در 33 سال گذشته زنان ایران زیر بار حجاب دولتی نرفته اند و با کم حچابی و زیبا پوشی به مقابله با نیروهای انتظامی و گمشتگان رژیم رفتند و در این راه کتک خوردند ، به زندان رفتند و حتی کشته داده اند تا جایی که جمهوری اسلامی واقعا درمانده شده است . اخیرا معاون امور اجرایی وزیر کشور دوباره به یاد متحدالشکل کردن لباس زنان افتاده و اجرایی نشدن این طرح را ناشی از "خلاء مد و الگوی لباس اسلامی" دانسته است. وی البته نوید داده که مرحله طراحی و تولید پایان گرفته است.
از سال ۱۳۸۶ که قانون "مد و لباس" در مجلس تصویب شد، هرچند وقت یک بار یکی از ارگان‌ها و سازمان‌های دولتی آیین‌نامه یا مصوبه‌ای در این باره تصویب می‌کند. برخی از این مصوبات مدتی هم اجرا و بعد دوباره به فراموشی سپرده می‌شوند، اما پس از مدتی زمزمه‌های آن دوباره آغاز می‌شود.
بنا بر گزارش دویچه وله طرح لباس متحدالشکل در ادارات، دانشگاه‌ها، مدارس، مجلس و... از جمله طرح‌هایی هستند که در این پنج سال به‌صورت متناوب بر سر زبان‌ها بوده‌اند. موثق‌ترین آن شاید خبری بود که عنوان می‌کرد از فروردین ۱۳۹۱ کارمندان زن استانداری‌ها با اونیفرم سرمه‌ای سر کار حاضر خواهند شد.
دی ماه ۱۳۹۰ خبرگزاری ایسنا به نقل از مدیر کل امور بانوان و خانواده استان تهران اعلام کرد که از سال ۱۳۹۱ زنان کارمند ادارات دولتی در استان تهران موظفند مانتوی سرمه‌ای رنگی که به عنوان لباس متحدالشکل بانوان کارمند در نظر گرفته شده، به تن کنند.
در جزئیات این خبر حتی آمده بود که زنان کارمند دو دست لباس تابستانی و زمستانی به رایگان دریافت خواهند کرد که شامل مانتو و مقنعه است. همچنین اعلام شد که زنانی که چادر به سر می کنند، یک قواره چادر با جنس مرغوب دریافت می‌کنند.
اما زنان ایران در سی و سه گذشته زیر بار نرفته اند:
طرح یکسان‌سازی پوشش خبرنگاران و دانشجویان
لاله افتخاری، مخبر فراکسیون زنان در مجلس هشتم در آخرین سال عمر این مجلس اعلام کرد که مدل و رنگ لباس متحدالشکل برای کارمندان و خبرنگاران زن مجلس تعیین خواهد شد.
خانم افتخاری که در مجلس نهم عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات نیز هست، در این دوره همچنان به تلاش‌های خود برای متحدالشکل کردن لباس زنان ادامه می‌دهد.
وی روز چهارشنبه ۱۷ خرداد در این خصوص اظهار داشت: «در بعضی از کشورهای اسلامی و حتی بسیاری از کشورهای جهان، دانشجویان لباس مشخصی بر تن می‌کنند که در عین حال بسیار متین و وزین و عفیف هستند. این مساله باید در کمیسیون بررسی شود و از نظر و ایده دانشجویان نیز در طراحی این لباس‌ها استفاده شود».
سهم میراث فرهنگی و آموزش و پروش
سازمان میراث فرهنگی و وزارت آموزش و پرورش از جمله دیگر ادارات دولتی بودند که اعلام کردند طرح‌هایی برای یکسان سازی لباس خانم‌ها دارند.
اردیبهشت ۱۳۸۹ معاون صنايع دستی سازمان ميراث فرهنگی گفت: «طرح يكسان‌سازی لباس كارمندان زن در ادارات در راستای طرح عفاف و حجاب است و شروع به كار اين طرح با همكاری وزارت كشور و پشتوانه پژوهشی دانشگاه الزهرا، جدا از مسئله يكسان‌سازی، حفظ ارزش‌های خودمان در چهارچوب موازين اسلامی بوده است».
وی گفت با وزیر آموزش و پرورش نیز درباره یکسان‌سازی لباس معلمان زن صحبت شده و منتظر یک جلسه مشترک هستیم تا این طرح را عملی کنیم.
اینک بعد از مدتی سکوت درباره یکسان‌سازی لباس زنان، روز چهارشنبه ۱۷ خرداد معاون امور اجتماعی وزیر کشور علت اجرایی نشدن این طرح را "خلاء مد و الگوی لباس اسلامی" دانست و گفت: «در حال حاضر وزارت ارشاد کارهای خوبی را در این زمینه انجام داده که مرحله طراحی و تولید را پشت‌سر گذاشته، اما تا رسیدن به فرآیند عرضه و اقتصاد زمان می‌برد».
علیرضا افشار در این مورد که مسئولیت اجرای این طرح بر عهده چه نهادهائی هست گفت: «در دسته‌بندی برای انجام مسئولیت‌ها در زمینه حجاب و عفاف، دستگاه‌ها به سه گروه تقسیم شده‌اند و وظیفه اصلی به عهده دستگاه‌هایی همچون آموزش‌وپرورش، صدا و سیما، وزارت علوم، وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات گذاشته شده است».
شاید حق با معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران بود که در اخرین روزهای سال ۱۳۹۰ در نشست خبری نخستین جشنواره مد و لباس فجر بانوان گفت: «ما برای کفش و کلاه مردم هم برنامه داریم».
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید