بیر نئچه قوجا کیشی و اونلارین دا دالسیجا بیر سورو اینسان، بئللرینه چوواللارینی آتمیشدیلار ،   قویون، قوزو و مال، داوارلارینی یانلارینا آلیب، قورخو ایچینده قاچیردیلار.

چونکی اونلارا قاچماقدان سئوای، باشقا چاره قالمامیشدی. آرخالاریندان آت اوستونده عسگرلر اونلاری اؤلدورمه یه گلیردیلر.

قوجا کیشیلر و دالسیجا توشن، آداملار و حئیوانلار قاچدیلار و قاچدیلار، تا کی گلیب چاتدیلار، چوخ بؤیوک بیر چایین قیراغینا.

قوجا کیشیلردن بیریسی، اوجا بیر داشین اوستونه چیخیب، یوکسک سسله باغیردی:

- آی جاماعات تئز اولون، گمی دوزلدک

هامی باشلادی آغاج کسیمه یه و او آغاجلاردان بؤیوک بیر گمی دوزلتمه یه. ائله کی گمی حاضیر اولدو، او قوجا کیشی هامییا دئدی:

تئز اولون عسگرلر گلمه دن اؤنجه، حئیوانلاری میندیرین گمینین ایچینه.

میللت مال، داوارلار و سورولرینی دولدوردولار گمییه. ائله کی حئیوانلارین هامیسی میندی، بیردن -بیره باشقا بیر قوجا، آتلیلدی آرایا، دئدی:

- چکیلین کنارا

مئیدانی الینه آلان بو تازا قوجا کیشی، چایین قیراغیندا دوردو وعصاسینی قالخیزیب، یاعلی دئییب، اونو اندیردی چایین ایچینه. بیردن هامینین جاشمیش گؤزلرینین اؤنونده، او بؤیوک چای، اورتادان ایکییه بؤلوندو و سویون آراسیندان  بوش بیر یئر آچیلدی.  سونرا عصا الینده اولان قوجا کیشی، اوزونو چئویردی جاماعاتا ساری دئدی:

- ایندی، هامی گمینی ایته له سین، بوش یئره ساری.

هامی، گمینی چایین اورتاسیندا آچیلان بوش یولا ساری ایته له دی. گمی سوروتله نه، سوروتله نه و یاواش یاواش چایین، سوسوز و بوش یئرینده حرکت ائتمه یه باشلادی.

 چایین ایچینده بیر آز یول گئتمیشدیلر کی، بیردن گمینین ایچیندن قویونلارین بیری، ائشیگه آتیلدی و آرخایا دوغرو قاچمایا باشلادی. هامی قویونون بو ایشینه حئیران قالدی و میللتین پیچیلتی سسی هر یئری دولدوردو. قوجالارین بیری، حئیوان دیلینی یاخشی بیلیردی. بیردن جاماعاتا ساری قیشقیریب دئدی:

- سسیزی کسین گؤروم بو قویون نه دئییر

هامی سوسدو. و قوجا کیشی قویونون نه دئمه گینی آنلامایا چالیشدی:

- بعع بععع بععع بع بع

قوجا کیشی قویونو دینله دی و بیرآن سسینی آتدی باشینا:

- ائی وای، ائی وای

جاماعات اوندان سوروشدو:

- آی قوجا نه اولوبدو؟ نئیه بئله قیشقیر باغیر سالیبسان؟

قوجا، باغیرا- باغیرا، تر- تله سیک جاواب وئردی:

- نئیه بس دورموسوز؟ تئز اولون، بیر نئچه نفر منیمله گلسین. بیزلردن آرخادا قالان بیریسی وار، هم ده کی قویون دئییر، او آدام اؤز اوغلونون باشینی کسیر.

قوجا کیشی قویونون دالسیجا آرخایا دوغرو قاچدی و نئچه کیشی ده قوجانین دالسیجا.

