می 2009

حال که تغییر قانون اساسی به شکل مطلوب و دموکراتیک به دلایلی که می­دانیم و می­بینیم ممکن نیست و فعلا در یک آرزو است، چه باید کرد؟ را حل این افراد چیست و بگویند که چگونه و در چه زمانی قادر خواهیم بود که به دمکراسی و تغییر مثبت قانون اساسی برسیم؟ در این شرایط به نظر می­رسد منطقا سه راه حل بیشتر وجود نداشته باشد: ۱ – توسل به قهر و خشونت و در واقع انقلاب برای تغییر ساختار حقوقی و حقیقی نظام حاکم (آن گونه که در سال ۵۷ اتفاق افتاد )

کاندیداهای اصلاح طلب در مجموع پایگاه‌های اجتماعی گسترده تری نسبت به اقتدارگرایان دارند و در هر حال پیروز ميدان رقابت عادلانه انتخاباتی خواهند بود، بشرطی که از هر نوع تقلب و جابجایی صندوق‌های رای پیشگیری شود. در غیر این صورت باید منتظر شورش مردم برای صیانت از آرای خود بود و شاید راز و رمز انقلاب مخملی مردم ایران در برابر استبداد سیاسی و دینی درهمین نقطه حساس نهفته باشد.

نشست انتخاباتی حامیان میرحسین موسوی، که با حضور مجید انصاری در تبریز برگزار می‌شد به خشونت کشیده شد. این نشست بنا بود جلسه پرسش و پاسخی در حول محور سیاست‌های انتخاباتی آقای موسوی باشد. اما با برخورد برخی از افراد با گروهی از معترضین که با پلاکارد و نوشته خواستار پاسخ گفتن آقای خاتمی بودند این جلسه رو به خشونت گذارد.

آقای احمدی نژاد در مصاحبه مطبوعاتی روز شنبه خود گفتند، ” ما در ایران عنوانی به نام زندانی سیاسی نداریم. اینکه از بین سه و نیم میلیون دانشجو با سه نفر برخورد شده است اصلا جای بحث ندارد.”

مرد سالاری و زن ستیزی از ویژگی های هر جامعه ی استبداد زده است. فشارهای بیش از حد به زنان و آزار و اذیت آنان به صورت یک واقعیت تاریخی در ایران موجود بوده و هست. اما پس از انقلاب با حاکم شدن تفکر تحجر گرای آخوندی مسله ی زن ستیزی ابعاد و اشکال تازه ای به خود گرفت.

اعلمی وابستگان به جریان موسوم به اصلاح طلبی را «حزب باد» معرفی کرد که تنها به دنبال کسب قدرت و منفعت هستند. او گفت: «جریان اصلاح طلبی در تهران با شکست مواجه شده است و من با اعلام کاندیداتوری خود از تبریز قصد دارم اصلاح طلبی واقعی را از آذربایجان شروع کنم. در دروه مشروطیت، استبداد در تهران پیروز شد، اما آذربایجان و تبریز مشروطه را نجات داد. چنانکه در بیانیه اعلام کاندیداتوری خود گفته‌ام، آذربایجان تشکیلات من است».

در یک معنی، سیاست علم اداره یک کشورمعین یا جامعه مشخص و جمعیت معلوم است و به رابطه های آن واحد سیاسی با دیگر واحدهای سیاسی می پردازد. ولی این تعریف منافی آن نیست که سیاست را علم مدیریت یک گروه و جمعیت سیاسی هم بدانیم. این گروه و سازمان سیاسی می تواند یک حزب سیاسی محلی و کوچک باشد یا یک سازمان عریض و طویلی چون سازمان ملل متحد و نهادهای وابسته به آن.

طرح چند سوال درباره‌ی بیانیه‌ی آقای مهدی کروبی --- در بند ۱ بیانیه‌ آقای مهدی کروبی آمده‌ است: اصول معطل ‌قانون اساسی را اجرا خواهم کرد. و در ادامه‌ آمده‌ است‌: یکی از ویژگی های اینجانب پایبندی به‌ اجرای قانون و مخالفت با هرگونه‌عمل فراقانونی از سوی هر شخص و نهادی است. اگر رئیس جمهوری در ایران پیدا شود که‌ بخواهد دست به‌ چنین کاری بزند، در جای خود ارزشمند است؛ سوال اما اینجاست که‌ آیا ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایران اجازه‌ چنین عملی را به‌ ریاست جمهوری خواهد داد؟

بنا به ارزیابی سازمان عفو بین‌الملل، در نتیجه‌ی بحران مالی و اقتصادی بین‌المللی، وضعیت حقوق بشر در جهان نیز بدتر خواهد شد. رکود کنونی اقتصاد دنیا جمعیتی نزدیک به ۵۰ تا ۹۰میلیون نفر را به کام فقر خواهد فرستاد. اکثریت ساکنان روی زمین در وضعیتی نامطمئن، ناعادلانه و فاقد شان و احترام زندگی می‌کنند. ۴ میلیارد نفر از دسترسی به امکانات حقوقی برای دفاع از منافع و حق خویش بی‌بهر‌ه‌اند و یک میلیارد نفر نیز حاشیه‌نشین و ساکن زاغه‌ها و کپرها هستند.

آنتوان چخوف می گويد “از ميان کسانی که به دعا برای آمدن باران به تپه ها رفته اند تنها کسانی به کارشان ايمان دارند که با خود چتر برده اند” و من اين روزها به اين نتيجه رسيده ام که بسياری از مدعيان آزادی خواهی و دمکراسی جويی در اين کشور چتری با خود همراه ندارند. البته گر چه اين مايوس کننده است ولی يک حسن هم دارد و آن هم اين که در گذر زمان است که ماهيت افراد و جريانات رو می شود و اين به شفافيت فضای سياسی کمک می کند که من آن را به نفع آينده دمکراسی در ايران می دانم.