتی و جدال درونی رژیم با خود و خواست نان و آزادی مردمِ تبعیضزده مهیاتر از همیشه است