قویون یئتیشدی او آرخادا قالان ایکی کیشینین یانینا. اونلاردان یاشلی اولان بیری، دیگرینی یئره یاتیرتمیشدی و الینده کی بیچاغینی او یئرده یاتان گئج اوغلانین بوینونا اندیرمیشدی. بو صحنه نی گؤرن قویون سسلندی:

- بعع بع بع بععع بعععع

بیچاق الینده یاشلی کیشی، باشینی قالخیزدی و قویونا باخدی. قویونا، اؤز اوره گینده " سن ده سی..تیر گؤرک " دئدی ویا دئمه دی، اوندان کیمسه نین خبری یوخدو، آمما هر حالدا قویونون نه دئدیگینی باشا توشمه دی. آلله دان حئیوان دیلی قانان او بیری قوجا کیشی یئتیشدی، یوخسا یاشلی قوجا، اوغلونون باشینی چوخدان کسمیشدی. حئیوان دیلی بیلن قوجا، قاچماقدان نفس نفسه توشموشدو، آمما گئنه ده بیر طهر قیشقیریب و بیچاق الینده کی قوجایا دئدی:

- دور، ال ساخلا! بو قویون دئییرکی، سنی ابلفضل اوغلونون باشینی کسمه. اونون یئرینه گل منیم باشیمی کس.

قوجا کیشی بو سؤزو ائشیتدیگینده چوخ سئویندی. بیچاغینی یئره آتیب، اللرینی گؤیه قالخیزدی و آللها شوکور ائتدی. سونرا دا اوزونو چئویردی حئیوان دیلی بیلن قوجایا ساری و اونا دئدی:

- منیم طرفیمدن او قویونا دئنه کی " سندن و سنین شوجاعتیندن چوخ خوشوم گلدی و بونا گؤره ده، نه سنین و نه ده اوغلومون باشینی کسیرم"  آلله شئیطانا لعنت ائله سین، تئز اولون گئچین گئدک، ایندی عسگرلر گلرلر.

گمییه دؤندوکلرینده، یولدا حئیوان دیلی بیلن قوجا، اوغلونون باشینی کسمک ایسته ین قوجا دان سوروشدو – البتده حئیوان دیلی ایله سوروشدو، یوخسا اینسان دیلی ایله، گئنه ده بونو کیمسه بیلمیر-:

- آخی رحمتلیگین اوغلو رحمتلیک! آدام دا اؤز اؤولادینی اؤلدورر می؟ نئیه بئله قراره گلدین کی سن؟

او بیری قوجا اونا جاواب وئردی:

- کؤپئی اوغلونا دئییرم کی " گئده! گئجه لری چای ایشمه، یوخسا یئرینه ایشرسن. ائله من دئییرم، من ائشیدیرم. هر گون سحر چاغی یازیق آروادیم یوخودان دورور، اونون سیدیکلی یورقان دوشه گینی یویور. سونوندا بوگون جانا گلدیم، دئدیم، آرواد! قوی بو دییوسون قودوغونو اؤلدورم، یخه میز قورتولسون بو لامسسبین الیندن.

بو سؤزلری سؤیله دیگینده، چوخ مظلوم و اوزوندن نور ساچان باشقا بیر قوجا، یاواشجادان و سس سیز او ایکیسینین دالسیجا گلیردی و گیزلیجه سؤزلرینه قولاق آسیردی. اوغلونو اؤلدورمک ایسته ین قوجا اونو گؤردو و شترق، بیر دنه اوزونه شاپالاق یاپیشدیردی ودئدی:

- بیرده سن اولاسان باشقا اینسانلارین دانیشیقلارینا گیزلیجه قولاق آسمایاسان.

آمما اوزو نورلو قوجاکیشی، یئدیگی شاپالاقدان هئچ ده اوزولمه دی و حتتا صوراتینین دیگر طرفینی ده اونلارا ساری توتدو کی بیر شاپالاق داها وورسونلار. بو سفر ده الینده عصاسی اولان اوبیری قوجا توپوردو اووجونون ایچینه، هیه بابام دئییب بیر قووتلی شاپالاق داها، اونون اوبیری یاناغینا یاپیشدیردی.

