«داد خواهیم این همه بیداد را * بر کَنیم از بیخ و بن این ریشه بیداد را»
با فرا رسیدن اول آذر، هفده سال از روزی که آدم کشان ارتجاع و استبداد مذهبی دستشان به خون پروانه و داریوش فروهر آغشته شد، می گذرد. گناه آنان این بود که عاشق ایران و خواهان عظمت و سرافرازی مهد دِلیران بودند.
گردانندگان جمهوری اسلامی از نخستین ماه های استقرار ولایت فقیه، دشمنی و کینه توزی خود را با ملی گرایان و عاشقان ایران نشان دادند. روح الله خمینی بارها ملی گرایی را مغایر اسلام نامید و در 25 خرداد سال شصت پیش از گردهم آیی جبهه ملی، آنان را مرتد اعلام کرد و یادآور شد در اسلام مرتد از کافر بدتر و خونش حلال است. خمینی به این دلیل با ملی گرایی و ایران دوستی دشمنی داشت که آن را مغایر با هدف بلند پروازانه خود که رسیدن به رهبری جهان اسلام بود، می دانست. طبیعی بود که عامل بزرگ باز دارنده پدید آمدن یک کشور اسلامی که مراکش را در غرب تا اندونزی در شرق در بر گیرد، آرمان ملی گرایی می توانست بوده باشد. رؤیایی که نه شدنی بود و نه عملی شد.
خمینی سرانجام به این نتیجه رسید که یگانگی مسلمانان جهان انجام پذیر نیست و بهتر آن است که اسلام ناب محمدی را در همین سرزمینی که با حمایت قدرت های بزرگ و عدم توجه به هنگام برخی از ملی گرایان در اختیارش قرار گرفته، حفظ کند. او می دانست که تنها نیرویی که می تواند سرانجام به عُمر استبداد مذهبی پایان دهد آزادی خواهان ملی گرا هستند، از این روز پس از آنکه آزادی های فردی و اجتماعی را از میان برداشت و احزاب و رسانه های خبری را تعطیل کرد، ملی گرایان و هواداران مصدق- نماد ملی گرایی ایران- را مرتد اعلام کرد. پس از فتوای او بسیاری از ملی گرایان و آزادیخواهان یا بازداشت، شکنجه و اعدام شدند و یا جلای وطن کردند.
با به خون غلتیدن پروانه و داریوش فروهر، این عاشقان ایران و پیروان راستین مکتب مصدق، در اول آذر ماه 1377 جانشینان خمینی نیز نشان دادند که با ملی گرایان و ایران خواهان ضدیت دارند و آنان را دشمنان نظام ولایت فقیه و «نهایت» بی آزار می دانند. بیان آنکه پروانه و داریوش فروهر دشمنان بی آزار بودند از زبان رهبر جمهوری اسلامی بیانگر این حقیقت است که با مخالفان بی آزار نیز به همانگونه برخورد می شود که با مخالفان تندرو.
برخورد خونبار با ایران دوستانی مانند پروانه و داریوش فروهر و آزادیخواهانی که در قتل های زنجیره ای جان خود را از دست دادند می تواند باعث شود که جوانان به سوی حرکت های خشونت بار و قهرآمیز کشانده شوند و یا به سازمان هایی بپیوندند که شیوه های مبارزه مسلحانه را برگزیده اند.
در شرایط دردآور کنونی که فقر و تنگدستی بیداد می کند و در اثر فساد مالی و سوء استفاده های کلان سردمداران نظام اقتصادی کشور رو به نابودی می رود، جنگ و کشت و کشتار خاورمیانه را به ناآرامی و نابسامانی کشانده است و خطر عوامل نفوذی دشمنان به درون مرزهای کشور از هر زمان دیگر بیشتر می باشد، ادامه سیاست های ضد ملی و سرکوبگرانه نسبت به آزادیخواهان عاشق ایران، بزرگترین اشتباهی است که کاربدستان استبداد مذهبی مرتکب می شوند.
به گفته سعدی شاعر بزرگ:
«یک بر سر شاخ و بن می برید خداوند بستان نگه کرد و دید»
«بگفتا که این مرد بد می کند نه بر من که بر جان خود می کند.»
درود به روان پاک همه ایرانیانی که در راه رسیدن به سرفرازی ایران و نیک بختی ایرانیان جانشان را فدا کردند.
درود بر جان باختگان قتل های زنجیره ای
هوشنگ کردستانی