نوامبر 2011

رختِ خاکستر به بَر دارد چرا این آسمان/ سوگواریم وُ سیه پوشیده تا کِی مردمان/ داغ وُ مرگِ برگ وُ گلهای گرانجان بی بهار/ تا به کِی مادر خراشد رخ، پریشان گیسوان/ این چه تصویرست کو آن سرزمینِ سربلند/ کِی عزا نازل وزان گشتیم شهره در جهان/ این چه گورستان سرا وُ خانه ی اندوه شد

ایرانیان هنوز یاد نگرفته اند برای چیزی که دسترسی به آن ندارند یا توان تغییر در آن را ندارند نباید بجان هم بیفتند و دشمن برای خود بسازند. شاهزاده ایران رضا پهلوی مجبور است از صلح بگوید. ولی شاهزاده بداند با این نسخه ایی که در دستش دارد، این نسخه برای مردم سوئیس است نه مردم ایران.

منوچهر قربانی‌فر که مهارت‌های زیادی در جذب انسان‌ها داشت و در متقاعد کردن اطرافیان متبحر بود، توانست که اعتماد هر دو طرف ایرانی و اسرائیلی را به دست آورد و بر منافع مشترک ایران و اسرائیل علیرغم وجود جمهوری اسلامی ضد اسرائیلی درایران تأکید می‌نهاد.

«خبري» كه قرار بود عصر روز شنبه 21 آبان تمام ايران و جهان را بلرزاند، صداي مهيب انفجار ملارد نبود كه حتي تا شرق تهران را هم درنورديد و همه را شوكه كرد. بلكه احتمالا انتشار يك خبر داغ و شوكه آور بود:« آيت الله خامنه اي در مراسم افتتاح سامانه موشك بالستيك به شهادت رسيد!»

دو روایت اصلی وجود دارد که فرض می‌کنند حکومت ایران بر اثر تحریم‌ها و یا تهدید جنگ در حال سقوط است. به نظر من هردو آن‌ها نادرست‌اند. روایت اول ادعا می‌کند ایران بر اساس پول اداره می‌شود و اقتصاد کشور به لبه پرتگاه نزدیک می‌شود. این مکررا به عنوان استدلالی در حمایت از تحریم‌ها یا به عنوان مثالی از بی‌کفایتی حکومت ایران مطرح شده است. ولی این روایت با حقایق جور در نمی‌آید. بانک جهانی رشد اقتصادی ایران در سال ۲۰۱۱ را ۳ درصد اعلام کرده است، و صندوق بین‌المللی پول هم می‌گوید...

به نظر می رسد در حالیکه تمام حواس مسوولین فرهنگی ! کشور به مشارکت ایران درباره انتخاب مدینه به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام در سال 2013 میلادی و حضور فعالانه در این برنامه است , فرصت , بودجه و نیروی لازم برای رسیدگی به آثار باستانی و مسائل فرهنگی و ... در داخل ایران برایشان باقی نمانده!

بدین ترتیب، ناتو نقش جدید خود را که در لیبی آزمایش کرد، تحکیم نموده و در جنگ داخلی برعلیه رژیمی که تصمیم به سرنگونی آن از قبل گرفته شده، شرکت می کند و یک گام دیگر در راه تأئید نقش ناتو بعنوان ژاندارم بین المللی برداشته خواهد شد.

زنان به‌ندرت از مديريتي كه به آن نياز دارند برخوردار مي‌شوند. مشكل اين است كه مردان - كه بيشتر پست‌هاي مديريت به وسيله آنان اشغال شده است – به اين واقعيت آگاه نيستند كه كارمندان زن متفاوتند. درواقع، مردان نياز دارند در رابطه با زنان شيوه مديريت و رهبري جديد را بياموزند. در حال حاضر در محيط‌هاي كاري، بخش كوچكي از تبعيض زنان آگاهانه انجام مي‌گيرد و بخش عمده آن ناآگاهانه است. هم مردان و هم زنان بايد بفهمند كه زنان در زندگي كاري نسبت به مردان از موقعيت بدتري برخوردارند.