نه ایسه سؤزو چوخ دا اوزادیب، هم ناغیلیمیزین اوجونو ایتیریب، هم ده اوخویانلاریمیزی یورمایاق.

گئنه ده تازادان، هامی اؤز ایشینه قاییتدی. گمی تازادان چایین ایچینده کی یولدا حرکته گئچدی.

 تام چایین اورتاسیندایدیلارکی، عسگرلر یئتیشدیلر و قیلیجلارینی چیخاردیب، گمییه ساری هوجوم ائتدیلر. الینده عصاسی اولان قوجا کیشی هامییا دئدی:

- آی جاماعات! هئچ قورخمایین. ایندی من، بو کؤپئی اوغوللارینین نه کی وارلارینا هولا قوشارام. سیز چکیلین کنارا

قوجا کیشی دؤزدو، و گئنه دؤزدو

ائله کی آتلیلار، لاب اونلارین  یاخینلیغینا گلیب چاتدیلار، تئز عصاسینی یئره آتدی.

قوجا کیشینین عصاسی، بیردن اژدهایا دؤنوشدو و عسگرلره دوغرو گئتدی. آمما عسگرلرین باشچیسی، اؤزو ایلان یئییب، اژدها اودانلاردانیدی. بونا گؤره ده بیلیردی بو اژدها ایله نئجه اوز به اوز اولسون. دؤزدو یاخینلاشسین. عسگرلرینه دئدی:

 

- سیز اژدهانین قاباغیندا دورون و اونون باشینی قاتین

اژدها، اؤنونده کی، او یان بو یانا قاچان عسگرلرله مشقولودو کی، بیردن باش عسگر آرخادان اونا دئدی:

- پورسوخ!

هه، دوزدو. اژدها قورخموشدو و اوشاقلیغیندا اوینادیغی بو اویونون دا قایدا قانونلارینی یاخشی بیلیردی. و بو اوزدن ده آغزینی هاوا ایله دولدورمالیدی.

اژدها آغزینی هاوا ایله دولدوردو. صوراتینین بیر طرفینی شیشیرتدی. و گؤزله دی کی باش عسگر، بیر الینده کی بارماقلارینی اووجونون ایچینه ییغیب و بیر چکیش کیمی اونون شیشیمیش صوراتینا وورسون، سونرا او دا آغزینین هاواسینی چیخارداندا، "پیرت" سسی چیخارتمالی ایدی، یوخسا تازدان آغزینی هاوایلا دولدورماق زوروندا قالاجاقدی. بو اویونو ائله محلله لرینده کی اوشاقلارین هامیسی بیلیردی. گؤزلرینی یومدو و اؤزونو "پیرت" سسی چیخارتمایا  حاضیرلادی. آمما شرفسیز باش عسگر بیرآندا، قیلینجینی چکدی و نامرد شکیلده اژدهانین باشینی کسدی.

عسگرلر، باشچیلارینین شوجاعتینه و هم ده ذیرنگلیگینه آفرین دئدیلر. آمما او بیری طرفده کی میللتین گئنه تازادان قره قورخو جانلارینا قاییتدی. باشلامیشدیلار اشهدلرینی اوخومایا کی،

بو آندا، هامی یوخاریدان دهشت بیر سس ائشیتدی. باخدیلار گؤی اوزونه. آی آرادان ایکی پارچا اولموشدو و او پارچالانان یئردن فیللر دسته دسته ائشیگه چیخیردیلار. فیللرین هامیسسینین خورطوملارنین آراسیندا داش واریدی. فیللر اوچدولار، اوچدولار و گلیب چاتدیلار چایین اوستونه. اؤنده اوچان فیلین بئلینده آغ ساققالی بیر قوجا اوتورموشدو. او فیل، آغ ساققاللی قوجانی اوبیری قوجالارین یانینا بوراخاندان سونرا، یولداشلارینا ساری اوچدو. چایین اوستونده اوچان فیللر، خورطولارینداکی داشیدیغی  داشلاری آشاغی توللادیلار. داشلار هامینی اؤلدوردولر، هم عسگرلری ، هم ده او بیری اینسانلاری. بیرجه مال حئیوانلار قالدیلار، بیر ده قوجالار.

ناغیلیمیز بوردا سونا چاتدی. گؤیدن اوچ دنه آلما توشدو. اوچونو ده او قوجالار یئییب، چایدان گئچدیلر،  البت ده مال داوارلار دا اونلارین دالسیجا.

 

 

 

چند پیرمرد،  و از پشت سر آنها عده ای دیگر با جل و پلاس روی دوششان، به همراه بز و گوسفندها و دیگر حیوانات، وحشت زده در حال فرار بودند.

آنها غیر از فرار، چاره دیگری نداشتند. از پشت سر سربازان سوار بر اسب به قصد کشتنشان به تاخت می آمدند.

پیرمردها ، مردم و حیواناتی که از پی آنها روان بودند، دوان-دوان آمدیدند به نزدیک رودخانه بزرگی رسیدند.

یکی از پیرمردها، بالای تخته سنگی رفت و با صدای بلند فریاد زد:

- ای مردم زود بجنبید تا یک کشتی درست کنیم.

همه شروع به قطع درختان و ساختن کشتی بزرگ کردند. همینکه کشتی آماده شد، پیرمرد سخنران رو کرد به مردم و گفت:

- زود باشید قبل از اینکه سربازها از راه برسند، تمامی حیوانات را سوار کشتی کنید.

مردم حیوانات را داخل کشتی کردند. وقتی حیوانات توی کشتی جای داده شدند، پیرمرد دیگری یکهویی خودش را وسط میدان انداخت و گفت:

- عقب!عقب!

پیرمردی که  تازه معرکه گیر میدان شده بود، کنار رودخانه ایستاد و عصایش را بالای سرش برد و یاعلی گویان آنرا توی رودخانه فرود آورد. یک دفعه میان حیرت همه، رودخانه به آن بزرگی از وسط  دو نیمه شد و از میان آن راهی پدیدار گشت. بعد پیرمرد عصا به دست برگشت به طرف مردم و گفت:

- حالا همگی، کشتی را به طرف مسیری که توی رودخانه باز شده است، هل دهند.

کشتی آرام آرام در راه تازه باز شده شروع به حرکت کرد.

 کمی از مسیر را طی کرده بودند که به ناگاه، یکی از گوسفندها از توی کشتی بیرون پرید و به سمت عقب فرار کرد. همه از کار گوسفند به تعجب افتادند و صدای پچ پچشان فضا را پر کرد.
یکی از پیرمردها که زبان حیوانات را می فهمید رو به مردم گفت:

- صدایتان را ببرید ببینم این گوسفند چه می گوید؟

همه ساکت شدند و پیرمرد تلاش کرد حرف های گوسفند را حالی بشود:

- بعع بععع بععع بع بع

پیرمرد همین که حرف های گوسفند را شنید، ناگهان فریاد زد:

- ای داد، ای بیداد

مردم از او پرسیدند:

- ای پیرمرد چه اتفاقی افتاده است؟ چرا داد و بیداد راه انداخته ای؟

پیرمرد با صدای بلند و شتابزده جواب داد:

- چرا وا ایستاده اید؟ زود باشید، چند نفر با من بیاید. یکی از ماها آن پشت جا مانده. این گوسفند می گوید، آن مرد می خواهد سر پسرش را ببرد.

پیرمرد، پشت سر گوسفند و عده ای هم به دنبال او، رو به  سمتی که  آمده بودند دویدند.

وقتیکه گوسفند به محل رسید، پیرمردی را دید که جوانی را روی زمین خوابانیده و چاقویش را روی گردنش گذاشته است. گوسفند با دیدن این صحنه، فریاد زد:

- بعع بع بع بععع بععععع

پیرمرد چاقو به دست، سرش را بلند کرد و نگاهی به گوسفند انداخت. اینکه توی دلش " تو هم گم شو ببینیم بابا " گفت ویا نگفت، کسی از این موضوع خبری ندارد، اما قدر مسلم آن است که از حرف های گوسفند چیزی حالیش نشد. خدا را شکر پیرمردی که زبان حیوانات را می دانست از راه رسید، وگرنه تا آن لحظه سر پسرش را حتما بریده بود. پیرمردی که زبان حیوانات را می دانست، به خاطر دویدن، به نفس نفس افتاده بود ولی با این حال به هر نحو که شده بود، فریاد بر آورد و رو به پیرمرد چاقو به دست گفت:

- وا ایستا، دست نگهدار! این گوسفند می گوید، تو را قسمت می دهم به حضرت ابوالفضل سر پسرت را نبر. بجایش بیا سر من را ببر.

وقتیکه پیرمر این حرفها را شنید، خیلی خوشحال شد. چاقویش را زمین انداخت، دستهایش را رو به آسمان بلند کرد و خدا را شکر گذارد. بعدش رو کرد به پیرمردی که زبان حیوانات را می دانست و گفت:

- از طرف من به این گوسفند بگو " از تو و از این همه شجاعتت خیلی خوشم آمد، به خاطر همین، نه تو و نه پسرم را می کشم، بر شیطان لعنت، زود باشید برویم، آلان سربازها از راه می رسند.

توی راه که به طرف کشتی برمی گشتند، پیرمردی که زبان حیوانات را می فهمید، از پیرمردی که می خواست سر پسرش را ببرد پرسید: - البته اینکه با زبان آدمیزاد پرسید، یا با زبان حیوانات، از این مورد هم کسی اطلاع دقیقی ندارد-

- آخر، مرد مومن! آدم مگر قصد کشتن فرزند خودش را هم می کند؟ چرا این تصمیم را گرفتی؟

پیرمرد جواب داد:

- هی به این توله سگ می گویم " گنده وش! شب ها چایی نخور،  وگرنه جایت را خیس می کنی؟ اما کو گوش شنوا. من می گویم و من می شنوم. هر روز صبح، بیچاره زنم از خواب بلند می شود و لحاف تشک آقا را که از ادرار شبانه اش خیس شده، می شوید. آخرسر از دستش جانم به لبم رسید و گفتم، زن! بگذار این دییوس را بکشم تا از دست لامذهبش راحت شویم.

موقع بازگشت، که آن دو گرم صحبت بودند، پیرمردی مظلوم با چهره نورانی از پشت سرشان می آمد و بدون آنکه آنها متوجه شوند به حرف هایشان گوش می داد. پیرمردی که می خواست پسرش را سر ببرد، وقتی اینکار او را دید، برگشت و سیلی محکمی تو گوشش نواخت و گفت:

- تا تو باشی که از این به بعد مخفیانه حرف مردم را گوش ندهی.

اما آن پیرمرد نورانی نه تنها از سیلی که خورده بود ناراحت نشد، بلکه طرف دیگر صورتش را به طرف آن دو برگرداند تا سیلی دیگری بر صورتش بزنند. این بار پیرمرد عصا به دست توی کف دستش تف کرد و سیلی دوم را محکم توی گوشش نواخت.

خلاصه از این موضوع رد شویم و با کش دادن اینجورمطالب، از یکسو شیرازه داستانمان را گمش نکنیم و از طرف دیگر حوصله خواننده ها را نبریم.

دوباره هر کس سر کار خودش برگشت. کشتی مثل قبل، توی مسیر داخل رودخانه به راه افتاد. درست وسط های رودخانه رسیده بودند که سربازها از راه رسیدند و شمشیرهایشان را از غلاف بیرون کشیده و به طرف کشتی حمله ور شدند. پیرمرد عصا به دست رو به همه گفت:

- ای مردم! ترس به دل راه ندهید. الآن دمار از روزگار این پدر سگ ها در می آورم. شما ها عقب بایستید.

پیرمرد منتظر شد و باز هم منتظر شد...

درست موقعی که اسب ها نزدیک آنها رسیدند، عصایش را فی الفور زمین انداخت. عصای پیرمرد یکهو تبدیل به اژدها شد و به طرف سربازها هجوم برد. اما فرمانده سربازها خودش از آن مارهای هفت خط و نشان بود. به خاطر همین خوب می دانست که چطور با این اژدها روبرو شود. صبر کرد تا اژدها نزدیک بیاید و بعد رو به سربازهایش کرد و گفت:

- شماها از طرف مقابل، سر اژدها را گرم کنید.

اژدها درگیر سربازهایی شد که جلویش این طرف و آن طرف می رفتند. در این موقع فرمانده آنها یک مرتبه از پشت سر بدون اینکه متوجه بشود، رو به اژدها گفت:

- پورسوخ!

( پورسوخ- پر کن: یک بازی کودکانه محلی)

با این پورسوخ گفتن فرمانده، اژدها حسابی ترسید. اژدها با قواعد این بازی که توی بچه گی هایش زیاد بازی می کرد کاملا آشنا بود. به خاطر همین مجبور بود دهانش را پرِ از هوا کند.

اژدها دهانش را پر کرد. یک طرف لپش از باد توی دهانش قلمبه شد. بعد منتظر شد فرمانده انگشت های یکی از دست هایش را جمع کند و مثل یک چکش روی لپ برآمده اش بزند. البته بعد از اینکار فرمانده، او هم مجبور بود همزمان با خارج شدن باد از دهانش، صدای "پرت" از خودش دربیاورد وگرنه بازی از نو شروع می شد و دوباره مجبور به پر کردن هوا، توی دهانش می شد. این بازی را تمامی بچه های محله شان بلد بودند. چشم هایش را بست و خودش را برای صدای "پارت" درآوردن آماده نمود. اما فرمانده بی شرف نامردی کرد. بلافاصله شمشیرش را در آورد و سر اژدها را برید.

سربازها، برای این همه شجاعت و زیرکی فرماندهشان آفرین گقتند. اما در آنطرف ، دوباره خوف و وحشت به سراغ مردم بازگشت. خودشان را برای خواندن کلمه شهادتشان آماده کرده بودند که،

در این هنگام صدای مهیبی از بالای سرشان شنیدند. رو به آسمان نگاه کردند. ماه از وسط دو شقه شده بود و از وسطش دسته دسته فیل ها بیرون می آمدند. فیل ها با خرطوم هایشان سنگ هایی را حمل می کردند. پرواز کردند و پرواز کردند تا اینکه بر بالای رودخانه رسیدند. برپشت فیلی که جلوتر از همه بود، پیرمردی سوار شده بود. آن فیل بعد از اینکه سوارش را نزد دیگر پیرمردها پیاده نمود، دوباره به طرف بقیه دوستانش به پرواز درآمد. فیل ها که بر بالای رودخانه در حال پرواز بودند، یک مرتبه سنگ های را به خرطوم  داشتند، به طرف پایین رها نمودند. همه سربازها و همچنین دیگر مردم داخل رودخانه از برخورد سنگ ها به سر و صورتشان کشته شدند. فقط در این بین، حیوانات زنده ماندند و پیرمردها.

قصه ما در اینجا به سر رسید. سه تا سیب از آسمان افتاد. هر سه تا سیب را پیرمردها خوردند و از رودخانه گذشتند. البته حیوان ها هم، پشت سر آنها از رود رد شدند.